Christian Perronne, arts en professor in Franse universitaire ziekenhuizen, gespecialiseerd in tropische pathologieën en opkomende infectieziekten, en voormalig voorzitter van de Gespecialiseerde Commissie voor Overdraagbare Ziekten van de Hoge Raad voor Volksgezondheid in Frankrijk, is al vanaf het begin kritisch op de maatregelen en de gekozen oplossingen, zoals het vaccin.
Op 3 december schreef hij een emotioneel, vernietigend, maar ook hoopgevend essay in Francesoir. Frankrijk, dat al maanden in een nachtmerrie leeft, wordt wakker. Naast de onherstelbare schade ziet hij ook de weerstand groeien, de onvrede, het verzet. Uiteraard werd dit hem niet in dank afgenomen en hij is uiteindelijk ontslagen bij het ziekenhuis l’hôpital Raymond-Poincaré in Garches waar hij als arts werkzaam was. Het ziekenhuis verklaart: “Gedurende enkele maanden, in een context van gezondheidscrisis, heeft professor Christian Perronne opmerkingen gemaakt die de positie die hij bekleedt onwaardig zijn,” schreef de AP-HP. De sanctie komt bovenop de vele klachten die tegen hem zijn ingediend bij de Nationale Raad van de Orde van Geneesheren (Cnom). Deze laatste heeft begin december zelf besloten de zaak door te verwijzen naar de tuchtkamer van eerste aanleg. Vijf andere artsen zijn ook het doelwit.” Zo zie je maar hoe mensen die zich durven uitspreken worden tegengewerkt en zelfs uit hun functie worden gezet. Hij is als professor nog wel verbonden aan de Université de Versailles-Saint-Quentin-en-Yvelines en werkte mee aan de onderzoeksrapporten van Didier Raoult in Frankrijk rond het gebruik van Hydroxychloroquine en azithromycine. Lees hier zijn emotionele, rake en hoopvolle essay:
Frankrijk, dat al maanden in een nachtmerrie leeft, wordt wakker.
In veel steden van ons mooie land zijn de mensen op mars om hun vrijheid te herwinnen, om de terugkeer van de democratie te eisen. Als arts, specialist op het gebied van infectieziekten, en als voorzitter van tal van volksgezondheidsinstanties en -besturen, onder meer op het gebied van vaccins, ben ik me elke dag bewust van de onzekerheden die angst en groeiende onrust onder onze medeburgers veroorzaken. Ik neem het risico om opnieuw te worden bestempeld als een “samenzweerder” of, beter nog, als een “susser”, een term die wordt gebruikt om degenen te beschrijven die kritiek hebben op de eenzijdigheid of die deze aanvechten.
Ik ben uiteindelijk trots op deze aanduidingen, want mijn woorden die de waarheid uitdrukken zijn sinds het begin van de epidemie nooit veranderd. Ik beschouw het daarom als mijn verantwoordelijkheid om vandaag opnieuw te spreken over het hele medische aspect van Covid-19 en in het bijzonder over het onderwerp van de vaccinatie, dat nu het centrale en bijna unieke element is van het gezondheidsbeleid van de staat.
Veel Fransen zijn gehypnotiseerd door de politiek van de angst. Sinds september 2020 werd ons een tweede vreselijke golf van de epidemie voorspeld, erger dan de eerste. De minister van Volksgezondheid, Dr. Olivier Véran, de voorzitter van de Wetenschappelijke Raad van het Élysée, professor Jean François Delfraissy, de directeur-generaal van Volksgezondheid, professor Jérôme Salomon, en het Pasteur Instituut hebben catastrofale cijfers aangekondigd met een exponentiële toename van het aantal sterfgevallen. Men verwachtte dat de ziekenhuizen verzadigd en overspoeld zouden raken.
Zelfs de president van de Republiek voorspelde in een recente televisietoespraak waarin de wederopleving werd aangekondigd, niet minder dan 400.000 doden, naast de 200.000 doden die kort daarvoor door professor Arnaud Fontanet de Pasteur werden ingeschat. Deze irreële figuren hadden slechts één doel, namelijk het in stand houden van de angst om ons opgesloten te houden, wijselijk gemaskerd. Toch heeft het wijdverbreide gebruik van maskers in de algemene bevolking geen wetenschappelijk bewezen voordeel bij het beteugelen van de SARS-COV-2-epidemie. Het gebruik van maskers moet gericht zijn op patiënten, hun entourage (vooral mensen die risico’s lopen) en zorgverleners die met elkaar in contact komen.
