Het concept “One Health” heeft de laatste jaren aan kracht gewonnen onder beleidsmakers op het gebied van volksgezondheid – maar er blijven vragen over wat One Health werkelijk betekent, wie er achter het concept zit en of wat begon als een goed idee sindsdien is gekaapt door individuen of groepen die het zien als een middel om hun macht uit te breiden.
Door Michael Nevradakis, Ph.D.
Het originele Engelstalige artikel vindt u hier.
Noot van de Children’s Health Defense-redactie: Dit is het eerste deel van een tweedelige serie over het One Health-initiatief. Deel 1 introduceert het One Health-concept, bekijkt wie het promoot en legt verbanden tussen One Health en het COVID-19-pandemienarratief van de afgelopen drie jaar.
“One Health”-concept
Het “One Health”-concept is de laatste jaren steeds populairder geworden bij beleidsmakers op het gebied van volksgezondheid – maar er blijven vragen over wat “One Health” werkelijk betekent, wie er achter het concept zit en of, wat begon als een goed idee, sindsdien is gekaapt door individuen of groepen die het zien als een middel om hun macht uit te breiden.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) definieert One Health als “een geïntegreerde, verbindende aanpak die erop gericht is de gezondheid van mensen, dieren en ecosystemen duurzaam in evenwicht te brengen en te optimaliseren”, aangezien zij “nauw met elkaar verbonden en onderling afhankelijk zijn”.
Op het eerste gezicht klinkt die aanpak bewonderenswaardig en verstandig. Maar sommige wetenschappers en medisch deskundigen vertelden The Defender dat zij zich zorgen maken over de vage doelstellingen van het concept en de motivatie van degenen die betrokken zijn bij de ontwikkeling en wereldwijde uitrol van het concept – waaronder de WHO, de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) en de Wereldbank.
Sommige deskundigen zetten ook vraagtekens bij de banden die veel sleutelfiguren in het One Health-initiatief hebben met entiteiten die betrokken zijn bij controversieel “gain-of-function”-onderzoek” in Wuhan, China.
De definitie van “One Health”
De WHO stelt dat door het verbinden van mens, dier en leefomgeving, de One Health-benadering “het volledige spectrum van ziektebestrijding kan helpen aanpakken – van preventie tot opsporing, paraatheid, respons en management – en bijdragen tot wereldwijde gezondheidsbescherming”.
Volgens de WHO:
“Hoewel gezondheid, voedsel, water, energie en leefomgeving allemaal bredere thema’s zijn met sectorspecifieke aandachtspunten, draagt de samenwerking tussen sectoren en onderzoeksgebieden bij tot de bescherming van de gezondheid, de aanpak van gezondheidsproblemen zoals de opkomst van infectieziekten, antimicrobiële resistentie en voedselveiligheid, en de bevordering van de gezondheid en integriteit van onze ecosystemen.”
“De aanpak kan worden toegepast op de gemeenschap, op regionaal, nationaal, grensoverschrijdend regionaal en mondiaal niveau en berust op gedeeld en doeltreffend bestuur, communicatie, samenwerking en coördinatie. De One Health-aanpak maakt het voor mensen makkelijker om de bijkomende voordelen, risico’s, compromissen en mogelijkheden om rechtvaardige en holistische oplossingen te bevorderen beter te begrijpen.”
Volgens onafhankelijk journalist en onderzoeker James Roguski staat er echter ook een definitie van One Health op pagina 952 van de onlangs aangenomen National Defense Appropriations Act for Fiscal Year 2023, [militair budget van de VS voor het fiscaal jaar 2023, red.] waarin staat:
“De term “One Health-aanpak” betekent de gezamenlijke, multisectorale en transdisciplinaire [meerdere onderzoeksgebieden omvattende, red.] aanpak om optimale gezondheidsuitkomsten te bereiken op een wijze die de onderlinge samenhang tussen mensen, dieren, planten en hun gedeelde leefomgeving erkent.”
