Covidcensuur lijkt een comeback te maken – als deze al ooit is weggeweest.
door Kevin Stocklin
Het originele, Engelstalige artikel leest u hier.
Tal van artsen en academici zeggen dat ze geprobeerd hebben om studies te publiceren die aantonen dat lockdowns enorme kosten en marginale voordelen hadden, maar veel van hun publicatieverzoeken werden geweigerd.
Steve Hanke, professor economie aan de Johns Hopkins University en voormalig lid van de Raad van Economische Adviseurs onder president Reagan, vertelde The Epoch Times: “Het hele wetenschappelijke beoordelingsproces van alles wat te maken heeft met COVID-19 is sterk gepolitiseerd en besmet geraakt.”
Hanke zegt dat hij een van de mensen is die censuur heeft ondervonden omdat hij kritiek had op de lockdowns.
Hoewel veel mensen misschien terugkijken op de wereldwijde sluiting van scholen, bedrijven en kerken als kostbare, opdringerige en in sommige gevallen verwoestende tekortkomingen van de overheid, wordt de opinie over lockdowns in de medische sector steeds positiever, omdat kritische rapportages over lockdowns worden gecensureerd.
Dit gebeurt in een tijd van onthullingen, die laten zien dat de regering-Biden leunde op tech- en mediabedrijven om stemmen die het niet eens waren met de officiële covidnarratieven, het zwijgen op te leggen.
In september oordeelde een federaal hof van beroep dat het Witte Huis, de Chirurg-Generaal [het hoofd, red.] van de United States Public Health Service Commissioned Corps, het CDC en de FBI “waarschijnlijk het eerste amendement [van de grondwet, red.] hadden geschonden” door sociale-mediabedrijven onder druk te zetten om de meningen te censureren van mensen die kritisch zijn over de officiële overheidsnarratieven aangaande covid. De rechtbank heeft instanties en personen binnen de regering-Biden opgedragen om “de beslissingen van een platform over het modereren van inhoud niet te af te dwingen of sterk aan te moedigen”, of anderszins sociale-mediabedrijven te beïnvloeden om vrijheid van meningsuiting te verhinderen.
“Het gaat er niet om of de ideeën verkeerd of juist zijn,” zei dr. Jay Bhattacharya na de uitspraak. “De vraag is wie mag bepalen welke ideeën worden geuit in het publieke domein.”
De regering-Biden ging in beroep tegen de uitspraak waardoor de zaak waarschijnlijk uiteindelijk door het Hooggerechtshof zal worden behandeld. De centrale vraag is in hoeverre particuliere bedrijven inbreuk maken op de rechten van het eerste amendement [van de grondwet, red.], van Amerikanen als ze censureren in opdracht van overheidsfunctionarissen.
‘Ons werk werd effectief gecensureerd’
In het in boekvorm uitgegeven artikel van Steve H. Hanke, Lars Jonung en Jonas Herby (HJH), getiteld “Did lockdowns work? The verdict on Covid restrictions.”, werd geconcludeerd dat lockdowns “een gigantisch falen van mondiaal beleid” waren. Dit onderzoek is afgewezen door reguliere medische uitgeverijen, terwijl artikelen waarin lockdowns worden geprezen wel worden gepubliceerd en worden uitvergroot door de media.
Hoewel het Social Sciences Research Network (SSRN), een belangrijke uitgeverij van medische en andere wetenschapsgebieden van de Nederlandse uitgever Elsevier, de definitieve versie van het HJH-artikel verwierp, publiceerde het wel artikelen die het HJH-artikel aanvielen.
“Het SSRN stond de auteurs van het gelinkte artikel toe om hun werk te uploaden, terwijl ons werk effectief gecensureerd werd,” zei Hanke. “Waarom? Omdat onze resultaten ingingen tegen het dogma van het officiële gezag.”
Een artikel van Hanke en collega’s, waarin ze reageerden op hun critici, werd ook afgewezen door SSRN, aldus Hanke.
