De Top van de Toekomst van de VN begint over minder dan 20 dagen, maar de overgrote meerderheid van de bevolking heeft geen idee dat regeringen van over de hele wereld op het punt staan om het zogenaamde Pact voor de Toekomst te ondertekenen.
Op 22 en 23 september komen de lidstaten van de Verenigde Naties bijeen op het hoofdkwartier van de VN in New York voor de historische Top van de Toekomst, met de intentie het Pact voor de Toekomst te ondertekenen. Verwacht wordt dat dit document de verwezenlijking van de Sustainable Development Goals* (SDG’s) van de VN en de Agenda 2030 drastisch zal versnellen. De Top van de Toekomst vindt plaats tijdens de 79e zitting van de jaarlijkse Algemene Vergadering van de VN. De top is al in de maak sinds in ieder geval 2022, na herhaalde oproepen van secretaris-generaal António Guterres van de VN om financiële middelen te verschuiven voor een snelle voltooiing van de Agenda 2030-doelstellingen, die de VN in 2015 heeft vastgesteld.
*doelen die zijn opgesteld door de VN en aangenomen door alle 193 lidstaten. Met deze SDG’s wil de VN “in 2030 een duurzame wereld voor iedereen bereiken”.
Hoewel deze historische bijeenkomst zeker gevolgen zal hebben voor de meerderheid van de wereldbevolking, hebben de ‘corporate media’* er nauwelijks aandacht aan besteed en de onafhankelijke media ook bijna niet. Eén kwestie die wel aandacht heeft gekregen, is dat 77 Nobelprijswinnaars en wereldleiders een brief ondertekenden waarin ze klaagden over het schrappen van verwijzingen naar fossiele brandstoffen uit het Pact voor de Toekomst. De verwijzingen werden later weer opgenomen nadat de brief openbaar was gemaakt.
*de concentratie van mainstreammediabedrijven bij mediaconglomeraten, ook wel Big Media genoemd
De discussie over fossiele brandstoffen past in het narratief van de VN over naderend onheil met betrekking tot klimaatverandering. Het is deze paniek rond klimaatverandering die heeft geleid tot het bijeenroepen van de Top van de Toekomst en de roep om versterking van de VN-infrastructuur.
Het thema van de top – “Multilaterale Oplossingen voor een Betere Toekomst” – illustreert het doel van deze bijeenkomst, namelijk een duwtje in de rug om de VN te versterken en zelfs opnieuw vorm te geven, zodat crises die de komende jaren schijnbaar opdoemen, beter kunnen worden aangepakt.
De VN richt zich op verschillende potentiële mondiale noodsituaties, waaronder klimaatverandering, oorlog, verlies van biodiversiteit en milieudegradatie. De VN beweert dat deze potentiële crises te groot zijn voor één natiestaat om alleen aan te pakken en dat er dus meer samenwerking en organisatie tussen de VN-lidstaten nodig is.
“Wij erkennen dat het multilaterale stelsel en zijn instellingen, met de Verenigde Naties en hun Handvest in het middelpunt, moeten worden versterkt om gelijke tred te houden met een veranderende wereld. Ze moeten geschikt zijn voor het heden en de toekomst – effectief en capabel, voorbereid op de toekomst, rechtvaardig, democratisch, billijk en representatief voor de wereld van vandaag, inclusief, onderling verbonden en financieel stabiel”, aldus het laatste ontwerp van het Pact voor de Toekomst.
Zoals The Last American Vagabond (TLAV) eerder heeft gemeld, zal de Top van de Toekomst naar verwachting ook oproepen bevatten om de VN om te vormen tot wat “VN 2.0” wordt genoemd.
Mondiale schokken vereisen mondiale overheid
Het 3de ontwerp van het Pact voor de Toekomst werd op 27 augustus gepubliceerd en wordt momenteel beoordeeld door de VN-lidstaten. Dit ontwerp zet de discussie voort over “mondiale schokken” en hoe deze schokken een mondiale reactie vereisen. Zo staat er in een artikel, getiteld “We zullen de internationale reactie op complexe mondiale schokken versterken”, dat er behoefte is aan een “gecoördineerde en multidimensionale internationale reactie op complexe, mondiale schokken en de centrale rol van de Verenigde Naties in dit verband”. De VN definieert “complexe mondiale schokken” als gebeurtenissen die “ernstig ontwrichtende en nadelige gevolgen hebben voor een aanzienlijk deel van de landen en de wereldbevolking”. Deze schokken zouden een “multidimensionale reactie van multistakeholders*, de gehele regering en de gehele samenleving vereisen”.