En in een WHO One Health-“factsheet” [informatieblad van één pagina met informatie, red.], gepubliceerd op 3 oktober 2022, wordt beweerd dat “de gezondheid van mensen, dieren en ecosystemen nauw met elkaar verbonden zijn. Veranderingen in deze verbanden kunnen het risico vergroten dat nieuwe ziekten bij mensen en dieren ontstaan en zich verspreiden.”
In het informatieblad staat dat “60% van de nieuwe infectieziekten die wereldwijd worden gemeld, afkomstig zijn van dieren, zowel wilde dieren als huisdieren” en dat “in de afgelopen drie decennia meer dan 30 nieuwe menselijke ziekteverwekkers zijn ontdekt, waarvan 75% afkomstig is van dieren”.
“Menselijke activiteiten en onder druk staande ecosystemen hebben nieuwe risico’s gecreëerd voor het ontstaan en de verspreiding van ziekten”, aldus de WHO.
Wat zijn deze “stressfactoren” [die ecosystemen onder druk zetten, red.] volgens de WHO? Ze “omvatten dierenhandel, landbouw, veeteelt, verstedelijking, winningsindustrieën, klimaatverandering, habitatfragmentatie [het proces waarbij de oorspronkelijke habitat van een organisme wordt opgedeeld in kleinere gebieden, red.] en het binnendringen in de wildernis.”
Terwijl er op gezinspeeld wordt dat COVID-19 op die manier is ontstaan, en niet als onderdeel van een ‘ontsnapping’ uit een laboratorium, beweert de WHO:
“Landgebruik kan bijvoorbeeld invloed hebben op het aantal malariagevallen. Weerpatronen en door mensen aangelegde waterbeheersingssystemen kunnen van invloed zijn op ziekten als knokkelkoorts. De handel in levende, wilde dieren kan het risico vergroten dat besmettelijke ziekten overspringen op mensen (spillover genoemd). “
“De COVID-19-pandemie heeft de aandacht gevestigd op de behoefte aan een wereldwijd kader voor betere surveillance en een meer holistisch, geïntegreerd systeem. Hiaten in de kennis over One Health, over preventie en over een geïntegreerde aanpak werden gezien als de belangrijkste aanjagers van de pandemie.”
“Doordat One Health zich richt op de verbanden tussen de gezondheid van mens, dier en de leefomgeving, wordt One Health gezien als een transformatieve aanpak voor een betere wereldgezondheid.”
Experts: One Health concept prijzenswaardig, maar idee ‘gekaapt’
Verschillende deskundigen die met The Defender spraken zeiden dat het kernconcept van “One Health” prijzenswaardig is, maar dat het onderweg werd “gekaapt” door machtige entiteiten die het voor hun eigen doeleinden wilden gebruiken.
Dr. Meryl Nass, een lid van het wetenschappelijk adviescomité van Children’s Health Defense , vertelde The Defender dat One Health “lijkt te zijn uitgevonden door een dokter en een dierenarts, en ik denk niet dat ze enig idee hadden waarvoor het zou worden gebruikt.”
“Ze leken het gewoon een goed idee te vinden om over zoönotische ziekten na te denken door de lens van een dierenarts, evenals over medische en zoönotische ziekten of ziekten die mensen oplopen van dieren,” voegde Nass eraan toe.
Dr. David Bell, arts in de publieke gezondheidssector en biotech-consultant en voormalig directeur Wereldwijde Gezondheidstechnologieën bij Intellectual Ventures Global Good Fund, noemde het One Health-concept een “volkomen verstandige aanpak van gezondheid die, net als zoveel andere dingen, is gekaapt”.
Bell vertelde The Defender:
“Het concept van One Health was oorspronkelijk gewoon een verwijzing naar wat mensen al duizenden jaren weten: dat de gezondheid van mensen verbonden is met de leefomgeving, met hun voedselketen, met de dieren waarmee ze samenleven, enzovoort, en dat als je probeert de algemene gezondheid van de mens, de volksgezondheid, te verbeteren, het volkomen rationeel is om deze andere invloeden die de gezondheid schaden, aan te pakken.”
