Op 07.04.1948 heeft de pas opgerichte VN (die een voortzetting was van de naoorlogse Volkerenbond) een afdeling opgericht die zich zou toespitsen op de wereldgezondheid: de WHO.
Na haar oprichting heeft de WHO, samen met een team van experten, op data gebaseerde voorwaarden vastgelegd voor de afkondiging van een wereldwijde pandemie:
- minstens 10% van de wereldbevolking moest ziek zijn of worden van een nieuwe infectieziekte,
- minstens 3% van de wereldbevolking moest overlijden door die ziekte.
Simpel te verifiëren.
Dat er tussen 1948 en 2009 nooit een pandemie is afgekondigd – hoewel er op verschillende plaatsen in de wereld toch wel brandhaarden zijn geweest, men denke aan Sars-CoV1, MERS en Ebola – is omdat er nooit voldaan was aan de voorwaarden.
In mei 2009, kort voor de uitbraak van de Mexicaanse griep, heeft de WHO plots de voorwaarden voor een pandemie volledig gewijzigd en omgezet in 5 alarmfasen. Alle vroegere criteria zijn verwijderd.
Sinds mei 2009 kan de WHO een pandemie afkondigen als in minstens 2 lidstaten (van de 194) in 2 onderscheiden WHO-afdelingen een uitbraak van een nieuwe infectieziekte vastgesteld wordt. Het aantal zieken en doden is geen criterium meer.
Niet veel later brak de Mexicaanse griep uit die door de WHO gekwalificeerd werd als pandemie en aanleiding heeft gegeven tot wereldwijde vaccinatie -ook van baby’s en peuters – maar zonder vrijheidsbeperkende maatregelen, mondmaskerplicht, quarantaines en lockdowns. Niet omdat ze dit niet wilden, maar omdat er geen legale instrumenten bestonden om dit te doen.
In 2011 heeft de WHO schoorvoetend moeten toegeven dat de Mexicaanse griep geen pandemie was. Alle landen hebben hun voorraden vaccins toen vernietigd (Nederland : 13 miljoen – België : aantallen onbekend).
Hoewel andermaal totaal niet voldaan was aan de voorwaarden van een pandemie heeft de WHO op 13.03.2020 overhaast opnieuw een pandemie afgekondigd, ditmaal voor Sars-CoV2, wat deze keer wel gepaard ging met wereldwijde lockdowns, quarantaines, mondmaskerplicht en veel georkestreerde propaganda via overheden en de media die de volkeren letterlijk in een angstpsychose hebben geduwd.
Er was een internationaal draaiboek. Een scenario. Alle mediakanalen spraken exact dezelfde taal in exact dezelfde bewoordingen. Dagelijks, elke uur van de dag. Repetitief.
Er bestond geen wetgeving die overheden toeliet om de bevolking te beroven van haar grondwettelijke rechten en vrijheden, dus ze moesten creatief zijn en zich behelpen met bestaande wetgeving die volledig uit de context werd gerukt.
In België hebben vooreerst Maggie De Block en Pieter De Crem en vervolgens Annelies Verlinden stelselmatig beroep gedaan op een oude wet inzake de civiele bescherming die enkel geldt in geval van een oorlog of een rampspoed. De maatregelen werden bepaald in een resem opeenvolgende Ministeriële besluiten die om de 14 dagen of maximum 2 maanden opgeheven werden en vervangen door een nieuw Ministerieel Besluit zodat elke burger die zich waagde aan een vordering tot nietigverklaring geconfronteerd werd met een onontvankelijkheid, want het MB waartegen ze een vordering hadden ingesteld bestond niet meer. Very clever.
De WHO had in de beginfase van “de pandemie” via publieke aankondigingen voorspeld dat minstens 10% van de wereldbevolking (ofwel 780 miljoen mensen) ziek zou worden en velen zouden sterven.
In werkelijkheid werd amper een fractie hiervan effectief ziek. Zelfs op vlak van positief getesten zijn we over de ganse periode ( 3 jaar ) nooit aan 10% geraakt.
In 2020 zijn in België 25.000 mensen overleden ofwel 0,0022% van de bevolking (voor 99% ouderen met vooraf bestaande aandoeningen) en in 2021 amper 8.000 (ook hoofdzakelijk ouderen). 2022 is bij mijn weten zelfs niet bekendgemaakt.
Hoewel er in België verwoed getest is met PCR-testen (3x zoveel als de totale bevolking) zijn gemiddeld nooit meer dan 5% van alle getesten positief getest en daarvan was 95% asymptomatisch.
Tijdens de hoogste piek hebben er nooit meer dan 8.000 mensen in het ziekenhuis gelegen ofwel 0,0012% van de bevolking.
We zitten héél, héél ver onder de 3% zieken en 10% doden of anders gezegd, er is in België geen epidemie geweest en wereldwijd ook geen pandemie. Het was een voorwendsel dat een ander doel beoogde.
Volgens het narratief was elke coronadode er één te veel, dus iedereen moest zich laten vaccineren met een experimenteel product dat nooit eerder was toegepast op de mens. Ook perfect gezonde mensen en kinderen en ook mensen die de ziekte hadden gehad, ervan genezen waren en overduidelijk op natuurlijke wijze antistoffen hadden ontwikkeld.
