Door Mr. Jeroen Pols
Dit artikel verscheen eerder in De Andere Krant.
“Niets spannends aan wat gebeurt tijdens de bijeenkomst, we praten bijvoorbeeld met bedrijven zoals Total en Vattenvall over de energietransitie”, aldus Rutte met zijn braafste gezicht tijdens de rit naar Davos in een poging argwanende burgers gerust te stellen. Het World Economic Forum is geen zegen voor de mensheid maar een clubje corrupte politici en bedrijfsleven dat als een brandweerconferentie voor pyromanen jaarlijks in het Zwitserse bergplaatsje nieuwe mondiale crises uitwerkt met bijbehorende oplossingen.
Rutte is een groot pleitbezorger voor innige samenwerking tussen bedrijfsleven en overheid, de zogenaamde private public partnerships (PPP). Dat klinkt mooi, maar feitelijk is het vooral een gezamenlijk georganiseerde rooftocht waarbij een handjevol bedrijven miljarden gemeenschapsgeld toeëigenen en de bevolking met behulp van de regering als een citroen uitgeknepen wordt. Dit economische model kent een lange geschiedenis en vormde de basis van het klassieke fascisme.
In de 18de editie van het jaarlijks door het WEF opgestelde Global Risks Report zakten gevaarlijke virusziekten naar de 18e plaats, de stijgende kosten voor levensonderhoud staan nu op de eerste plaats. Tijdens de coronacrisis vloeiden wereldwijd honderden miljarden naar farmaceutische bedrijven, de Oekraïnecrisis is een bacchanaal voor de wapenindustrie en sinds afgelopen jaar mogen energiebedrijven hun slag slaan. Consultancybedrijven en WEF-leden zoals McKinsey, KPMG en Deloitte werken op kosten van de belastingbetaler voor elke nieuwe crisis ingenieuze technocratische draaiboeken uit voor beleidsmakers om geld weg te sluizen en de macht en controle van de overheid op de samenleving te vergroten.
Naast stijgende voedselprijzen waardoor supermarktketens recordwinsten realiseren, zijn het vooral energiekosten die verantwoordelijk zijn voor de prijsexplosie van eerste levensbehoeften. Op dit moment vernikkelen honderdduizenden mensen thuis in de kou en zuchten zij onder onbetaalbare energierekeningen als direct gevolg van opzettelijke beleidsbeslissingen door gewetenloze politici. De aftrap werd gegeven met boycotmaatregelen tegen Rusland waarvan eenieder vooraf kon voorspellen dat de prijs betaald zou worden door de burger.
Een opvallende kortstondige piek van de gasprijs afgelopen jaar augustus vormde de vervolgstap van een fraude in ongekende omvang. Energiebedrijven verhoogden hun tarieven collectief naar de hoogste ter wereld waarna gezinnen geconfronteerd werden met onbetaalbare termijnbedragen in een land met enorme eigen gasvoorraden. Elke actieve herinnering aan de politieke belofte uit de jaren zeventig dat de Nederlandse bevolking zou profiteren van nagenoeg kosteloos gas nadat de infrastructuur betaald zou zijn, is verdwenen. Iedereen die moeite doet tot nader onderzoek, ziet dat we collectief bedonderd worden.
Machtige mediabedrijven, die zelf ook in partnerschap met de overheid opereren en jaarlijks aanschuiven in Davos, pompten met geweld het narratief van Rusland als enige schuldige voor deze crisis naar buiten, maar vergeten te melden dat de stroom- en gasprijzen afgelopen maanden daalden naar een niveau van voor de oorlog terwijl voorschotbedragen ongewijzigd bleven. In december was de stroomprijs soms zelfs negatief, zodat kopers geld toe krijgen. De gasinkoopprijs voor een gemiddeld verbruik van 1200 m3 bedraagt momenteel nog geen € 720 ofwel € 60 per maand. Het kabinet Rutte verhoogde per 1 januari 2023 de BTW van 9 naar 21% waarmee de energieheffing de inkoopprijs opdrijven tot € 1,44, ofwel € 144 per maand. De gemiddelde prijs voor de eindgebruiker bedraagt momenteel 2,64 per m3. Met een ondoorzichtig subsidiespel door een gemaximeerde prijs van € 1,45 voor een deel van het verbruik dwingt de overheid consumenten tot spartaans energieverbruik. Als bij een balletje-balletje goocheltruc vloeien weer miljarden richting bedrijven, terwijl de bevolking onder vergaande controle van de overheid gedreven wordt.
Dit beleid is onverenigbaar met artikel 20 Grondwet dat aan de overheid opdraagt om te zorgen voor bestaanszekerheid van de bevolking. De Autoriteit Consument en Markt heeft tot taak om toe te zien op de in artikel 95b elektriciteitswet en artikel 44 Gaswet vastgelegde verplichting maar speelt het politieke spel mee en houdt zich muisstil.
In Paraguay gooiden afgelopen jaar vrachtwagenchauffeurs het hele land plat nadat de benzineprijs met 30 cent naar omgerekend € 1,35 steeg waarna de geschrokken politici de maatregel ijlings terugtrokken. In Peru gebeurde hetzelfde.
Terwijl in Nederland de rijen bij voedselbanken iedere week verdubbelen zal Rutte gewoon doorgaan en de samenleving met elkaar opvolgende nieuwe crises tot op de laatste cent leegtrekken. De bevolking klaagt en scheldt op Twitter, maar volgt ondertussen gedwee en volgzaam de overheid richting haar eigen ondergang.