Hij gaf als voorbeeld dat “sommige ziekten, zoals rundertuberculose, ook mensen treffen”, zodat de beheersing van die ziekte ertoe zou leiden dat minder mensen de ziekte krijgen.
Bell zei dat “er niets mis is met het concept van One Health in algemene zin, maar dat het probleem is dat het is overgenomen door mensen die de volksgezondheid willen gebruiken om een samenleving onder controle te houden, zichzelf en hun geldschieters te verrijken.”
Omdat One Health zo breed kan worden gedefinieerd, aldus Bell, “wordt er nu naar alles in de biosfeer gekeken dat mogelijk van invloed kan zijn op het menselijk welzijn… je zou kunnen zeggen dat alles wat stress veroorzaakt bij mensen deel uitmaakt van de One Health-agenda.”
Hij voegde eraan toe:
“Als je een echt rijk persoon bent die zoiets als de WHO sponsort, en je zou het bereik van je macht en de mogelijkheid om jezelf te verrijken willen vergroten, dan wordt One Health echt waardevol in de volksgezondheid – want volksgezondheid is vrijwel alles waarmee mensen mee in aanraking komen of wat ze doen.”
“En dan kun je bijna elke manier om controle uit te oefenen over mensen rechtvaardigen met het argument dat je op de een of andere manier iemand, ergens, beschermt tegen een bepaalde vorm van ziekte of verminderde gezondheid. “
Reggie Littlejohn, oprichter en voorzitter van Women’s Rights Without Frontiers en medevoorzitter van de Stop Vaccin Passports Task Force, beschreef One Health als “een zeer holistisch klinkende benadering van gezondheidszorg” die de nadruk legt op “het raakvlak tussen de gezondheid van mensen, dieren, planten en ecologie.”.
“Dat klinkt allemaal heel inclusief en holistisch,” zei Littlejohn, maar “mijn zorg is dat de WHO, conform het pandemieverdrag, de mogelijkheid krijgt om in te grijpen in elk aspect van het leven op aarde. Wanneer ze dus een gezondheidsrisico vinden waarbij dieren of planten of zelfs de leefomgeving betrokken zijn, en niet alleen mensen, dan kunnen ze daarmee aan de slag gaan.”
Nass merkte op dat “zeer weinig mensen in de westerse wereld daadwerkelijk ziekten van dieren oplopen, tenzij je ze op een bepaalde manier definieert”, waarbij hij verwees naar beweringen van sommige wetenschappers dat influenza bijvoorbeeld een zoönose is.
Volgens Nass:
“De reden dat een half miljard of meer mensen elk jaar de griep krijgen, is dat het voornamelijk van persoon tot persoon overgaat, hoewel het herschikken van genoomsegmenten tussen twee verwante virussen (waarbij virusmutaties ontstaan), kan plaatsvinden in dieren….en dus is het idee dat de manier waarop we naar geneeskunde kijken moet veranderen – om daarmee [met dieren, red.] rekening te houden – een volkomen belachelijke opvatting.
Het One Health-concept “is veel populairder in de wereld van de publieke gezondheid en de diergeneeskunde dan in de medische wereld”, zei Nass, omdat “het geen nut heeft voor artsen”.
WHO, Wereld Economisch Forum breidden de reikwijdte van “One Health” uit
Volgens Nass werd One Health, als concept, ongeveer 20 jaar geleden geïntroduceerd, maar werd het later “uitgerold tijdens de World Economic Forum [WEF]-bijeenkomst in Davos,” met de steun van het CDC.
“Blijkbaar kregen globalisten het idee dat ze het voor hun eigen doeleinden konden gebruiken, en vervolgens hebben ze het uitgebreid ,” zei Nass. “Dus, het begon met mensen en dieren, toen ging het naar voedsel en landbouw en planten, en onlangs werden ecosystemen opgenomen, wat de gehele planeet betekende.”
