RALPH SCHOELLHAMMER , ASSISTENT-PROFESSOR ECONOMIE EN POLITIEKE WETENSCHAPPEN AAN DE WEBSTER UNIVERSITEIT, WENEN
Een volksopstand tegen de elite heeft de wereld bereikt – Opinie (newsweek.com)
Er is een volksopstand gaande van mensen uit de arbeidersklasse tegen de elites en hun waarden, en die gaat de hele wereld over. Er is een groeiend verzet van de middenklasse en de lagere klassen tegen wat Rob Henderson het “luxe-geloof” van de elites heeft genoemd, nu de gewone mensen zich realiseren welke schade zij en hun gemeenschappen daarvan ondervinden.
Er waren al vroege tekenen in februari, toen het Canadese Truckers Convoy vrachtwagenchauffeurs uit de arbeidersklasse opzette tegen een “laptopklasse” die een steeds beperkender COVID-19-beleid eiste. U zag het ook in de overwinning van de gouverneur van Virginia, Glenn Youngkin, die zich inzette voor de rechten van ouders in het onderwijs en zowel de voorsteden als het platteland voor zich wist te winnen. Je ziet het in de groeiende steun van kiezers van hispanic-origine voor een Republikeinse Partij, die zich steeds meer identificeert als anti-woke, en pro-arbeidersklasse. En nu zien we de nieuwste herhaling in Nederland in de vorm van een boerenprotest tegen nieuwe milieuvoorschriften die hen te gronde zullen richten.
Meer dan 30.000 Nederlandse boeren zijn in opstand gekomen uit protest tegen de regering naar aanleiding van nieuwe stikstofgrenswaarden die de boeren verplichten hun stikstofuitstoot de komende acht jaar radicaal te verminderen met maximaal 70 procent. De boeren zouden minder kunstmest moeten gebruiken en zelfs hun veestapel moeten inkrimpen. Terwijl grote landbouwbedrijven de middelen hebben om in theorie hypothetisch aan deze doelstellingen te voldoen en kunnen overschakelen op meststoffen zonder stikstof, is dit onmogelijk voor kleinere, vaak familiebedrijven. De nieuwe milieuregels zijn zo extreem dat ze velen zouden dwingen hun bedrijf te sluiten, ook mensen van wie de familie al drie of vier generaties lang landbouw bedrijft. Uit protest hebben boeren straten geblokkeerd en geweigerd hun producten aan supermarktketens te leveren. Dit heeft geleid tot ernstige tekorten aan eieren en melk, naast andere voedingsmiddelen.
Maar de gevolgen zullen wereldwijd zijn. Nederland is na de Verenigde Staten de grootste landbouwexporteur ter wereld en daarmee is het land van amper 17 miljoen inwoners een voedselgrootmacht. Gezien de wereldwijde voedseltekorten en de stijgende prijzen is de rol van de Nederlandse boeren in de mondiale voedselketen nog nooit zo belangrijk geweest. Maar wie dacht dat de Nederlandse regering daar rekening mee zou houden en ervoor zou zorgen dat mensen eten op tafel kunnen zetten, heeft het mis; toen de Nederlandse regering de keuze kreeg tussen voedselzekerheid en optreden tegen “klimaatverandering”, besloot zij voor het laatste te gaan.
Wat bijzonder frustrerend is, is dat de regering zich er ten volle van bewust is dat wat zij van de landbouwers vraagt, velen van hen uit hun bestaan zal verdrijven. De regering was oorspronkelijk van plan om langzamer te gaan werken, totdat een rechtszaak die in 2019 door milieugroepen was aangespannen, een versnelling van het tijdschema afdwong.
De reactie van leden van de landbouwsector is sinds 2019 massaal en constant, maar door het uitbreken van de COVID-19-pandemie kon de regering van premier Mark Rutte de protesten in 2020 en 2021 verbieden. Met de in dit jaar weer opgelaaide demonstraties zijn de autoriteiten ook overgegaan op een agressievere aanpak. Er zijn arrestaties verricht en de politie heeft zelfs waarschuwingsschoten gelost op boeren, waarbij een 16-jarige demonstrant bijna om het leven kwam.
De sympathie van de Nederlanders ligt echter niet bij hun regering, maar bij hun boeren. Volgens recente opiniepeilingen zou de Boerenpartij, die pas drie jaar geleden is opgericht als reactie op de nieuwe regelgeving, maar liefst 11 zetels in het parlement behalen als er vandaag verkiezingen zouden worden gehouden (momenteel heeft de partij slechts één zetel). Bovendien heeft de Nederlandse Vissersbond zich openlijk aangesloten bij de protesten, door havens te blokkeren met vissers die borden droegen met de tekst “Eendracht maakt Kracht”.
Maar terwijl het Nederlandse volk aan de kant van de boeren staat, gedragen hun elites zich als in Canada en de VS, en niet alleen die in de regering. De media weigeren zelfs maar verslag te doen van de protesten, en als ze dat wel doen, schilderen ze de boeren af als extremisten.
Waarom de kloof? Uit elke betrouwbare peiling onder Europese nieuwsredacties van Duitsland tot Nederland blijkt dat klimaatverandering een veel belangrijker onderwerp is voor journalisten dan voor gewone mensen. Het is niet zo dat de gemiddelde burger niets om klimaatverandering geeft, maar hij heeft wel het gezond verstand te weten dat het vernietigen van zijn boerderij zodat de uitstootdoelstellingen van de regering in 2030 in plaats van 2035 kunnen worden gehaald, het klimaat van de planeet niet zal veranderen.
Nederland is immers verantwoordelijk voor slechts 0,46 procent van de CO2-uitstoot in de wereld, en hoewel een verdere reductie misschien wenselijk is, zal het de komende acht jaar niet doorslaggevend zijn in de strijd tegen de klimaatverandering. Het zal de elite van het land misschien een goed gevoel geven over zichzelf, maar het zal er ook toe leiden dat grote delen van de bevolking hun levensstandaard zullen zien dalen en hun economisch bestaan om ideologische redenen door de staat zullen worden bedreigd.
Er heerst momenteel een malaise in het Westen, waar ideologische doelen worden nagestreefd ten koste van de lagere midden- en arbeidersklasse. Of het nu gaat om vrachtwagenchauffeurs in Canada, boeren in Nederland of olie- en gasbedrijven in de Verenigde Staten, ideologie, en niet wetenschap of harde bewijzen, domineert de agenda, waarmee de elites tevreden worden gesteld terwijl de arbeidersklasse armer wordt gemaakt .
Uiteindelijk bestaat het risico dat het klimaatbeleid met Europa zal doen wat het marxisme met Latijns-Amerika heeft gedaan. Een continent met alle voorwaarden voor wijdverspreide welvaart en een gezond milieu zal verarmen en zichzelf ruïneren om ideologische redenen.
Uiteindelijk zullen zowel de mensen als het klimaat slechter af zijn.