Deze column verscheen eerder in De Andere Krant van 18-06-2022
Een speciaal-rapporteur van de Verenigde Naties die het Nederlandse politiegeweld tegen vreedzame demonstranten veroordeelt als een schending van het antifolterverdrag, kinderen die verdwenen nadat de staat deze weghaalde bij slachtoffers die eerst financieel geruïneerd werden door de Belastingdienst in de Toeslagenaffaire, boeren die massaal onteigend worden terwijl de voedselschaarste in rap tempo toeneemt, een regering die niet weet waar miljarden aan publieke middelen bleven en daar de schouders over ophaalt, zwaar wapentuig dat op kosten van de Nederlandse belastingbetaler in strijd met internationale verdragen naar een oorlogsgebied gestuurd wordt en daarmee onze nationale veiligheid bedreigt, tientallen miljarden die uitgegeven worden aan fantasieproblemen als klimaatverandering en stikstofcrisis terwijl de bevolking voor een financiële meltdown staat en de dagelijkse boodschappen niet meer kan betalen, een gas- en olieboycot die niet alleen de leveringsketens ontwricht maar ook een deel van de bevolking letterlijk in de kou zet, terwijl de eigen gaswinning gestaakt wordt en energiebedrijven recordwinsten boeken, overspoelde ziekenhuizen en een onverklaarbare oversterfte nadat de overheid de bevolking massaal tot deelname aan een medisch experiment met gentherapie manipuleerde, een regering die miljarden aan belastinggelden wegsluist naar misdadige farmaceutische bedrijven maar geen geld heeft voor loonsverhogingen in de zorg, een overheid die zich drukker maakt over het uitrollen van de LHBQ- en BLM-agenda dan het oplossen van nijpende problemen zoals bijvoorbeeld jongeren en kinderen die de afgelopen jaren in eenzaamheid leden onder schoolsluitingen en onzinnige coronamaatregelen en nu massaal rondlopen met zelfmoordgedachten, honderdduizenden middenstandsbedrijven die door de maatregelen collectief naar de rand van de afgrond gedreven werden en feitelijk failliet zijn, ouderen die stierven zonder afscheid te kunnen nemen van hun dierbaren, een regering die gewoon blijft zitten terwijl de schandalen van leugens, corruptie en wanbeleid zich opstapelen en in de peilingen nog maar de steun van 22 procent van de bevolking heeft, een landsbestuur en parlement dat gekaapt is door idioten die zelfs niet meer in staat zijn een schijn van democratie in stand te houden, een inflatie van tientallen procenten die de welvaart in een rap tempo sloopt, een medialandschap dat deze absurditeiten onbesproken laat of verdedigt.
Een kleine greep uit een oneindige lijst van dwaasheden die elk gezond verstand tarten. En toch blijft het stil. Doodstil. Er is nauwelijks protest, de straten staan niet vol en de samenleving verbaast zich amper over het zwakzinnige niveau van de politiek terwijl slechts een kleine minderheid
zich uitspreekt. Er lijkt sprake te zijn van een staat van een demoralisering, een soort berusting in een onvermijdbaar lot.
Dit verklaart misschien de afwezigheid van elke publieke verontwaardiging over het wetsvoorstel dat afgelopen week naar buiten kwam. De totalitaire bevoegdheden die de regering zichzelf twee jaar geleden toe-eigende om de bevolking met onzinnige coronamaatregelen te terroriseren en tot uitputting te drijven, worden daarmee permanent in de Wet publieke gezondheid vastgelegd. De regering kan wederom de samenleving naar eigen goeddunken gijzelen met bespottelijke maatregelen.
In de media en de politiek is al te horen dat in Nederland net als in de rest van Europa langzaam een nieuwe campagne opstart om de bevolking tot gehoorzaamheid te dwingen en hun grondrechten op te geven. We staan aan de vooravond van een herhaling van zetten waarmee de regering de
totalitaire agenda verder uitrolt. De overheidsterreur op basis van ideologische ficties behoort langzaam tot de alledaagse normaliteit en is een doel op zich geworden. We zijn daarmee in de volgende fase beland. Een groot deel van de bevolking voelt aan dat de democratische rechtsstaat in rap tempo afkalft maar accepteert stilzwijgend deze nieuwe realiteit. Zoals Hannah Arendt in haar boek The Origins of Totalitarism uitlegt, schuilt de essentie van totalitarisme in de wetteloosheid en terreur en in dit mechanisme kunnen of durven mensen hun vrijheid niet langer gebruiken. Het is begrijpelijk dat veel mensen de zomermaanden gebruiken om op adem te komen, maar de geschiedenis bewijst dat afwachten en acceptatie geen optie is. Een totalitaire samenleving is zelfdestructief en betekent het einde van de menselijkheid. Op ons ligt de verantwoordelijkheid hiertegen te blijven strijden.