Volgens de WHO is een “One Health Quadripartite” [samenwerking tussen vier organisaties, red.] gevormd, samen met de Food and Agriculture Organization (FAO) [Voedsel- en Landbouworganisatie van de VS, red.] , de World Organisation for Animal Health (WOAH) [ Wereldorganisatie voor diergezondheid, red.] en het United Nations Environment Programme (UNEP) [Milieuprogramma van de VN, red.], die “een One Health Joint Plan of Action [gezamenlijk One Health-actieplan, red.] hebben ontwikkeld.”
Vervolgens werd een “One Health High-Level Expert Panel (OHHLEP) gevormd in mei 2021, om FAO, UNEP, WHO en WOAH te adviseren over One Health-kwesties.”
Volgens de WHO gaat het onder meer om “aanbevelingen voor onderzoek naar dreiging van opkomende ziekten en de ontwikkeling van een mondiaal actieplan voor de lange termijn om uitbraken van ziekten als H5N1-vogelgriep, MERS, ebola, zika, en mogelijk, COVID-19 af te wenden”.
Het OHHLEP, dat bestaat uit 26 “internationale deskundigen”, komt vijf tot zes keer per jaar bijeen. Het panel zegt dat zij :
“… een rol zullen hebben in het onderzoek naar de invloed van menselijke activiteiten op de leefomgeving en de habitats van wilde dieren, en hoe dit de dreiging van ziekten vergroot.
“Kritieke gebieden zijn onder meer voedselproductie en -distributie, verstedelijking en infrastructuurontwikkeling, internationaal reizen en handel, activiteiten die leiden tot biodiversiteitsverlies en klimaatverandering, en activiteiten die de druk op de natuurlijke hulpbronnen doen toenemen – allemaal activiteiten die kunnen leiden tot het ontstaan van zoönotische ziekten.”
Nass merkte op dat “klimaatverandering en klimaatramp” de recente toevoegingen zijn aan de One Health-agenda van de WHO, waardoor een samenwerking tussen drie partijen is veranderd in het huidige plan voor een samenwerking tussen vier partijen .
Tijdens de OHHLEP-vergadering van november 2022 stonden onder meer de ontwikkeling van een “Theory of Change” (ToC) met betrekking tot One Health, en het plaatsen van opiniestukken in The Lancet [toonaangevend wetenschappelijk tijdschrift, red.] om deze “theorie” te promoten, op de agenda.
De notulen van de vergadering lijken ook het Lancet-opiniestuk en de ToC in verband te brengen met het pandemieverdrag:
“Publicatie van een Lancet-opiniestuk op de ToC waarin gedetailleerd wordt aangegeven waar deze moet worden toegepast, met als doel het pandemie-instrument te beïnvloeden (opiniestuk van 800 woorden ).”
“Een uitgebreidere versie zou kunnen worden afgerond en naar The Lancet worden gestuurd voor een aparte publicatie.”
Eerder dit jaar publiceerde The Lancet een “serie” over “One Health and Global Health Security” [One Health en wereldwijde gezondheidsbescherming, red.] bestaande uit vier artikelen – met OHHLEP-leden als de vermelde auteurs – plus een redactioneel artikel, een “standpunt” en een opiniestuk. Deze artikelen omvatten:
- “Het bevorderen van One Health tussen mens, dier en leefomgeving voor wereldwijde bescherming van de gezondheid: wat zegt het bewijsmateriaal?”
- “Een wereldwijde analyse van One Health-netwerken en de verspreiding van One Health-samenwerkingsverbanden”.
- “Hoe voorbereid is de wereld? Het identificeren van zwakke punten in bestaande beoordelingskaders voor wereldwijde bescherming van de gezondheid door middel van een One Health-benadering”.
- “Wereldwijde en regionale besturen van One Health en gevolgen voor de wereldwijde bescherming van de gezondheid”.
