“Spike van het virus is hetzelfde als spike van het vaccin”

Dit is een artikel dat we al een tijdje wilden schrijven.

Het is een antwoord op de beweringen die veel mensen doen in de trant van:

Dit zijn wetenschappelijk analfabetische stellingen. Bovendien ondersteunen ze hiermee mogelijk de mensen die de meeste lezers van deze substack als de vijanden van de mensheid beschouwen.

We zullen uitleggen waarom.

Zelfs als het eiwit hetzelfde was, is het belachelijk om de manier waarop het via “het virus” binnenkomt te vergelijken met de toediening via het vaccin.

Zeggen dat het effect van een product hetzelfde is, ongeacht de route waarop het binnenkomt, is gewoon idioot. Het is net zoiets als suggereren dat het eten van een biefstuk met friet en wat groentjes hetzelfde is als het homogeniseren van deze combinatie en het direct in je bloedsomloop injecteren (PROBEER DIT NIET!).

Met virale infectie:

• Wanneer een luchtwegvirus een gezond persoon infecteert, vindt al het zware werk wat betreft de immuunrespons plaats in het slijmvlies dat de luchtwegen bekleedt.
• Dit systeem is sterk geëvolueerd en uiterst efficiënt, omdat het moet fungeren als een barrière tussen de buitenwereld en ons lichaam, en dus in staat moet zijn om een constante aanval van ziekteverwekkers of gifstoffen het hoofd te bieden.
• Het is in staat om geïnfecteerde cellen zeer snel te vernietigen, waardoor de virale replicatie snel wordt beperkt.
• Ons immuunsysteem rekent snel af met systeemcellen die geïnfecteerd zijn met een virus.
• De dreiging is normaal gesproken binnen een paar dagen geneutraliseerd.
• Alle slijmvliescellen van de luchtwegen die door het immuunsysteem worden vernietigd, worden snel vervangen – het opofferen van deze cellen om de rest van het lichaam te beschermen maakt deel uit van hun functie.

Met mRNA-injectie:

• De lipide nanodeeltjes met het mRNA worden snel en wijd verspreid door het lichaam ¹ naar meerdere orgaansystemen.
• In het hele lichaam worden cellen dan “getransfecteerd” door mRNA, dat ze instrueert om het spike-eiwit op hun oppervlak tot expressie te brengen.
• Het immuunsysteem vernietigt dergelijke cellen en, in tegenstelling tot respiratoire slijmvliescellen, zijn niet alle getransfecteerde celtypen in staat om te regenereren (bijv. myocardiale cellen van het hart).
• Dit gebeurt heel snel, zodat een grote hoeveelheid spike-eiwit tegelijkertijd tot expressie komt.
• Het was de bedoeling dat dit proces een zeer korte periode zou duren, maar er is substantieel bewijs dat het bij een aanzienlijk deel van de mensen maanden aanhoudt. Niemand weet of er een uit-knop is.
• De hoeveelheid spike-eiwit die ontstaat vanuit de verschillende injecties varieert enorm omdat elk van de volgende stappen een aanzienlijke variabiliteit met zich meebrengt: productie, opslag, distributie, injectietechniek en inherente biologische eigenschappen van de ontvanger.
• Zo kan één injectie bij de ene persoon duizend of meer keer spike-eiwit produceren dan bij de andere.

Het is echter niet eens hetzelfde eiwit

Er zijn grote verschillen tussen een “virale spike” en een “vaccin-spike”:

• In de mRNA-spike van het vaccin zijn 2 proline-moleculen gecodeerd zoals hier beschreven, met de bedoeling om de “stabiliteit” van het gecreëerde eiwit te verbeteren – dit staat bekend als de “2p-substitutie”.²
• Er is een proces toegepast in het vaccin dat codon-optimalisatie ³ heet; dit betekent dat de letters in de code zijn veranderd om de vertaling van eiwitten in menselijke cellen te optimaliseren. Het is de bedoeling dat dit niets verandert aan het eiwit dat wordt aangemaakt, maar er bestaan grote zorgen over dit proces.

