Door Willem Engel
Dit artikel verscheen eerder op Twitter.
Sommige mensen denken dat ik bepaalde rechtszaken voor mijzelf voer. Nu snap ik dat de strategie niet altijd direct zichtbaar is als je de rechtszaken niet volgt, maar dit hadden wij al verwacht: OM/NCTV zijn bezig met een DNA-database van alle Nederlanders te maken. Dit gebeurt ook in andere landen.
Via PCR-testen, ancestry databases en ook databases van veroordeelden wordt nu de rode lijn nog verder opgerekt met het aanleggen van een database van verdachten die nog niet veroordeeld zijn (een grove schending van het onschuldprincipe). De Raad van de rechtspraak, een excuusorgaan van het regime, wil dat er kritisch wordt gekeken naar het afnamemoment en een aantal andere principiële bezwaren. Ridicuul, het zou natuurlijk resoluut moeten afgewezen.
Waar we naartoe gaan is dat je voor bepaalde banen DNA moet afgeven, en dat als je in een verzamelbak van de politie voorkomt, je preventief je DNA moet afstaan. De toets aan art. 8 EVRM die we in mijn DNA-zaak aanhaalden, werd van tafel geveegd door door te verwijzen naar de strafrechter, van het kastje naar de muur dus.
Opmerkelijk is dat vlak na de ‘val’ van de ‘regering’ nog even een ander conceptwetje werd ingediend, de embryowet.
“De Raad voor de rechtspraak onthoudt zich van advisering. Het betreft een ethisch wetenschappelijk onderwerp met nauwelijks impact op de rechtspraak.”
Dit geeft de enorme vooringenomenheid goed weer: de stempelmachine die zich vooral verstopt op momenten waar ze voor de burger had moeten opkomen. Het is een herhaling van WO II aangaande de rechtspraak.