De epidemie neemt echter af en heeft niet geleid tot een apocalyps. De dynamiek van de curve liet al wekenlang het profiel zien van een seizoensgebonden epidemische rebound die bij sommige virussen wordt waargenomen zodra de epidemiegolf voorbij is. Dit weerspiegelt de aanpassing van het virus aan de mens en is ook een weerspiegeling van de kudde-immuniteit die in de bevolking groeit en ons op natuurlijke wijze beschermt. De virusstammen die momenteel in omloop zijn, hebben hun virulentie verloren. De autoriteiten zullen niet kunnen zeggen dat dit te wijten is aan de “lockdown”, omdat de neerwaartse trend al voor de invoering ervan was begonnen. In sommige steden was de teruggang van de epidemie zelfs al begonnen voordat de avondklok werd ingesteld. Helaas zijn er nog steeds sterfgevallen bij hoogbejaarden, zeer zwaarlijvige mensen, mensen met ernstige diabetes, zeer hoge bloeddruk en reeds invaliderende hart- en vaatziekten. Deze risicogroepen zijn goed te herkennen. De gezondheidsmaatregelen moeten daarom gericht zijn op bescherming, opsporing en behandeling in een zo vroeg mogelijk stadium van de symptomen met hydroxychloroquine en azithromycine, waarvan de werkzaamheid en de veiligheid op grote schaal zijn bewezen, indien zij in een vroeg stadium worden toegediend. Veel sterfgevallen hadden voorkomen kunnen worden. Huisartsen en geriaters worden echter ontmoedigd om zich te laten behandelen. In deze context blijft het onbegrijpelijk om onze kinderen achter onnodige maskers te blijven verstoppen.
Al deze maatregelen worden genomen om de Fransen een vaccin te laten eisen. Maar wat is het nut van een algemeen vaccin voor een ziekte waarvan het sterftecijfer dicht bij 0,05% ligt? Geen enkele. Deze massale vaccinatie is nutteloos. Bovendien kunnen de risico’s van vaccinatie niet opwegen tegen de voordelen. Wat het meest verontrustend is, is dat veel landen, waaronder Frankrijk, zeggen dat ze klaar zijn om in de komende weken te vaccineren, hoewel de ontwikkeling en evaluatie van deze producten in allerijl heeft plaatsgevonden en er tot nu toe geen resultaten zijn gepubliceerd over de effectiviteit of de gevaren van deze vaccins. We hebben alleen recht op persberichten van de industriële fabrikanten, waardoor hun aandelen op de beurs kunnen stijgen. Het ergste is dat de eerste “vaccins” die ons worden voorgesteld geen vaccins zijn, maar gentherapieproducten.
We gaan nucleïnezuren injecteren die ervoor zorgen dat onze eigen cellen elementen van het virus produceren. De gevolgen van deze injectie zijn volledig onbekend, want het is een primeur voor de mens. Wat als de cellen van sommige “gevaccineerde” mensen te veel virale elementen produceren en zo oncontroleerbare reacties in ons lichaam veroorzaken?
De eerste gentherapieën zullen met RNA zijn, maar er zijn ook projecten met DNA. Normaal gesproken gaat de boodschap in onze cellen van DNA naar RNA, maar het omgekeerde is mogelijk onder bepaalde omstandigheden, vooral omdat onze menselijke cellen sinds het begin der tijden zogenaamde “endogene” retrovirussen bevatten die in het DNA van onze chromosomen zijn geïntegreerd. Deze “gedomesticeerde” retrovirussen die ons bevolken zijn meestal onschadelijk (in tegenstelling tot HIV, het AIDS retrovirus bijvoorbeeld), maar ze kunnen een enzym produceren, reverse transcriptase, dat in staat is om terug te schakelen van RNA naar DNA. RNA dat vreemd is aan ons lichaam en via injectie wordt toegediend, zou kunnen worden gebruikt voor het coderen van DNA, dat net zo vreemd is en vervolgens kan worden geïntegreerd in onze chromosomen. Er is dus een reëel risico dat onze genen permanent worden getransformeerd. Er is ook de mogelijkheid om, door het wijzigen van de nucleïnezuren van onze eicellen of zaadcellen, deze genetische modificaties door te geven aan onze kinderen. De mensen die deze gentherapieën, ten onrechte “vaccins” genoemd, promoten zijn tovenaarsleerlingen en gebruiken de Fransen, en meer in het algemeen de burgers van de wereld, als proefkonijnen.
We willen niet, zoals transgene tomaten of maïs, tot GGO’s (genetisch gemodificeerde organismen) uitgroeien. Een medisch manager van een van de farmaceutische laboratoria die ze produceren, zei een paar dagen geleden dat hij hoopte op een individueel beschermingseffect, maar dat we niet te veel mogen verwachten van een effect op de overdracht van het virus, en dus op de dynamiek van de epidemie.
Dit is een verhulde bekentenis dat het hier niet om een vaccin gaat. En dat is de laatste druppel.
Ik ben des te meer geschokt omdat ik altijd voorstander ben geweest van vaccins en ik jarenlang voorzitter ben geweest van de instanties die het vaccinatiebeleid bepalen. Vandaag moeten we een einde maken aan dit uiterst zorgwekkende plan. Louis Pasteur zal zich in zijn graf omdraaien. De wetenschap, de medische ethiek en vooral het gezond verstand moeten weer de overhand krijgen.
Christian PERRONNE