*meerdere groepen van belanghebbenden (waaronder lokale autoriteiten, overheden, regionale groepen, ngo’s, het bedrijfsleven en internationale organisaties) die samenwerken om een collectieve oplossing te vinden voor bepaalde problemen
Het document zegt dat “gewapende conflicten” geen complexe mondiale schok vormen, maar wel kunnen leiden tot “gevolgen in meerdere sectoren”. Deze potentiële schokken zouden de activering van “noodsituatieplatforms”* noodzakelijk maken, die de VN meer bevoegdheden zouden kunnen geven om op deze schijnbare noodsituaties te reageren. In het document staat dat de VN de lidstaten zal voorzien van “protocollen voor het bijeenroepen en operationaliseren van noodsituatieplatforms op basis van flexibele benaderingen om te reageren op een reeks verschillende complexe mondiale schokken”. Hoewel de VN beweert dat deze noodsituatieplatforms slechts “voor een beperkte periode” zullen worden bijeengeroepen en geen permanente instelling of entiteit zullen zijn met betrekking tot de nationale soevereiniteit, vrezen critici van de VN dat deze noodsituatieplatforms zullen worden aangegrepen en gebruikt om de VN nieuwe wettelijke bevoegdheden te verlenen.
*overlegorganen die gebruikt worden in noodsituaties
TLAV heeft eerder gemeld dat de roep om een noodsituatieplatform vergelijkbaar is met de roep om een mondiale noodsituatie uit te roepen door de VN. De bij de VN aangesloten organisaties, zoals de Climate Governance Commission (CGC), hebben het afgelopen jaar opgeroepen tot zo’n verklaring. Eind november 2023, vlak voor de opening van de VN-Klimaatconferentie COP28, bracht de Climate Governance Commission een rapport uit met de titel “Governing Our Planetary Emergency”. In dit rapport blijft de CGC pleiten voor het actualiseren van onze ideeën over ‘governance’*.
*een van de definities van ‘governance’ is de uitoefening van politiek gezag en het gebruik van institutionele middelen om de zaken en de problemen van de maatschappij te beheren
We kunnen de roep om een mondiale noodsituatietoestand terugvoeren tot de beruchte maar obscure groep, de Club van Rome. Het CGC-rapport van november 2023 merkt zelfs op dat het geloof in een “multicrisis” “erkend wordt in het werk van de Club van Rome: ‘Planetary Emergency Project’” [Mondiaal Noodsituatieproject, red.]. Deze verwijzing naar de Club van Rome onthult nog een andere reden waarom het publiek zich zorgen zou moeten maken over de drang naar een mondiale noodsituatie en de beweringen over het overschrijden van mondiale grenzen.
De Club van Rome roept al sinds in ieder geval 2019 op tot het uitroepen van een mondiale noodsituatie met de publicatie van hun “Planetary Emergency Plan” [Mondiaal Noodsituatieplan, red.]. Het rapport zou worden bijgewerkt in augustus 2020, na het begin van COVID1984. Het noodsituatieplan van de Club van Rome wordt omschreven als een “routekaart voor regeringen en andere belanghebbenden om onze samenlevingen en economieën zodanig te veranderen dat er weer evenwicht komt tussen mensen, planeet en welvaart”. Uiteindelijk is de drang naar een noodsituatieplatform als onderdeel van het Pact voor de Toekomst bedoeld om het idee te versterken dat de mensheid wordt geconfronteerd met een mondiale noodsituatie waarvoor de invloed en autoriteit van de VN moet worden vergroot. Het document schuwt de term wereldregering of mondiale regering en geeft de voorkeur aan multilateralisme* of mondiaal bestuur, maar het resultaat is hetzelfde: een Verenigde Naties die meer autoriteit heeft om op te treden en natiestaten kan dwingen zich aan haar uitgevaardigde besluiten te houden.
