Bedankt voor dit bezoek. Viruswaarheid gaat door als Voorwaarheid!

Twee Healing Inn-locaties in Andalusië 

Afgelopen week ben ik te gast geweest bij twee kleine Retraitecentra in Andalusië: Finca Alondra waar Hanna en Ines de initiators van zijn en Casa Eden waar Rixt en Johan onlangs zijn neergestreken. 

Hieronder volgen hun verhalen.

Finca Alondra

 

In eerste instantie hadden de initiatiefnemers, Hanna en Ines, het idee om in Nederland met meerdere mensen off-grid te gaan wonen. In 2020 zochten ze een jaar lang van Moddergat tot Aardenburg naar een geschikte leefomgeving. Maar ze kwamen uiteindelijk samen in Andalusie uit. Hier vonden zij ruimte voor een eenvoudiger leven vanuit de basis en in de natuur. Hanna werkte nog in het onderwijs en had een eigen praktijk toen ze Finca Alondra tegenkwamen en Ines werkte als coördinator in een hospice. Maar het roer ging om toen ze deze boerderij zagen! Ze waren hopeloos verliefd op de rust, de bergen, de planten en het Moorse dorpje. Drie maanden later, op één juli 2022, lieten zij hun Amsterdamse leven achter zich en emigreerden naar Spanje. Het was een keuze vanuit hun hart. Gelijk bij het horen van de naam “Finca Alondra” wisten ze dat dit het huis was waarnaar ze op zoek waren. Alondra betekent leeuwerik maar ook redder van de mensheid. Met deze sprankelende leefomgeving ontstonden als vanzelf de plannen en lieten zij zich leiden door wat zich op hun pad aandiende.

De groep gasten die momenteel wordt ontvangen zijn vrouwen en overbelaste moeders die verlangen naar ruimte voor bezinning. Ook trekken zij mensen aan die willen werken aan groei van hun bewustzijn door zich naar binnen te richten en het hart te laten spreken. Dit doen ze in een retraiteweek met stilte tijdens het eten en tijdens wandelingen. Eventueel ondersteund door het gebruik van plantmedicijnen. Daarnaast is de intentie om met aandacht te spreken, te denken en te doen. Het pure eten, de dagelijkse yoga, wandelingen, de dieren en aandachtige en liefdevolle verbondenheid zijn ingrediënten voor leven vanuit liefde.

In een retraiteweek onderzoeken ze samen welke verlangens en behoeftes er zijn en wat er opgeruimd wil worden. In deze roerige tijden mag het licht ook naar binnen schijnen. Hanna en Ines maken ruimte voor het luisteren naar je hart en voor het leven vanuit je hart. De mobiel wordt uitgezet, er komt ruimte voor vertraging en aandachtigheid. De gasten verbinden zich met hun omgeving en de dingen die ze voelen, denken en doen. 

Alles vindt plaats in een huiselijke, vriendelijke en aandachtige sfeer. 

In zo’n retraiteweek zitten drie momenten waarin in een ontdekkings- en/of bezinningsgesprek aangeboden wordt. Ook andere werkvormen zoals opstellingen en imaginatietherapie geven ruimte voor hartsverbinding. Yoga, wandelingen, oefeningen met de elementen geven betekenis aan de dagelijkse ervaringen. Op een kwartiertje lopen is een grot en een waterval die uitnodigen voor meditatie. In de avond worden ervaringen gedeeld vanuit het hart in een deelronde met de talking stick.

 

Wat is er veranderd over vijf jaar?

Finca Alondra is dan een toevluchtsoord met mensen die er vast wonen en die gezamenlijk het geheel dragen. Er is een grote moestuin, eigen water en elektriciteit, zodat Finca Alondra meer zelfvoorzienend is geworden. Mensen die verlangen om vanuit liefde te leven zijn nog steeds van harte welkom om tijdelijk te verblijven om ruimte te ervaren voor een leven in verbondenheid. 

Meer info: https://finca-alondra.nl/

Casa Eden

 

Rixt en Johan werkten in Nederland in het onderwijs en gaven samen al retraites. De dochter van Rixt was in Andalusië geweest als au pair en deze had Rixt een aantal keer opgezocht. Ze reed daar toentertijd al rond met het idee voor een vakantiehuisje. In Nederland kregen ze een holistisch centrum niet van de grond, omdat ze niet de juiste mensen en locatie bij elkaar kregen. Dit jaar hadden ze hun huis in Dronten verkocht, maar hadden ze nog niet een nieuw onderkomen gevonden. Wat nu?