Van deze 2 veranderingen wordt codon-optimalisatie verreweg het best begrepen; een punt van kritiek op de gevaren hiervan (die al lang bekend zijn) kan hier worden gevonden. Het is algemeen bekend dat dit proces de vouweigenschappen van het gecreëerde eiwit kan veranderen. De effecten hiervan zijn onbekend, maar wat wel bekend is, is dat de manier waarop eiwitten zich vouwen van centraal belang is voor hun functionele eigenschappen, vooral met betrekking tot immunogeniciteit. Zorgwekkend genoeg is “misvouwing” van eiwitten ook een kenmerk van “prionziekten” zoals de ziekte van Creutzfeldt-Jakob ⁴ waarvoor een signaal aanwezig is in VAERS [Amerikaanse bijwerkingencentrum, red.]

Een overzicht van de zorgen rond codon-optimalisatie verscheen al in 2011 in Nature (PDF hieronder):
Katsnelson2011, 857KB ∙ PDF-bestand

Een belangrijk citaat uit dat artikel van FDA-wetenschapper Chava Kimchi-Sarfaty is:

Kimchi-Sarfaty werkt nog steeds bij de FDA, haar biografie is hier te vinden en bevat dit:

Kimchi-Sarfaty heeft verklaard dat:

Zoals Ehden Biber in zijn subpakket met betrekking tot dit onderwerp benadrukte, zou de zinsnede “klinische proeven in een laat stadium of zelfs na goedkeuring” hier verwijzen naar het normale tijdschema voor een goedkeuringstraject voor een geneesmiddel, en niet naar het versnelde tijdschema voor mRNA-producten, waarvoor de gevaren groter zullen zijn.

Het is opvallend dat de FDA een medewerker heeft die een van de topdeskundigen op de wereld lijkt te zijn op het gebied van een relevant kritisch ontwerpprobleem met deze producten, maar er lijkt geen bewijs te zijn dat regelgevende instanties überhaupt aandacht hebben gehad voor deze kwestie.

Spike-eiwit is waarschijnlijk een van de vele eiwitten die worden geproduceerd

In de vaccinversie van de coderende sequentie, is uridine vervangen door N1-methyl-pseudouridine. Er is onder andere aangetoond dat dit een probleem veroorzaakt dat bekendstaat als “frameshifting”, waarbij behalve de beoogde spike-onzin-eiwitten door het lichaam worden gemaakt, zoals beschreven is in dit onderzoek op Nature (zie hieronder meer hierover). Bekijk hier een review voor een overzicht van het probleem. De kunstmatige levensduur van het mRNA zal hier een synergetisch effect op hebben en ertoe leiden dat er meer van deze eiwitten worden aangemaakt.

Deze eiwitten zouden niet routinematig worden aangetroffen, omdat er nog niet eerder naar is gezocht – wetenschappelijk onderzoek heeft zich tot nu toe gericht op het detecteren van de aanwezigheid of het ontbreken van spike-eiwit.

De effecten van deze onzin-eiwitten zijn onbekend, maar omdat ze lichaamsvreemd zijn, zijn ze hoogstwaarschijnlijk ontstekingsbevorderend.

De bovenstaande kwesties kunnen synergetisch met elkaar samenwerken

Merk op dat als er schadelijke onzin-eiwitten of verkeerd gevouwen eiwitten worden gemaakt, de eigenschappen van de mRNA-producten die de vertaling van eiwitten “efficiënter” maken, en die het mRNA duurzamer maken, er gewoon voor zorgen dat er meer van deze eiwitten worden gemaakt en dat ze langer meegaan.

Merk op dat de eigenschappen van de mRNA-producten die de vertaling van eiwitten “efficiënter”maken, en die het mRNA duurzamer maken, ervoor zorgen dat indien er schadelijke onzin-eiwitten of verkeerd gevouwen eiwitten worden gemaakt, er meer van deze eiwitten worden gemaakt en dat ze langer meegaan.

En houd in gedachten dat dit proces door het hele lichaam plaatsvindt als gevolg van de wijdverspreide verspreiding van het product.

