De MAM ook wel de Mainstream Alternative Media is de laatste tijd het onderwerp van gesprek, zie Robert Jensen en Huig Plug over Blckbxnews.
Het is onverstandig om elkaar te betichten van controlled opposition, want dat is wat de MAM eigenlijk is. Dit fragment bij De Nieuwe Wereld, waarin Wierd Duk en Durk Kooistra mij als avatar van de radicale critici bespreken, is exemplarisch voor dit fenomeen. In hun commentaar nemen ze afstand van en drijven ze de spot met ‘complotdenkers’. Ze gaan zelfs een stap verder en nemen het mij en FVD persoonlijk kwalijk dat wij ‘meegaan’ in het verspreiden van complottheorieën.
Helaas is De Nieuwe Wereld niet alleen een platform dat gelegenheid geeft, maar zelf actief meedoet aan de framing door bijvoorbeeld het interview dat ikzelf daar in juni 2020 met Marlies Dekkers had, offline te halen. Navraag bij Ad Verbrugge leverde geen reactie op. Deze censuur gebeurde ook bij Patrick Savalle en Michaéla Schippers. Het interview met Marlies Dekkers is nog wel te zien op videowaarheid.
Het verschil tussen ‘redelijke’ en ‘radicale’ critici is dat ‘radicalen’ stellingen en feiten durven te brengen en te verdedigen voordat het is toegegeven door de MSM, ook wel oude of legacy media genoemd, en dat ‘redelijken’ dit pas doen NADAT het al is toegegeven. Dat maakt de MAM tot beschermer van de macht. Ze bevestigen en verdedigen kaders, frames, pseudofeiten en stellingen van de oude media die onder controle van de macht staan. Sterker nog, de MAM brengt echt afwijkende meningen, stellingen en feiten in diskrediet en bestrijdt daarmee actief een groep die het structureel beter weet en in vrijwel alles gelijk had en heeft. Je zou kunnen stellen dat het verschil tussen radicaal en redelijk één jaar betreft. Hoe meer ruimte radicaal krijgt, hoe korter deze periode en dus ook hoe minder ruimte radicaal krijgt, hoe langer deze periode.
De macht speelt de long-game en is niet vies van uitstellen tot een onderwerp zijn relevantie verliest. Dit is naast de frontale aanval (Blitzkrieg) in de informatieoorlog zelfs de meest voorkomende tactiek, waarbij in de laatste fase de bekende ‘baffle them with bullshit’ wordt gebruikt.
Is de MAM dus slecht? Niet direct, het is de spiegel voor de ‘radicalen’, de graadmeter van de deugstand, de omvang van het verzet. Als wij de MAM kunnen bewegen, bewegen wij ook de oude media, omdat er altijd moet worden gereageerd bij een dreigend momentum.
Toch ben ik blij met podia als De Nieuwe Wereld en Ongehoord Nederland TV, want daar krijgen mensen als Jan Bonte en Kees van der Pijl wel de gelegenheid om de achterban in ieder geval kennis te laten nemen van ongecensureerde feiten.
Is er een oplossing ? Jazeker, maar die vergt aandacht, geduld en respect. Neem de omkering van Flavio Pasquino van Blckbx. Na bijna 4 jaar kreeg ik de ruimte om mijn kant te vertellen en het bleef niet bij een losse flodder: de uitzendingen met Tijs van den Brink, waar Flavio echte journalistiek bedreef en vooral de uitzending met Naomi Wolf waarin de handschoenen uitgingen, laten zien dat er verandering mogelijk is. Ik spreek nog steeds bijna wekelijks journalisten uit de MSM. Zij zijn voorlopig niet te bereiken, onze ‘strijd’ ligt in het overtuigen door middel van inhoudelijke discussies en wederzijds respect dat de strategie van ‘in het midden’ blijven een verliezende strategie is, en dat er inderdaad radicale eerlijkheid en objectiviteit nodig is.
Juist in een wereld van toenemende censuur zou iedereen zich volledig moeten uitspreken, niet met het doel van kwetsen, maar met het doel van het debat voeren, want alleen debat brengt mensen samen en brengt waarheid boven.