Gehoord van restaurant Julia in Mechelen, beetje de Vlaamse WakuWaku.
Hier bericht van eigenaar.
“Tweede morning after” – Julia is gesloten! Vijf keer zijn ze sinds 3 november met een buitenproportionele politiemacht bij Julia binnengevallen. De eerste maal om zogezegd te sensibiliseren in opdracht van de Mechelse burgervader Alex Vandersmissen. Dat het zo potsierlijk buitenproportioneel was zegt veel over zijn visie en affiniteit met een autoritaire controlestaat. “Hoe ging dat in zijn werk?” vraagt u… De eerste maal zonder aanbellen, zonder kloppen en dus zonder toestemming terwijl de zaak nog niet open was. Gewoon binnengestapt (hou er rekening mee dat wij hier gedomicilieerd zijn en dat het gebouw buiten openingstijden dus privé is) ZONDER HUISZOEKING. Ik word “gesensibiliseerd” (lees gemanipuleerd, bedreigd en geïntimideerd).
Op 3 november om 17u50, net voor start eerste evenement, komt er een persoon aan de deur. Ik herken hem, ondanks zijn mondmasker als een van sensibilisanten. “Als je doorgaat dadelijk, komen we binnenvallen (intimidatie, provocatie, manipulatie, dreigementen). Hij blijft voor de deur staan en spreekt ALLE voorbijgangers aan (lees potentiële deelnemers aan het evenement). Hij intimideert en dreigt met boetes als men bij ons zou binnengaan. Vier deelnemers haken daaropvolgend af uit angst. Ik begin hem te filmen tijdens zijn actie en hij druipt aanstonds af. De camera blijft nu actief op het portaal gericht. Hij keert niet meer terug.
Om 19u40 vallen ze binnen met een buitenproportionele botinnekes macht. Ze legitimeren zich niet behalve door te wijzen naar hun mooie bovenarmband (ahum…waar kennen we dit van?). Ondanks mijn initieel verzet en vraag naar een huiszoeking (privé-evenement!!), wordt dit geweigerd met de totalitaire woorden: “Niet nodig, wij mogen alles! Ze duwen me, met de vuist op mijn borstkas weg uit de deuropening. Ze banen zich een weg naar de zitruimte waar 16 gasten aanwezig zijn. Ze legitimeren zich niet en eisen van alle deelnemers hun CST en ID. Sommigen verzetten zich, wijzen op het karakter van de bijeenkomst en op hun rechten. De houding van de “botinnekes” wordt driester. Deelnemers worden bedreigd, gemanipuleerd en geïntimideerd (boetes, arrestatie,…). Iedereen gaat uiteindelijk – logisch – overstag. Ik blijf me verzetten, zeker als ze een verklaring en ID vragen van mijn Pluszoon (minderjarig 17). Ik verzet me en zeg dat dit niet zonder voorafgaandelijke toestemming van de ouders mag. “Wij mogen alles!” De volgende actie is het betreden van het werkgedeelte van mijn keuken. Mijn echtgenote wijst hen op het verbod conform de haccp. “Wij mogen alles”, mijn vrouw herhaalt…hij treedt terug…nog wat over en weer gediscussieerd. Volgende actie is het opeisen van een uitdraai van de GKS (witte kassa). Dit kan niet zonder afsluit dag. Mijn echtgenote zegt meermaals dat het niet lukt. Ze dreigen de kassa in beslag te nemen…(lees: zonder huiszoeking – privé-evenement). Ze verlaten uiteindelijk de zaak en blijven nog minstens een kwartier buiten aan de zaak ronddraaien. De economische schade is enorm!!! Dit is nog maar het relaas van de eerste inval!
Tweede dag: namiddag komt de inval-leidende rechercheur een brief (lees juridische tekst – dreigen met sluiting) brengen van onze burgervader Alex Vandersmissen en een bestuurlijk verslag van de inval van gisteren. We besluiten even op adem te komen en wijselijk de dreigbrief van Vandersmissen ter harte te nemen. We sluiten Julia en bellen alle deelnemers af. ’s Avonds (deuren dicht, lichten gedoofd, Julia is overduidelijk gesloten en ik sta voor mijn gezin te koken in de keuken van Julia. De botinnekes macht staat weer voor de deur (Jaja, 7 breedgeschouderde, in kogelvrije vesten getooide heersers) Ik doe open en ze dringen binnen (ZONDER HUISZOEKING!!! JULIA IS VISUEEL DUIDELIJK GESLOTEN – EN DUS PRIVÉ). Ze banen zich een weg naar achter, tot in de tuin, de toiletten…WAAR ZITTEN ZE!? WAAR GAAN WE ZE VINDEN!? De toon is buitengewoon spottend en de sommige heren hebben een provocatieve glimlach en houding. Ze vinden niks. (Ahnee, we zijn gesloten…) Ze eisen de deelnemerslijst van het evenement van de tweede dag. Ik weiger en reageer geagiteerd. Het heeft lang genoeg geduurd en eis dat ze mijn rechten respecteren en mijn woning verlaten…dit wordt op hoongelach onthaald, ik krijg nog een zachte duw van een achterkomend schoudertje en ze verlaten mijn privé.
LEES, HUIVER EN WEEN…dit is België, dit is Vivaldi…UPDATE 5/11 OM 20:01: ZE STAAN AL UREN VOOR DE DEUR…patrouilleren op en neer…ik sta te kijken op mijn balkon met mijn gsm in de hand…ze roepen me toe…film maar…dan pakken we je daar ook nog mee…het is illegaal…(voor alle duidelijkheid…ik stond niet te filmen) – figuur in kwestie was de meest intimiderende gedurende alle bezoeken…