De NAVO [Noord-Atlantische Verdragsorganisatie, red.] werd in 1949 opgericht door 12 lidstaten en telt inmiddels 32 lidstaten. De totale kosten van de NAVO [de wereldwijde militaire uitgaven van alle NAVO-lidstaten, red.] bedragen tegenwoordig gemiddeld 1.800 miljard dollar per jaar en blijven jaarlijks toenemen. Die kosten worden volledig gefinancierd door de lidstaten (2%* van hun bruto binnenlands product, bbp). De grootste financiers zijn de VS. Zij nemen jaarlijks ongeveer 730 miljard dollar voor hun rekening. De 31 andere lidstaten financieren de rest, pro rata, zie eerdere post met details van de uitgaven.
*de zogeheten NAVO-norm schrijft voor dat minimaal 2% van het bbp dient te worden besteed aan defensie-uitgaven
De voornaamste kosten van de NAVO bestaan uit infrastructuurkosten, werkingskosten* en personeelskosten. Er werken ongeveer 4000 burgers in een voltijdse betrekking op de civiele afdeling van de NAVO op haar hoofdkwartier in Evere [deelgemeente van Brussel, red.], in België, en 300 op buitenlandse afdelingen.
*algemene onkosten voor zaken als gebouwen, energie, communicatie, reis- en verblijfskosten en catering
De salarissen van het civiel personeel (loonschaal 02/2024) variëren van land tot land en liggen voor Belgen tussen de 3.048 dollar per maand (laagste) tot 13.164 dollar per maand plus kinderbijslag en andere voordelen. De hoogste salarissen worden uitgekeerd aan Amerikanen: tussen de 4.055 dollar per maand (laagste) en 17.510 dollar per maand (hoogste). Het jaarsalaris van de secretaris-generaal en andere topfuncties is niet gepubliceerd.
De NAVO heeft ook een militaire, een technologische en een wetenschappelijke afdeling waarvan het personeel is ingehuurd, afkomstig van andere ngo’s die door de NAVO betaald worden. De militaire staf is beperkt tot 500 personeelsleden. Het personeelsaantal van de andere secties is onbekend (niet gepubliceerd). Enkel de functies per afdeling zijn bekend.
De NAVO heeft geen eigen defensieafdeling. Bij militaire conflicten wordt beroep gedaan op de militairen in loondienst van elke lidstaat die opgeroepen worden om bijstand te verlenen. België beschikt over 25.000 militairen en Nederland over 41.380 militairen. De VS steken de kroon met 1.328.000 militairen. Turkije heeft het op een na grootste leger met 355.200 militairen. IJsland heeft 0 militairen, Luxemburg 1.000 en Montenegro 2.350.
Als u zich afvraagt wat die 4.300 civiele personeelsleden, 500 militairen en ander personeel van de technologische en wetenschappelijke afdelingen al zovele jaren dagelijks doen; wij weten het ook niet.
Wat we wel met zekerheid kunnen stellen is dat de NAVO militaire conflicten en oorlogen tegen een gemeenschappelijke ‘vijand’ nodig heeft om haar bestaansreden en hoge kostenstructuur te kunnen rechtvaardigen en lidstaten te overtuigen om steeds meer te betalen, van ons belastinggeld. De NAVO is er niet om de vrede en veiligheid te bewerkstelligen en in stand te houden. Zonder oorlogen en een gemeenschappelijke ‘vijand’ is er geen gevaar voor de veiligheid en verliest deze geldverslindende oorlogsmachine haar bestaansreden.
Dat de NAVO streeft naar steeds meer leden en de afspraken die in 1992 met Rusland gemaakt zijn om niet verder uit te breiden naar het Oosten aan haar laars lapt, is enkel omdat elke nieuwe lidstaat geld in het laatje brengt waarmee de oorlogsmachine gevoed kan worden. Daarmee is alles gezegd. De NAVO moet afgeschaft worden. Zolang de NAVO bestaat, zullen er altijd geprovoceerde conflicten bestaan.