Waarom ? Niet omwille van de volksgezondheid, maar omdat Agenda2030 en de SDG’s van de VN voorschrijven dat de voltallige wereldbevolking tegen 2030 moet gevaccineerd zijn (staat er letterlijk).
Dat was het plan en IS nog altijd het plan.
Sinds maart 2020 is er verwoed gewerkt aan wetgeving die toelaat om de bevolking bij een toekomstige pandemie wel volkomen legaal in de tang te nemen.
In België heeft dit zich vertaald in een heuse Pandemiewet die eigenaardig genoeg – net zoals in Nederland – niet voorziet in enig concreet criterium voor een pandemie. Geen percentages, geen data.
Ze hebben de deur wagenwijd open gelaten zodat ze er alle kanten mee uit kunnen.
Burgers kunnen geen beroep doen op deze Pandemiewet om een eventuele nieuwe pandemie met vrijheidsbeperkende maatregelen te betwisten, want er zijn geen concrete criteria waarop ze kunnen terugvallen.
Op 14.05.2024 werd een KB [Koninklijk Besluit, red.] gepubliceerd met een nieuw nationaal noodplan waarin als enig criterium de aanwezigheid of een dreiging van een crisis in minstens 2 provincies voorzien is en meermaals uitdrukkelijk verwezen wordt naar de samenwerking met “onze betrokken partners” ofwel de WHO, de VN, WEF en andere NGO’s en private stichtingen.
Daar kunnen ze ook alle kanten mee uit. Burgers kunnen geen beroep doen op dit KB om de eventuele afkondiging van een nieuwe alarmfase 4 te betwisten, omdat er geen andere criteria voorzien zijn en een mogelijke dreiging volstaat.
In maart 2024 is door de Ministerraad bovendien een heus wetboek over noodplanning en crisisbeheer goedgekeurd waarvan de bevolking de inhoud niet eens kent en waaraan de overheid geen enkele ruchtbaarheid gegeven heeft. We hebben er het raden naar.
Op 24.05.2024 wordt in de WHO een Pandemieverdrag gestemd, waaraan België en Nederland al in 2022 informeel hebben toegezegd en dat het demissionair kabinet Rutte, een paar dagen geleden, zonder voorafgaandelijke stemming in de Tweede Kamer (!) zelfs formeel heeft goedgekeurd (=illegaal ).
Het Pandemieverdrag geeft absolute bevoegdheden aan de WHO en haar directeur-generaal Tedros die in zijn eentje beslissingen kan nemen, zonder stemming in de raad van bestuur. De lidstaten moeten die beslissingen uitvoeren en hebben geen soevereiniteit meer.
Nog erger is dat art. 1 en art. 3 van de IHR [Internationale Gezondheidsregeling, red.] die uitdrukkelijk voorzien in het respecteren van de fundamentele rechten en vrijheden van de mens worden geschrapt, dus ook burgers hebben geen rechten meer. Zij kunnen geen beroep doen op het Pandemieverdrag.
Kort gezegd : alle deuren worden gesloten voor de burgers.
Niet onbelangrijk in het totaalplaatje is dat de WHO gaandeweg de jaren steeds meer bevoegdheden naar zich toe getrokken heeft.
In 2005 is de Codex Alimentarius tot stand gekomen die aan de WHO absolute bevoegdheden toekent op het vlak van alles wat rechtstreeks of onrechtstreeks raakt: voeding, landbouw, GMO’s, voedingsadditieven, meststoffen, dranken waaronder water, frisdranken en alcohol, vitaminen, voedingssupplementen en medicijnen ( zie eerdere post ). In 2022 aangevuld met insecten voor menselijke consumptie.
In 2018 is de WHO ook bevoegd geworden voor seksuele opvoeding van kinderen in het onderwijs (van waaruit de woke-beweging ontstaan is) en in 2023 is er in de schoot van de WHO ook een afdeling opgericht die bevoegd is voor alles wat raakt aan het klimaat en geopolitiek in samenwerking met de VN die op haar beurt een samenwerkingsovereenkomst heeft met het WEF).
Kortom, de WHO is wereldwijd bevoegd voor zowat alles. De lidstaten hebben hun soevereiniteit vrijwillig opgegeven.
Het meest zorgwekkende is dat de WHO duidelijk aanstuurt op een wereldregering met totalitair karakter terwijl zij niet democratisch verkozen is, haar bestuurders en leidinggevenden via een ons-kent-ons politiek benoemd worden en … de WHO hoofdzakelijk gefinancierd wordt door private belangengroepen waaronder grote sponsor Bill Gates die sinds 1985 al honderden miljarden dollars in de WHO gepompt heeft (zie eerdere post met bewijzen).
In concreto komt het hierop neer dat de burgers van alle landen die meedoen met deze poppenkast straks bestuurd worden door private enkelingen die in de WHO de touwtjes in handen hebben en landen kunnen dwingen om zich te schikken naar de regels die zij opleggen. Uiteraard blijft u als burger beschikken over uw zelfbeschikkingsrecht en kan u altijd blijven weigeren om orders uit te voeren, maar daar zullen consequenties aan verbonden zijn waartegen uw verzet niet zal baten.
Dit hebben we in België allemaal te danken aan de corrupte politici die hun ziel verkocht hebben, het volk verraden hebben, maar toch nog het lef hebben u te vragen om op 9 juni op hen te stemmen…