- “One Health : een oproep tot ecologische gelijkheid” (redactioneel artikel)
- “One Health actie voor bescherming van de gezondheid en -gelijkheid” (opiniestuk)
- “Na 2 jaar COVID-19-pandemie is het hoog tijd om uitvoering te geven aan One Health ” (standpunt)
Volgens Nass heeft The Lancet eerder een “One Health-commissie” opgericht, in een poging “om te proberen een soort wetenschap te ontwikkelen” om aan te tonen dat One Health een goede zaak was en dat de One Health-aanpak zou gaan helpen.
Echter, ondanks de vele artikelen die zij hebben gepubliceerd, ook in andere tijdschriften dan The Lancet, konden zij “niet uitleggen waarom One Health zo belangrijk was”, maar in plaats daarvan “bazelden zij maar wat”, aldus Nass.
In een recent Substack-artikel analyseerde Nass de aankondiging van The Lancet op 9 mei 2020 over de vorming van de One Health-commissie, en lichtte passages van de aankondiging uit:
- In de afgelopen eeuw heeft de mens de biosfeer gedomineerd, zichtbaar in technologische innovaties, versnelde mobiliteit en omgevormde ecosystemen die kenmerkend zijn voor industrialisatie, globalisering en verstedelijking. Deze ontwikkelingstrajecten hebben de menselijke gezondheid op ongekende wijze bevorderd. Ze maken de mens echter ook steeds kwetsbaarder voor de huidige mondiale gezondheidsuitdagingen, zoals opkomende en terugkerende infectieziekten.
- De duidelijke dominantie van de menselijke soort brengt een enorme verantwoordelijkheid met zich mee. In ons streven om de gezondheid en het voortbestaan van de mensheid te waarborgen, moet dus rekening worden gehouden met de complexe onderlinge verbondenheid en afhankelijkheid van alle levende soorten en de leefomgeving.
- Het “One Health”-concept is erkend en gepromoot door onder meer de VN, de G20 en de WHO. De Sustainable Development Goals zelf kunnen worden opgevat als de belichaming van een One Health-strategie, gericht op gezonde mensen die leven op een permanent bewoonbare planeet.
- Het werk van de commissie zal naar verwachting een bijgesteld inzicht opleveren in de manieren waarop deze mondiale gezondheidsuitdagingen betrokken zijn bij de complexe onderlinge verbondenheid van mensen, dieren en onze gedeelde leefomgeving, en een aanpak bieden om deze kennis te benutten voor een duurzaam gezonde toekomst voor alle soorten en de planeet die wij bewonen.
- De conclusies van de commissie zullen naar verwachting worden opgenomen in beleidsnota’s, internationale richtlijnen en protocollen, en diverse resoluties op hoog niveau voor de wereldgezondheid.
Over de verkondigingen schreef Nass dat deze gebaseerd zijn op “valse” en “ongefundeerde” beweringen, een doel om “menselijke dominantie” te beteugelen, een verlangen om “deze ideeën door je strot te duwen” en een poging om “een jonge lichting makkelijk beïnvloedbare leiders op te leiden, zoals het WEF doet,” die deze plannen zullen uitvoeren.
“Heb je enig inzicht gekregen in hoe One Health van toegevoegde waarde kan zijn voor een dier, mens of plant?”, vroeg Nass. “Ik zeker niet.”
Belangrijke OHHLEP-personen betrokken bij EcoHealth Alliance, CDC, Wereldbank
Verscheidene leden van het OHHLEP hebben banden met de EcoHealth Alliance [een ngo die o.a. onderzoek doet naar zoönosen, red.]- die sterk betrokken was bij het gain-of-function-onderzoek aan het Wuhan Instituut voor Virologie – het Amerikaanse en Chinese CDC, de Wereldbank en de National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine [Nationale Academies van Wetenschappen, Techniek en Geneeskunde, red.].