Het gaat trouwens niet alleen om spike-eiwit

Het trekken van parallellen tussen 2 processen omdat ze toevallig één ding gemeen hebben, is van twijfelachtige relevantie als dat ene ding slechts een klein onderdeel is van het hele proces.

In termen van virale infectie :⁵ 

Het is niet zo dat de pathogeniteit van een “SARS-CoV-2” infectie (als zodanig) alleen te maken heeft met “spike-eiwit”.

Zoals al eerder is opgemerkt, is de ziekte die dit virus zou veroorzaken klinisch niet te onderscheiden van de ziekte die geassocieerd wordt met andere virussen die het magische spike-eiwit niet hebben. Dus welke rol (voor zover die er al is) het speelt in de pathogeniteit op zich, is vrijwel zeker een klein onderdeel van het geheel:

Kijkend naar de mRNA-injecties:

Nogmaals, de schade die we zien is breed en overlapt in sommige gevallen met andere producten die vaccins worden genoemd.

In willekeurige volgorde, en dit is een niet-uitputtende lijst, zijn andere (bewezen of potentiële) schadelijke effecten van deze producten onder andere:

• Immunoglobuline class-switching naar overmatige productie van IgG4 (induceren van immunologische tolerantie) via andere soorten antistoffen.
• DNA-vervuiling – tot niveaus die ver boven de eerder door regelgevende instanties opgelegde limieten liggen – met onbekende gevolgen.
• Toxiciteit van de LNP’s zelf – vooral van inflammatoire aard.
• Toxiciteit van andere hulpstoffen.
• Antigeenfixatie doordat het immuunsysteem ertoe aangezet wordt om zich te concentreren op één viraal antigeen dat waarschijnlijk de flexibiliteit van het immuunsysteem om om te gaan met varianten van het oorspronkelijke virus negatief beïnvloedt; gekoppeld aan ernstigere ziekte na herhaalde infectie.
• Uitputting van het immuunsysteem door de constante en overmatige productie van antigenen.
• Beschadiging van het endotheel, want daar vindt de meeste transfectie snel plaats.
• Andere schade is het gevolg van het immuunsysteem dat getransfecteerde cellen snel aanvalt en vernietigt. In dit verband is het belangrijk op te merken dat dit zou gebeuren ongeacht het feitelijke eiwit dat tot expressie wordt gebracht.

Waarom is dit zo belangrijk?

De “het draait allemaal om spike”-mythe dient de daders van het debacle van de afgelopen jaren op 2 manieren:

1. Het nestelt zich in de psyche van mensen dat alle schade die nu naar voren komt na de afschuwelijke experimenten van de afgelopen jaren ook het gevolg zou kunnen zijn van “covid” (“misschien heb ik covid asymptomatisch gehad en heeft het me toch schade berokkend?”) in plaats van vaccinatieschade.
2. Het suggereert dat het mRNA-platform in de toekomst “gefixt” kan worden door het simpelweg een ander eiwit te laten maken, terwijl het kapen van cellen in het hele lichaam en ze oncontroleerbaar vreemde eiwitten laten maken simpelweg een van de domste en gevaarlijkste ontwerpen ooit is. ⁶

Is dit niet knoeien met dingen die we niet echt begrijpen?

Het feit dat er nu pas zoveel biologische bevindingen naar boven komen over de covidvaccins, toont aan dat we niet begrijpen wat we zouden moeten weten om er zeker van te zijn dat deze producten veilig waren.

Het gebruik ervan heeft diepgaande effecten op onze fundamentele biologie. Onze lichamelijke systemen zijn sterk geëvolueerd en onvoorstelbaar complex. In het vakgebied van de immunologie, om maar een – niettemin bijzonder belangrijk – voorbeeld te noemen, worden regelmatig nieuwe theorieën verhelderd over hoe we ziekteverwekkers precies bestrijden en over de rol van immuniteit in relatie tot kanker.

Het verstoren van complexe systemen zal onvermijdelijk resulteren in effecten van de 2e of 3e orde  die nooit voorzien waren en, aangezien deze systemen geëvolueerd zijn naar optimale functionele toestanden, hoogstwaarschijnlijk per saldo schadelijk zijn.