Ze leefden in hun camperbus en gingen naar Spanje om daar te kijken of er een plek voor hun was. Helemaal niet zo bewust of weloverwogen, eigenlijk heel intuïtief en zonder groot plan of voorbereiding. Ze gingen gewoon kijken en ontdekken. Een andere reden om te vertrekken was, dat ze de regelgeving (het kleinburgerlijke, het geneuzel, het betuttelen) in Nederland star vonden. Nederland vonden ze druk, vol, ongedurig en alles verliep daar in een snel tempo. Waar vinden we nog volledige rust in Nederland? Ze hadden het gevoel dat dat in Spanje anders zou zijn, relaxter. Die mentaliteit lag hun beter dan de Franse. Begin april moesten ze hun huis uit. Bijna alle spullen hebben ze weggegeven, omdat ze die ook niet wilden opslaan. Ze hadden een aantal spullen in de opslag gedaan voor een half jaar en wilden binnen die tijd onderzoeken of ze wat konden vinden.

En het is gelukt!

Noord-Spanje was heel mooi, maar ze wilden ook in de winter van de zon kunnen genieten. Dat is ook een reden geweest om Nederland te verlaten, omdat de winters daar lang, koud en nat zijn en ze dan veel binnen zitten. Na een korte vakantie in Noord-Spanje hebben ze vanwege de meeste zonuren de Costa Blanca verkend. Ze hadden daar ook een retraite gegeven en wat huizen bekeken. Maar de makelaardij vonden ze niet heel prettig, de steden aan de kust heel massaal en toeristisch. Dat sprak ze niet aan, ze hadden er geen klik mee. In het achterland zit daar heel veel fruitteelt, het is er heel gecultiveerd en minder ruig.

In hun hoofd wilden ze de Costa Blanca en Andalusië verkennen om daar een holistisch centrum op te gaan zetten met minstens zes slaapkamers en drie hectare grond. Genoeg ruimte voor vrijwilligers, tiny houses, een aantal camperplekken, een arts of een fysiotherapeut. Niet te ver van de kust of het vliegveld. Ze hadden een bepaald budget en hadden gehoopt dat Spanje goedkoper zou zijn. Dat viel ze tegen. Ze zagen hun wensenlijstje steeds verder inkrimpen en stelden hun wensen bij qua hoeveelheid grond en aantal kamers, want ze wilden hypotheekvrij leven en het liefst ook gelijk aan het werk kunnen om geld te verdienen en niet nog een jaar moeten klussen aan hun huis.

Daarna was het best emotioneel. Ze spraken de taal niet, vroegen zich af of ze wel gasten zouden krijgen, alles was nieuw. Rixt zat in een proces van loslaten. Alle fundamenten in haar leven waren weg: haar baan, haar huis, achtendertig jaar spullen opruimen, alles ging door haar handen. Ze had geen thuis meer. De camper van tien vierkante meter werd hun thuis voor een half jaar. Daarna hebben ze eerst in de al ingerichte kamers gewoond tot hun eigen spullen aankwamen.

Het wordt nu steeds meer hun huis. Ze leren de omgeving en de mensen kennen. Het is zo rustig, stil, weinig auto’s, geen files en het is ’s avonds echt donker. En al was het soms moeilijk om in die kleine ruimte in de camper met elkaar te zijn zonder anderen, ze hebben het nu fijn samen. Johan is in de zomer opa geworden, maar kan Nederland makkelijker loslaten dan Rixt. Als haar moeder nog had geleefd en als het háár dochter was geweest die was bevallen, had ze niet weg kunnen gaan. Ze willen met hun verhuizing laten zien dat het écht kan. Hoe je tot deze stap komt. Dat je na achtendertig jaar onderwijs en veertig jaar in Dronten wonen ook deze stap kunt nemen. Zij hebben in hun droom geïnvesteerd en dat vraagt om moed.

 

Wat staat er hier over vijf jaar?

Dan staat er hier een centrum waar het hele jaar door mensen komen die willen werken aan hun persoonlijke bewustzijn en willen helen op een diepere laag. Die oude patronen en pijn integreren, zodat de angst wegvalt. Dat mag in een ontspannen omgeving waar je ook gewoon lekker kan genieten. De mensen kunnen voor een kort traject komen, maar ook zeker voor langere tijd. Bijvoorbeeld als ze in een burn-out zitten of in een depressie. We willen in verbinding leven met andere mensen, van elkaar leren en elkaar helpen.

Zeker de helft van alle retraites gaan ze zelf doen, maar ze staan ook open voor verhuur aan anderen die ook retraites willen organiseren, waarbij zij ook eventueel nog kunnen helpen

Er is over vijf jaar een mooi meditatie-wandelpad op de berg, er staat een mooie dôme, een huisje waar je je lekker kunt terugtrekken voor een paar dagen en een paar hangmatten waarin je kunt relaxen. Luxe en natuur zijn helemaal in elkaar geïntegreerd. Ze zien ook voor zich dat er wijze mensen uit het Oosten langskomen en dat ze heel veel van elkaar leren. Dat er professionals bij elkaar komen, zodat ze het helingsproces nog verder kunnen versimpelen, want we maken het vaak veel te moeilijk met elkaar. Dat we onze krachten bundelen en dat gasten bij wijze van spreken als ze over tien jaar het terrein hier oplopen, de last van hun schouders al afvalt en ze bijna vliegend weggaan.

Meer info: www.mooiheel.nl 

Meld je aan voor de nieuwsbrief