Een van hen is Catherine Machalaba, Ph.D., senior beleidsadviseur en senior wetenschapper voor de EcoHealth Alliance, die ook hoofdauteur was van het “World Bank Operational Framework for Strengthening Human, Animal and Environmental Public Health Systems at their Interface”, ook bekend als het One Health-operationeel kader.
Dr. Casey Barton Behravesh, een dierenarts die sinds 2018 deel uitmaakt van het “One Health Action Collaborative for the National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine Forum on Microbial Threats [One Health-actiegroep voor de Academies van Wetenschappen, Techniek en Geneeskunde overlegorgaan over microbiële dreigingen, red.]”, is een ander lid. Ze leidde eerder “CDC’s One Health-respons op COVID-19” en nam deel aan “verschillende COVID-19-werkgroepen.”
Twee ambtenaren van het Chinese CDC – Dr. George Fu Gao en Dr. Lei Zhou – zijn ook lid van het comité, samen met leden uit Australië, Bangladesh, Brazilië, Colombia, Congo, Frankrijk, Duitsland, Guinee, India, Indonesië, Nederland, Nieuw-Zeeland, Pakistan, Qatar, Rusland, Zuid-Afrika, Soedan, Oeganda, de Verenigde Arabische Emiraten en het Verenigd Koninkrijk.
Littlejohn vertelde The Defender dat het volgens haar geen toeval is dat personen van de EcoHealth Alliance en andere instanties die de “ontsnapping uit een laboratorium-theorie” van COVID-19 luidkeels ontkenden, lid zijn van OHHLEP.
“Als ze het hebben over One Health en de zoönotische oorsprong van ziekten, en ze noemen als voorbeeld de COVID-19-pandemie, gaan ze ervan uit dat die afkomstig is van een vleermuis of een schubdier, en dat leidt de aandacht af van het feit dat het heel goed een ontsnapping uit een laboratorium kan zijn geweest – en daar lijkt het steeds meer op.
“Dus leidt het de aandacht af van de gevaren van gain-of-function-onderzoek en richt die op de “verstrengeling” met andere wilde dieren. Het is bijna alsof One Health de natuur tot bedreiging maakt, in plaats van het gain-of-function-onderzoek.”
Nass deelde een soortgelijke mening. Verwijzend naar Peter Daszak, Ph.D., voorzitter van de EcoHealth Alliance – die ook voorzitter was van The Lancet’s COVID-19-commissie – vertelde ze The Defender:
“Begin 2020 realiseerde ik me dat hij en EcoHealth Alliance betrokken waren bij deze hele doofpotaffaire van de COVID-oorsprong. En dus las ik al die verschillende artikelen van zijn hand en onderzocht ik wat hij deed.
“Ik merkte dat hij het had over One Health en over al die problemen van milieudegradatie, het verlies aan biodiversiteit, wat de menselijke gezondheid zou schaden. Hij creëerde een narratief.”
In een bericht op 6 juni 2021 op haar blogpagina, benadrukte Nass Daszaks banden met GAO [General Accounting Office, Rekenkamer van het Amerikaanse Congres, red.], het CDC, het U.S. Agency for International Development (USAID) [Amerikaans agentschap voor internationale ontwikkeling, red.], militaire financieringsbronnen, het WEF en Dr. Anthony Fauci.
In 2019, Daszak betoogde dat veel “opkomende ziekten” “zoönotisch” zijn, waardoor een One Health-aanpak nodig is die “kan helpen bij het voorspellen van ziekte-uitbraken en paraatheid hiervoor.”
Nass vertelde The Defender dat Daszak en Fauci “bezig waren met het verspreiden van hetzelfde narratief… dat mensen en door mensen veroorzaakte milieudegradatie pandemieën veroorzaken, en dat pandemieën allemaal natuurlijk zijn en voortkomen uit deze blootstellingen aan zoönosen.”