In beide gevallen verklaarde SSRN dat de afwijzing te wijten was aan “de noodzaak om voorzichtig te zijn met het plaatsen van medische inhoud”. Dit lijkt een nieuw criterium en hangt niet op logische wijze samen met de richtlijnen van SSRN, dat tekstueel materiaal uitsluit dat “illegaal, obsceen, lasterlijk, en/of bedreigend is, inbreuk maakt op intellectuele eigendomsrechten, inbreuk maakt op de privacy of anderszins schadelijk of verwerpelijk” is.
Daarentegen gaf een artikel dat in september door SSRN werd gepubliceerd een gunstige evaluatie van lockdowns. Dit is getiteld “SARS-CoV-2 lineage importations and spread [de uitbraak en verspreiding van varianten, red.] are reduced after nonpharmaceutical interventions”. “Niet-farmaceutische interventies” (NPI’s) is het nieuwe eufemisme voor lockdowns, mondkapjesverplichtingen, reisverboden en andere tijdelijke intrekkingen van burgerrechten tijdens pandemieën.
“Uiteindelijk werd SARS-CoV-2 tijdens de onderzoeksperiode geëlimineerd dankzij het traceren van contacten en verplichte quarantainemaatregelen”, aldus het artikel, verwijzend naar de overheidsbeperkingen in Hong Kong. In Zwitserland, schreven de auteurs, “waren strikte grenssluitingen naast de gedeeltelijke lockdown van 2020 effectief in het beheersen van de komst van nieuwe (covid)varianten in het land.”
In een artikel dat in juni werd gepubliceerd door SSRN, getiteld “Estimating the Population Effectiveness of Interventions Against COVID-19 in France”, staat dat “onze resultaten de substantiële impact benadrukken van NPI’s, waaronder lockdowns en avondklok, bij de beheersing van de COVID-19-pandemie” en dat “de eerste lockdown het meest effectief was, met een vermindering van de virusoverdracht van 84%”.
De basis leggen voor toekomstige lockdowns
Artikelen zoals deze lijken de basis te leggen voor het legitimeren van lockdowns en andere NPI-overheidsmaatregelen als toekomstige beleidskeuzes op pandemieën.
Een artikel uit augustus getiteld “COVID-19: examining the effectiveness of nonpharmaceutical interventions”, gepubliceerd door de Royal Society, een “fellowship” van eminente wetenschappers, stelt: “Een van de belangrijkste lessen uit deze pandemie is dat de effectieve toepassing van NPI’s ‘tijd koopt’ om de ontwikkeling en productie van medicijnen en vaccins mogelijk te maken. Er is alle reden om te denken dat het implementeren van pakketten van NPI’s belangrijk zal zijn bij toekomstige pandemieën.”
Een groep genaamd Factcheck.org maakte een eigen analyse van het werk van Hanke, waarin andere academici worden genoemd die hem bekritiseerden en waarin wordt benadrukt dat het HJH-artikel niet peer-reviewed was.
“Er zijn veel onderzoeken geweest die hebben beoordeeld of en in welke mate zogenaamde ‘lockdowns’ en verschillende NPI’s effectief zijn geweest en er is veel onderzoek gedaan dat heeft geconcludeerd dat deze maatregelen de virusoverdracht kunnen beperken of het aantal geïnfecteerde personen en doden kunnen verminderen”, aldus Factcheck.
Inquiry, een medisch tijdschrift, weigerde ook het artikel van HJH te publiceren dat kritisch was over lockdowns. Volgens correspondentie tussen Inquiry en de auteurs vroeg het tijdschrift in eerste instantie om een peerreview door drie deskundigen op dit vakgebied.
Als volgende stap in het publicatieproces ontving het HJH-artikel drie gunstige recensies van de recensenten van Inquiry, zei Hanke. Kort na ontvangst van de recensies trok de hoofdredacteur van Inquiry ze echter weer in.
“In mijn lange academische carrière van bijna 60 jaar ben ik zoiets nog nooit tegengekomen,” zei Hanke. “Sterker nog, ik heb zelfs nog nooit van zoiets gehoord. Het is echt ongekend en schandalig.”
