RNA-vaccins voor varkens in 2021 goedgekeurd door ministerie van Landbouw in de VS
Door Sasha Latypova
Het originele Engelstalige artikel lees je hier.
Vaccins op basis van DNA/RNA (synthetisch nucleïnezuur) worden al op grote schaal gebruikt bij dieren, meestal op basis van recombinante eiwitten of virale vectoren.
Een review artikel in Frontiers [wetenschappelijk tijdschrift,red.]) gaat over 6 soorten diervaccins die nucleïnezuur-bestanddelen bevatten. Neem er nota van dat al deze soorten beginnen vanuit plasmide-DNA als grondstof, of als enige productiestap. Dit is heel belangrijk in de context van “schaalvergroting” en de betekenis ervan voor allerlei rondzwervende plasmiden, en hoe gevoelig dit (productie)proces is om “heimelijke” componenten (ook wel “verontreinigende stoffen”) te activeren, zoals we hebben gezien bij het SV40-fiasco van Pfizer.
Cel-transfecterende vaccins (3e generatie)
De zogenaamde 3e generatie vaccins bestaan uit op genen gebaseerde (DNA en RNA) vaccins, virale vectorplatforms en levende of geïnactiveerde chimere vaccins [chimere =samengesteld uit delen van verschillende diersoorten, red.]
Op DNA en RNA gebaseerde vaccins zijn een fundamenteel nieuwe benadering van vaccinatie. Hierbij wordt gebruikgemaakt van plasmide-DNA dat via een injectie wordt toegediend (deze vaccins zijn gebruikt en goedgekeurd voor vaccinatie bij gekweekte vis). Bij DNA-vaccins wordt gebruikgemaakt van een plasmide dat het DNA bevat dat codeert voor het gewenste antigeen/de gewenste antigenen. Wanneer deze in de cellen van zijn gastheer zijn ingebracht, zullen de celmechanismen de antigenen waarvoor door het DNA wordt gecodeerd, tot expressie brengen en zo een immuunrespons uitlokken.
Om precies te zijn: plasmide-DNA- en plasmide-RNA-vaccins transfecteren cellen en bootsen zo de intracellulaire productie van pathogene eiwitten na en induceren doorgaans een sterke MHC-I gemedieerde CD8+T-celrespons. Getransfecteerde somatische cellen (d.w.z. alle cellen, behalve eicel of sperma) zullen het antigeen op MHC-I presenteren, waardoor CTL’s [cytotoxische T-cellen, red.] worden uitgelokt die cross-primed worden door dendritische cellen.
Dendritische cellen zijn boodschappers tussen aangeboren en adaptieve immuunsystemen. Zij zijn in het algemeen aanwezig op het grensvlak met de externe omgeving (huid, sinussen, maag-darmkanaal) en het bloed. Zodra ze geactiveerd zijn, migreren ze naar de lymfeklieren waar ze T-cel- en B-cel-immuunreacties uitlokken of, wanneer ze overbelast zijn, veroorzaken ze lymfeklierkanker zoals aangetoond met de covidinjecties.
De volgende 3e generatie injecties worden momenteel gebruikt voor vaccinaties bij dieren:
- 2005, APEX-IHN (Novartis/Elanco) voor Atlantische zalm tegen infectieus hematopoëtisch necrosevirus (IHNV), Brits Colombia.
- “West Nile Innovator – DNA” (Fort Dodge Animal Health/Pfizer) tegen het westnijlvirus bij condors en paarden.
- “Oncept” (Merial) tegen melanomen bij honden.
- 2017, CLYNAV (Elanco), een DNA-vaccin dat codeert voor polyproteïne tegen infectie met het Salmon Pancreas Disease Virus (SPDV) bij Atlantische zalm. In 2017 kreeg CLYNAV van de Europese Commissie via het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) een handels- en gebruiksvergunning binnen de EU. Het werd door het Noorse Geneesmiddelenbureau (NoMA) goedgekeurd voor gebruik in Noorwegen.