In een Substack-artikel van 15 november 2022, legde Nass verbanden tussen Daszak, Fauci en het One Health-concept, verwijzend naar een wetenschappelijk artikel uit 2020, met Fauci als co-auteur, waarin stond:
“De COVID-19-pandemie is de zoveelste herinnering, toegevoegd aan het snel groeiende archief van historische herinneringen, dat in een door de mens gedomineerde wereld, waarin onze menselijke activiteiten agressieve, schadelijke en onevenwichtige interacties met de natuur vormen, wij steeds vaker nieuwe ziekten zullen uitlokken. Wij blijven in de nabije toekomst risico’s lopen.
“COVID-19 is een van de meest indringende wake-upcalls in meer dan een eeuw. Het zou ons moeten dwingen om serieus en collectief na te denken over een leven in meer doordachte en creatieve harmonie met de natuur, zelfs terwijl we plannen ontwikkelen voor de onvermijdelijke, en altijd onverwachte, verrassingen van de natuur.”
Evenzo werd er in een wetenschappelijk artikel van december 2019, met Daszak als co-auteur, beweerd:
“Meer dan 30% van alle opkomende infectieziekten wordt veroorzaakt door factoren die verband houden met veranderingen in landgebruik en landbouwontwikkeling.
“Dit proces leidt tot uitbreiding van de jacht op wilde dieren en de handelsnetwerken die verantwoordelijk zijn voor meerdere uitbraken van het ebola-virus, en de eerste pandemie van de eenentwintigste eeuw – SARS.”
Nass vertelde The Defender:
“Ik dacht dat ze dat narratief verspreidden om de oorsprong van COVID te verdoezelen. Maar ik wist niet zeker waarom ze het hadden over milieudegradatie enzovoorts.
“En toen, maanden later, realiseerde ik me dat het erom ging dat dit hele concept onderdeel gemaakt werd van One Health en vervolgens onderdeel werd van de rechtvaardiging van de hele biosecurity-agenda.”
Francis Boyle, J.D., Ph.D., hoogleraar internationaal recht aan de Universiteit van Illinois en een biowapendeskundige die de Biological Weapons Anti-Terrorism Act from 1989 [Amerikaanse wet over biowapens en anti-terrorisme uit 1989, red.] vertelde The Defender:
“Het hele misleidende One Health-plan is gebaseerd op de onmiskenbare leugen en overduidelijke desinformatie dat COVID-19 op magische wijze van een dier in de “natte markt” [een markt waarop levende of eerder geslachte dieren worden verkocht, zowel wild als gekweekt, red.] van Wuhan zou zijn overgesprongen in plaats van een aanvalswapen voor biologische oorlogsvoering met “gain-of-function”-eigenschappen dat uit het Wuhan BSL4 (biosecurity level 4 lab) [een laboratorium met het hoogste niveau van veiligheidsmaatregelen omdat er met besmettelijke en dodelijke biologische stoffen wordt gewerkt waar geen medicijnen of vaccins tegen zijn, red.] zou zijn ontsnapt.”
Nass schreef in juni 2021 dat Daszak voorzitter was van de International Workshop on Biodiversity and Pandemics Intergovernmental Platform on Biodiversity and Ecosystem Services, waarvan de “executive summary” [een samenvatting met de belangrijkste informatie van het projectplan, red.] “een reclameboodschap lijkt te zijn voor Daszaks miljarden kostende initiatief “One Health” om (vermeende) pandemieën te voorkomen. Niet het starten ervan.”
Nass schreef dat deze samenvatting “ook veel aanwijzingen bevat over waar de verspreiders van de pandemie met de wereldbevolking van plan zijn”, waaronder de bewering dat uitbraken van ziekten “veroorzaakt worden door menselijke activiteiten”.
Wellicht de werkelijke doeleinden achter de One Health-agenda, zoals volksgezondheidsinstanties die momenteel voor ogen hebben, verhullend, wordt in de samenvatting aangedrongen op groene bedrijfsobligaties, minder vleesconsumptie en een “herwaardering van de relatie tussen mens en natuur”, merkte Nass op.