*samenwerking tussen meerdere landen die een gemeenschappelijk doel nastreven
In de paragraaf, getiteld “Transforming Global Governance” [Het transformeren van mondiale governance, red.], beschrijft het VN-document bijvoorbeeld “Actiepunt 41”:
“We zullen de mondiale governance transformeren en het multilaterale systeem nieuw leven inblazen om de uitdagingen van vandaag en morgen aan te pakken en de kansen van vandaag en morgen te grijpen.”
De paragraaf gaat verder met het beschrijven van talrijke manieren waarop het Pact voor de Toekomst de VN wil transformeren en in staat wil stellen om de noodsituaties aan te pakken waarmee de planeet wordt geconfronteerd.
Het resetten van het financiële stelsel
Het laatste ontwerp van het Pact voor de Toekomst schetst ook specifieke manieren waarop de “internationale financiële architectuur” moet worden hervormd zodat zij “landen op billijke wijze ondersteunt tijdens systeemschokken en het financiële stelsel stabieler maakt”. In het bijzonder staat in paragraaf 82 dat de “toenemende frequentie en intensiteit van mondiale economische schokken” de voortgang van de voltooiing van de SDG’s van de VN heeft vertraagd. De oplossing is volgens het Pact om “de rol van speciale trekkingsrechten* (Special Drawing Rights, SDR’s) te erkennen bij het versterken van het wereldwijde financiële vangnet in een wereld die gevoelig is voor systeemschokken”.
*certificaten die in internationaal verband als betaalmiddel gelden. In het verleden waren ze inwisselbaar tegen goud, maar inmiddels wordt de SDR samengesteld uit een aantal valuta’s. De tegenwaarde van SDR’s wordt elke werkdag berekend.
SDR’s worden niet beschouwd als valuta, maar in plaats daarvan als “assets van internationale reserves”*, waardoor landen die lid zijn van het IMF [Internationaal Monetair Fonds, red.] SDR’s kunnen inwisselen voor een valuta die in handen is van IMF-leden. Het is interessant dat onafhankelijk onderzoeker James Corbett al in 2013 waarschuwde voor de mogelijkheid dat de SDR’s een “wereldreservemunt” zouden worden. Het Pact voor de Toekomst maakt duidelijk dat SDR’s inderdaad een belangrijke rol zullen spelen bij de transformatie van het internationale financiële stelsel.
*’assets’ bestaan uit alle activa/bezittingen die waarde vertegenwoordigen en ‘internationale reserves’ bestaan uit de hoeveelheden muntreserves, goudreserves, speciale trekkingsrechten en IMF-reserveposities die de centrale bank en monetaire overheid van een land in voorraad heeft.
“Wij zijn verheugd over de toezeggingen om meer dan 100 miljard dollar aan SDR’s door te sluizen naar ontwikkelingslanden, maar benadrukken dat deze toezeggingen zo snel mogelijk moeten worden nagekomen”, aldus het ontwerp.
In het ontwerp [van het pact, red.] staat ook dat de VN de landen zal oproepen om “te blijven zoeken naar mogelijkheden om ten minste de helft van de SDR’s uit de toewijzing van 2021 vrijwillig te herbestemmen, onder meer via multilaterale ontwikkelingsbanken, met inachtneming van de relevante wettelijke kaders en met behoud van het karakter van de reserve-assets van de bijzondere trekkingsrechten”.
Verdere aanbevelingen van het ontwerp [van het pact, red.] omvatten het aanmoedigen van het Internationaal Monetair Fonds om “alle opties te onderzoeken om het wereldwijde financiële vangnet te blijven versterken” om ontwikkelingslanden te helpen te reageren op “macro-economische schokken”.
Bij “Actiepunt 55” staat: “We zullen de hervorming van de internationale financiële architectuur versnellen, zodat deze de uitdaging van klimaatverandering aankan.”
In het pact worden multilaterale ontwikkelingsbanken opnieuw genoemd en worden deze instellingen opgeroepen om “de beschikbaarheid, toegankelijkheid en impact van klimaatfinanciering voor ontwikkelingslanden te vergroten” en deze landen te ondersteunen bij het ontwikkelen van strategieën om klimaatverandering tegen te gaan.
Er zijn meerdere paragrafen in het ontwerp met verwijzingen naar deze banken en hun behoefte om “aanvullende financiering te mobiliseren” om “aanpassing te ondersteunen en technologieën voor hernieuwbare energie en energie-efficiëntie in te zetten en te ontwikkelen”.