- Sequivity (Merck) bij varkens (2017) – Toelating voor gebruik in noodsituaties in Canada, gelicentieerd in de VS (USDA). Platform voor het produceren van op boerderijdieren gerichte injecties op basis van RNA-deeltjestechnologie en voor het verzamelen van bio-surveillancegegevens van boerderijen (d.w.z. reeds afgestemd op het WHO-Pandemieverdrag).
In deel 2 zal ik ingaan op oudere en meer gebruikte DNA-plasmidevaccins voor gekweekte vis. Ze zijn naar mijn mening uiterst zorgwekkend, zowel voor wat betreft de voedselvoorziening als voor milieuvervuiling. Ik adviseer om geen gekweekte zalm en forel te consumeren, vooral niet uit Canada, de EU-Noorwegen en de VS.
RNA-vaccin tegen Varkensgriep – SEQUIVITY (Merck)
Deze informatie vond ik in een review over genetische vaccins gepubliceerd in Frontiers:
Het varkensgriep influenza A-virus (swIAV) is een belangrijke ziekteverwekker van de luchtwegen bij varkens die resulteert in vertraagde groei, langere afmesttijd en daaruit voortvloeiende economische schade. Sequivity is een 3e generatie vaccintechnologie die gebruik maakt van de Sequivity RNA-deeltjesechnologie, een alfavirus replica-vectorsysteem afgeleid van de verzwakte TC-83-stam van VEEV (Venezuelan equine encephalitis virus).
Van dit vaccin is niet aangetoond dat het werkzaam is als het wordt toegediend bij aanwezigheid van maternale antilichamen, maar het induceert wel een sterke humorale en celgemedieerde immuunrespons bij dieren zonder maternale antilichamen.
De werkzaamheid werd beoordeeld door het “scoren” van longbeschadigingen na een virale blootstelling (opmerking: “scoren” is in algemene zin een kwalitatieve beoordeling die onderhevig is aan vertekening en manipulatie), en door het meten van antilichamen in het bloed (d.w.z. een marker die al dan niet verband houdt met het voorkomen van overdracht of ziekte). Ze toonden een 2-10x reductie in longbeschadigingen voor gevaccineerde varkens volgens de gebruikte scoringsmethode. De mate van preventie van klinische symptomen zoals koorts was echter vrij bescheiden en werd slechts gedurende één dag beoordeeld: “Op dag 1 na de virale blootstelling ontwikkelde 50% van de met placebo gevaccineerde varkens koorts (≥40 °C), terwijl slechts 20% van de met H3 RP gevaccineerde varkens koorts ontwikkelde”. Wat gebeurde er op dag 2? Daar zwijgt de wetenschap over…
Er werden geen gegevens verstrekt over preventie van klinische ziekte of overleving. Ik ben nog steeds op zoek naar publicaties over deze parameters.
Belangrijke opmerking over maternale antilichamen
Maternale antilichamen worden overgedragen van moeder op kind en beschermen pasgeborenen en zuigelingen tijdens de rijping van hun immuunsysteem. De overgrote meerderheid van maternale antilichamen zijn van het IgG-isotype. Bij mensen worden maternale antilichamen vooral vóór de geboorte via de placenta overgedragen en bij dieren die onder de veeartsenij vallen vooral door opname van IgG in de darm uit biest binnen de eerste 24 uur na de geboorte. Deze passief verworven antilichamen komen in de bloedbaan van de nakomelingen terecht en werken als een beschermend schild in het hele lichaam op dezelfde manier als actief geproduceerde antilichamen. Soms worden IgA-antistoffen in moedermelk ook maternale antistoffen genoemd. Bij overdracht [van maternale antilichamen, red.] zijn IgG-antistoffen na de geboorte in een eindige hoeveelheid aanwezig in de bloedbaan van de pasgeborene. Deze hoeveelheid neemt na verloop van tijd af. Deze IgG-antilichamen onderdrukken vaccingeïnduceerde immuunreacties. Bij mensen nemen maternale antistoffen na 6-12 maanden af, bij dieren zoals varkens na 3-6 maanden en bij kleinere dieren/vogels sneller.