Een pleidooi voor de (relatief kleine) rol van spike-eiwit

Het bovenstaande betekent niet dat we beweren dat spike-eiwit absoluut compleet irrelevant is als link tussen de pathologie van zowel het virus als het vaccin.

Al lang wordt ervan uitgegaan (door SARS1) dat het spike-eiwit bijzonder pathogeen was bij dit soort coronavirussen (dit wordt ondersteund door in vitro-onderzoeken naar de effecten van spike-eiwit op menselijk weefsel), en daarom lijkt een ontwerp waarbij oncontroleerbare hoeveelheden hiervan voor onbepaalde tijd door het hele lichaam verspreid worden bijzonder roekeloos.

Sommige artsen zijn ervan overtuigd dat veel van de pathologie die ze zien in verband met vaccinatieschade lijkt op de pathologie die geassocieerd wordt met ernstige covid, hoewel de 2 auteurs van dit artikel andere opvattingen hebben over de validiteit hiervan.⁷ 

Hoe dan ook, we delen de strekking van het gevoel dat in dit stuk wordt geuit – dat het verkeerd en gevaarlijk is om schade door virussen en vaccins door elkaar te halen door te veel nadruk te leggen op de rol van het spike-eiwit boven al het andere.

1. Dit is nu algemeen bekend en de regelgevende instanties zouden dit op elk belangrijk moment hebben geweten, zelfs toen ze mensen verzekerden dat het product volledig zou worden afgebroken in de arm vlakbij de injectieplaats.

2. Een codon is een reeks van drie nucleotiden die correspondeert met een specifiek aminozuur of stopsignaal tijdens de eiwitsynthese.

3. Er staat hier een samenvatting van de relevantie en het belang hiervan, inclusief enkele nuttige links, zij het met de lovende woorden van iemand die volledig meegaat met het narratief.

4. Jessica Rose heeft hier veel over geschreven, zie bijvoorbeeld hier.

5. We gaan hier mee met conventionele narratieven. Dit is om de communicatie te bevorderen. We hebben al twijfels geuit over de precieze rol van virussen bij ziekte, hoe ze worden overgedragen, waarom mensen de ene keer ziek worden en de andere keer niet, enzovoort. Het volstaat te zeggen dat wat we niet weten ordes van grootte groter is dan wat we (denken te) weten over deze zaken.

6. Het is opmerkelijk dat een Moderna-trial voor een mRNA-vaccin voor het Epstein Barr Virus moest worden gestopt omdat een deelnemer myocarditis ontwikkelde. Zie hier.

7. In het kort:
JE [Jonathan Engler, een van de twee schrijvers van dit artikel, red.] ziet het feit dat “het virus” zich maandenlang verspreidde voordat de noodtoestand werd afgekondigd als een sterk bewijs dat het de reactie was op het (onjuiste) geloof dat er iets nieuws in omloop was dat alle schade met betrekking tot SARS-CoV-2 veroorzaakte, die allemaal iatrogeen is; hij denkt dat alle zogenaamde nieuwe elementen verklaarbaar zijn door observatie en confirmation bias; hij denkt dat de PCR-testen in wezen een deel van de reeds bestaande endemische zwerm coronavirussen hebben belicht; hij gelooft dat als we niets hadden gedaan en nergens op hadden getest, er helemaal niets ongewoons zou zijn opgemerkt. Zijn proefschrift kan hier worden gevonden.

CC [Claire Graig, de andere schrijver van dit artikel, red.] gelooft dat “covid” een nieuwe en kenmerkende ziekte is die veroorzaakt wordt door een gemanipuleerd virus, zij het één waarvan de effecten drastisch overdreven zijn, een overdrijving die op zichzelf al bijna alle bijbehorende schade veroorzaakt; zij gelooft dat als we niets gedaan hadden en nergens op getest hadden, er een grieppiek in influenza-achtige ziektegevallen buiten het seizoen opgemerkt zou zijn.