In het document worden deze “multilaterale ontwikkelingsbanken” herhaaldelijk genoemd en ze zullen duidelijk een belangrijk onderdeel worden van het VN-2.0-systeem. TLAV zal deze instellingen in toekomstige rapporten onderzoeken.
Het verklaarde doel om het internationale financiële stelsel te hervormen om de SDG’s en Agenda 2030 te financieren, komt overeen met recente uitspraken van VN-secretaris-generaal António Guterres waarin hij opriep tot een “nieuw Bretton Woods-moment”, verwijzend naar de beruchte internationale overeenkomst uit 1944 waarbij het IMF werd opgericht. De bijeenkomst in Bretton Woods nam ook regels aan voor monetaire relaties tussen onafhankelijke staten, waaronder de eis dat elk land de converteerbaarheid van hun valuta in Amerikaanse dollars zou garanderen. Guterres merkte op dat het IMF in 2022 650 miljard dollar aan SDR’s heeft toegewezen, waarbij de landen van de Europese Unie 160 miljard dollar aan SDR’s ontvangen en Afrikaanse landen slechts 34 miljard dollar. Bovendien wordt in een VN-document over de Top van de Toekomst, getiteld “What Will It Deliver?”, opgeroepen tot “een mondiaal financieel stelsel dat voor iedereen geschikt is”.
“Een getransformeerde internationale financiële architectuur is geschikt voor haar doel, inclusiever, rechtvaardiger, representatiever, effectiever en veerkrachtiger, en speelt in op de wereld van vandaag in plaats van zoals die er na de Tweede Wereldoorlog uitzag. Deze architectuur investeert vooraf in de SDG’s, klimaatactie en toekomstige generaties.”
Deze oproepen komen overeen met soortgelijke oproepen tijdens de Top voor een Nieuw Mondiaal Financieringspact, die in juni 2023 in Parijs, Frankrijk, werd gehouden. De top, geleid door de Franse president Emmanuel Macron, verwelkomde 50 staatshoofden, vertegenwoordigers van ngo’s en maatschappelijke organisaties om de inspanningen te bespreken om het internationale financiële stelsel te resetten als onderdeel van de voortdurende drang naar de doelen van Agenda 2030 en Net Zero. De Franse regering verklaarde dat het doel van de bijeenkomst was om “een nieuw contract op te stellen tussen het Noorden en het Zuiden (in de wereld)”, dat de landen beter zal toerusten om armoede en klimaatverandering te bestrijden. De top werd bijgewoond door de Amerikaanse president Joe Biden, de Duitse bondskanselier Olaf Scholz, de Britse premier Rishi Sunak en de Braziliaanse president Luiz Inácio Lula da Silva. Naast de staatshoofden werd de top georganiseerd met steun van onder andere de Open Society Foundations, de Bill and Melinda Gates Foundation en de Rockefeller Foundation.
Op basis van deze eerdere verklaringen van de VN en het ontwerp van het Pact voor de Toekomst is het duidelijk dat het opnieuw instellen van het financiële stelsel een cruciaal onderdeel is van hun plannen. Als er een kans is om de ondertekening van het Pact voor de Toekomst, de creatie van noodsituatieplatforms en de mogelijke uitroeping van een mondiale noodsituatie te voorkomen, moeten we de boodschap snel verspreiden.
Bovendien zouden we onze energie moeten steken in het creëren van alternatieve, parallelle systemen die rechtstreeks kunnen concurreren met de technocratische staat. Daarom help ik mee met de organisatie van The People’s Reset: UK, “Our Summit for Our Future”, die plaatsvindt in Bath, VK, in het weekend na de VN-top. Gedurende drie dagen zullen we 24 presentatoren uit de hele wereld ontvangen, met een focus op oplossingen voor het creëren van deze broodnodige parallelle systemen op het gebied van gezondheid, financiën, onderwijs, digitale technologie en gemeenschapsvorming. Samen kunnen we de mooiere wereld creëren waarvan we weten dat die mogelijk is.
TLAV zal ter plaatse zijn in New York om verslag uit te brengen van de Top van de Toekomst. Hou de notificaties van updates in de gaten terwijl wij deze historische bijeenkomst van globalisten documenteren.