In een gezamenlijk peer-reviewed in Econ Journal Watch stelden Bhattacharya en Hanke dat “er niets boven een dreigende pandemie gaat om angst op te wekken, en dat er niets boven angst gaat om censuur in de hand te werken”.
De auteurs suggereerden een patroon van samenwerking tussen de overheid en de media om andersdenkenden het zwijgen op te leggen.
“Eerst komen de ‘factcheckers’ die ongefundeerde, irrelevante woorden produceren zonder kritische zin of analytisch inzicht,” schreven ze. “Vervolgens komen er “(media) hit pieces*” die de beweringen van de zogenaamde ‘factcheckers’ herhalen.”
*een gepubliceerd artikel of bericht met als doel de publieke opinie te beïnvloeden, vooral door valse of bevooroordeelde informatie te presenteren op een manier die objectief en waarheidsgetrouw lijkt.
Het eindresultaat is de afwezigheid van alternatieve standpunten in mainstream-publicaties, zeiden ze.
‘Te gevoelig’ onderwerp om te publiceren
Dr. Vinay Prasad, een arts, epidemioloog, professor aan de medische faculteit van de Universiteit van Californië in San Francisco en auteur van meer dan 350 wetenschappelijke artikelen en brieven, beschreef ook “een opzienbarend patroon van censuur en inconsistente richtlijnen van preprintservers” die weigerden zijn onderzoek te publiceren waarin hij kritiek had op covidvaccins en mondkapjesverplichtingen, terwijl zij wel vaak zijn onderzoek over kanker en oncologie publiceerden.
Preprintservers zijn online opslaglocaties die wetenschappelijke publicaties plaatsen.
“MedRxiv en SSRN zijn met name terughoudend met het plaatsen van artikelen die kritisch zijn over het CDC, de mondkapjes- en vaccinatieverplichtingen en het gezondheidsbeleid van de regering-Biden”, schrijft Prasad. “Preprintservers worden niet verondersteld tijdschriften te zijn – ze worden niet verondersteld artikelen te weigeren, alleen maar omdat de mensen die ze beheren het niet eens zijn met de argumenten die erin staan.”
Toen Prasad en zijn collega dr. Alyson Haslam een artikel schreven over dat hun covidwerk werd gecensureerd, weigerde SSRN dat ook te publiceren, zegt hij.
Bhattacharya beweert dat hij ook gecensureerd is door MedRxiv met betrekking tot zijn analyse waarin hij kritiek had op lockdowns. In 2020 voerden hij en collega’s Christopher Oh en John Ioannidis, onder leiding van Stanford University hoogleraar infectieziekten Eran Bendavid, een vergelijkingsstudie uit tussen landen als Zweden en Zuid-Korea, die geen door de overheid afgekondigde lockdowns hadden, en landen die dat wel hadden. Zij vonden geen statistisch significant voordeel van verplichte maatregelen om de verspreiding van covid tegen te gaan.
Volgens Bhattacharya “weigerde MedRxiv het stuk te plaatsen, met de mededeling aan de auteurs dat het onderwerp te gevoelig lag voor publicatie als preprint, ook al wemelde het op de site van de modelanalyses die de effectiviteit van lockdowns in het verminderen van de verspreiding van covid beweerden aan te tonen.”
Hanke en zijn co-auteurs hebben een uitgebreide versie van hun werkdocument in peer-reviewed boekvorm gepubliceerd via het Institute for Economic Affairs [Britse denktank, red.] en zetten hun inspanningen voort om hun onderzoek ook via mainstream medisch-wetenschappelijke tijdschriften te delen, zei hij.
“We verwachten dat het artikel een eerlijke en gunstige beoordeling zal krijgen en het gepubliceerd zal worden,” zei Hanke.
The Epoch Times heeft SSRN en Inquiry om commentaar gevraagd over dit artikel, maar heeft nog geen reactie ontvangen ten tijde van publicatie ervan.