Dit is cruciale informatie tegen vaccinatie van menselijke baby’s (of pasgeboren boerderijdieren), zelfs voor degenen die geloven in “traditionele” vaccins. Vaccinatie in het eerste levensjaar van mensen of de eerste levensmaanden van dieren “beschermt” de baby nergens tegen, omdat antilichamen van de moeder elke vermeende werkzaamheid van de vaccinatie zullen elimineren. Het stelt baby’s alleen bloot aan schade/risico’s van vergiftiging door hulpstoffen en verontreinigende stoffen (zoals DNA-plasmiden, e.coli, ethanol, aluminium en andere metalen nanodeeltjes, enz.), die geen enkel potentieel voordeel opleveren.
Technisch gezien, als je in vaccinatie zou geloven (ik geloof er niet meer in), zou elke vaccinatie van kinderen voorafgegaan moeten worden door een test op antistoffen. Natuurlijk wordt dit niet gedaan en zelfs niet met ouders besproken, omdat alle moeders worden achtervolgd door het CDC [centrum voor ziektebestrijding in Amerika, het RIVM in Nederland red.] en de “gezondheidszorg” om baby’s vanaf dag 1 van hun leven te laten injecteren en om de ouders te leren dat het prikken van de kinderen een routine-onderdeel van “gezondheid” is.
“Platform”-technologieclaims van Merck
Merck beweert dat hun RNA-prik een “platform” is om RNA-vaccins op maat te maken op basis van “griepvarianten” van monsters van de boerderij en dat ze dit binnen 12 weken kan doen:
Dezelfde aanpak wordt nu gebruikt door Pfizer en Moderna om “geüpdatete” menselijke covidinjecties eruit te knallen zonder enig klinisch onderzoek.
Opmerking over de Public Health Emergency of International Concern (PHEIC) van de WHO/oftewel FAKE Treaty [NEPverdrag, red.]: dit product is al op één lijn met de WHO FAKE Treaty. De WHO wil alle landen in een permanente staat van FAKE-noodtoestand dwingen door FAKE-epidemieën uit te roepen van wat ze maar willen, wanneer ze daar zin in hebben en alle landen te dwingen tot het financieren van mRNA-fabrieken, genetische controle van mensen en dieren en gedwongen vaccinaties met “vaccins” die binnen 100 dagen worden geproduceerd. Onder het One Health concept kunnen alle “potentiële” bedreigingen inclusief mens, dier, plant of klimaat, een reden zijn om elk land, stad, dorp of huishouden dat ze willekeurig kiezen, op te sluiten en te elimineren met injecties met mRNA-gif. Ze kunnen vals spel spelen wanneer ze willen en je kunt nergens verhaal halen (dia’s van Philipp Kruse, Zwitserse advocaat):
Op zoek naar gepubliceerde veiligheidsgegevens, welke dan ook, over Sequivity heb ik informatie over de etikettering van USDA (de regelgevende instantie in de VS die verantwoordelijk is voor de goedkeuring van diervaccins) opgegraven: Studies gebruikt voor goedkeuring van Merck Sequivity door USDA
Het lijkt erop dat ~3% van de stapel meteen sterft. Wat denk je dat er gebeurt met een 5-20 dagen oud biggetje dat anorexia, meningitis, CNS-aandoening, enz. heeft? Denk je dat ze naar het varkensziekenhuis gaan waar ze weer gezond worden gemaakt? Of denk je dat een industriële boerderij ze slacht en dat ze verwerkt kunnen worden tot voedsel (afhankelijk van waar dit gebeurt), of dat ze op zijn minst de faciliteiten kunnen besmetten en mensen kunnen blootstellen aan shedding? Ik ben er vrij zeker van dat het dat laatste is.
Denk je dat de 70% biggen die binnen 21 dagen geen bijwerkingen kregen, prima in orde en gezond zijn? Dat betwijfel ik ten zeerste. Elk injecteerbaar medicament dat een onmiddellijke slachting van 30% veroorzaakt, is op de lange termijn NIET goedaardig. Ik durf er veel geld om te verwedden dat, nadat de studie was gestopt, ziekte en sterfte na 21 dagen nog steeds voortduurden. Ik durf er ook om te wedden dat er een tweede sterftepiek was binnen enkele maanden na de prik, toen de varkens ziek werden door antilichamen, en kanker en neurodegeneratieve aandoeningen ontwikkelden. We zagen deze tweede piek van ziekenhuisopnames en sterfgevallen na mRNA-injecties bij mensen. De misleidende strategie om alleen te kijken naar kortetermijneffecten bij het beoordelen van de veiligheid is algemeen bekend. Pfizer en Moderna deden dit in klinische onderzoeken naar mRNA-injecties bij mensen door het onderzoek na 6 maanden te beëindigen door de controlegroep te verwijderen en geen langetermijngegevens te publiceren.
Wat zijn de gevolgen van al het synthetische genetische materiaal en de bijbehorende chemische troep en “verontreinigingen” die regelmatig worden aangetroffen in de DNA/RNA-vaccins en die in de menselijke voedselvoorziening en het milieu terechtkomen? De $cience is hier niet nieuwsgierig naar. In feite zijn de regelgevers druk bezig met het schrijven van standpuntnota’s en milieubeoordelingsrapporten waarin zij met een handgebaar de risico’s en “meningen van deskundigen” wegwuiven zonder harde data te verstrekken die deze risico’s uitsluiten of karakteriseren. Hier is een voorbeeld van wegwuiven door Canadese regelgevers. Zij schreven evaluatierapport om Sequivity toe te staan voor noodgebruik: EnvironmentalMilieubeoordelingsrapport in Canada (2018).
Je kunt het Canadese rapport en de referenties zelf lezen, want ik wil deze post niet extreem lang maken. Wat ik vooral verontrustend vind, zijn de volgende uitspraken:
Het potentiële voordeel van deze voorgeschreven producten is dat ze zouden kunnen helpen om de veestapel in Canada te beschermen tegen ziekten, wanneer commercieel verkrijgbare producten niet beschikbaar of ogenschijnlijk niet effectief zijn.
Vertaling uit het Canadees: Er is een “lage waarschijnlijkheid” dat wijdverbreid gebruik van dit product en toediening ervan, shedding, of overdracht naar paarden via muggen/teken, zowel varkens- als paardenpopulaties zal decimeren wanneer deeltjes die verondersteld worden niet in staat te zijn zich te vermeerderen, zich toch vermeerderen (om redenen die we niet goed hebben onderzocht, of in het geval van bioterrorisme dat door deze technologieën extreem goed gefaciliteerd wordt). Dit zal leiden tot economische en milieurampen, die we hebben bedacht en waarvan wij hebben besloten dat zij de moeite waard zijn, omdat we druk bezig zijn om Canada de biodigitale GOELAG binnen te marcheren voor onze meesters bij de WHO.
8.2 Relatieve veiligheid in vergelijking met andere vaccins
De huidige varkensgriepvaccins zijn gedode virusproducten. Het huidige vaccinplatform vereist geen chemische inactivatie tijdens de productie van het vaccin zoals een gedood vaccin, dus er is geen risico van door het vaccin veroorzaakte ziekte als gevolg van onvolledige chemische inactivatie. De veiligheid van de verschillende variaties van de platformvaccins zal niet worden vastgesteld in de soorten grootschalige veiligheidsstudies die normaal worden uitgevoerd voor commerciële vaccins. Er is dus mogelijk minder bekend over de risico’s van minder vaak voorkomende ongewenste voorvallen.
“We hebben geen idee wat betreft veiligheid en zijn niet geïnteresseerd in dit onderwerp. Hoe minder hierover bekend is, hoe beter!”
Voorlopig is deze RNA-vloeistof toegestaan in Canada voor “noodgevallen”. Het enige dat nodig is om het in Canada in te zetten is een “noodgeval”, een NEP-virusuitbraak uitgeroepen door de WHO op basis van “potentieel” en een PCR-test met teveel cycles:
