Door Willem Engel
“Zes van de negen planetaire grenzen in het rood. Het is niet alleen CO2-uitstoot waar we ons druk over moeten maken. De druk die we leggen op de natuur moet omlaag. En daarbij moeten de grootste vervuilers het snelst en meest ambitieus in actie. #klimaatrechtvaardigheid”
Naar aanleiding van mijn reactie op bovenstaand bericht van Suzanne Kröger op X deelde zij met mij het wetenschappelijk onderzoek met de titel Earth beyond six of nine planetary boundaries | Science Advances.
Ik heb het wetenschappelijk onderzoek doorgenomen en ben tot de slotsom gekomen dat dit geen onderzoek is, maar een soort literatuurstudie. Ik zeg “soort”, omdat de conclusie als startpunt is genomen. De basisaannames van de “planetary boundaries” en de “transgression” zijn ingegeven door verdragen zoals het Paris Climate Agreement, de Montreal Protocol en het Potsdam Earth Model.
In dit onderzoeksartikel wordt veel gesteld en er worden aannames gemaakt. Het is echter erg onduidelijk waar de boundaries vandaan komen; in veel gevallen wordt er gebruik gemaakt van dimensieloze eenheden. Deze zijn voor relatieve vergelijking best werkbaar, maar voor absolute uitspraken ongeschikt.
Over de aannames het volgende. Het centrale idee-fixe is dat de planeet in balans was, en het goed ging voordat de mens op industriële schaal veranderingen aanbracht in aarde, water en lucht. Het lastige is dat het fenomeen meten ook voornamelijk toen pas van start ging en er dus geen vergelijkingsmateriaal te vinden is. Wat er in het verleden heeft plaatsgevonden, is in veel gevallen op een andere tijdschaal. En daarmee kom je bij het volgende probleem: de dataset is zo beperkt dat er simpelweg geen antwoord gegeven kán worden.
Ik geef een paar voorbeelden uit het aangehaalde artikel.
Climate change
“For example, for the climate change planetary boundary, we retain the boundary of 350 parts per million (ppm) CO2 with the zone of increasing risk ranging from 350 to 450 ppm before reaching high risk.”
Waarop is dit gebaseerd? Er zijn periodes met veel hogere CO2-concentraties. In die periodes is er geen aantoonbare massa-extinctie geweest. Deze grens is volledig arbitrair en lijkt voort te komen uit de doelstelling van maximaal 1 à 2 graden opwarming. Dit heet een cirkelredenatie, los van de discussie of CO2 überhaupt effect heeft op de temperatuur op aarde.
Biodiversity
” the current rate of species extinctions is estimated to be at least tens to hundreds of times higher than the average rate over the past 10 million years and is accelerating”
Dit is een prachtig voorbeeld: 10 miljoen jaar vergelijken met een periode van 200 jaar? Dat is problematisch, zelfs als je al de data van die 10 miljoen jaar zou hebben. Daarnaast is er toegegeven dat stikstof geen echte maat is voor biodiversiteit. Daarmee kom je op het gebied van fenomenologie uit.
Biosphere integrity?
“using the Biodiversity Intactness Index (BII) (27), an empirically based metric of human impacts on population abundances, as an interim proxy for functional biosphere integrity.”
Een afgeleide van iets dat niet bepaald is; het wordt er niet beter op. Deze categorie plaats ik in gibberish.
Net primary production
“Hence, the NPP contribution to a carbon sink associated with CO2 fertilization should be protected and sustained rather than considered as being available for harvesting.”
Waarom? Dus de productie van groen gaat omhoog, maar we moeten het opslaan in de grond? En niet opeten? Hier spreekt een duidelijk anti-mens-denken uit.
Synthetic compounds
“This would imply that the quantified planetary boundary should be set at zero release of synthetic chemical compounds to the open environment unless they have been certified as harmless and are monitored.”
Wederom de vraag: Waarom? Prima dat het wordt onderzocht op schadelijkheid, maar waarom moet er een boundary van 0 worden opgesteld? Dan wordt deze dus altijd overschreden. Dat is toch een puur politieke keus en heeft toch niets te maken met meten?
Air quality
“Quantification of the aerosol loading planetary boundary is hampered by their multiple natural and human-caused sources, differences in chemical composition, seasonality and atmospheric lifetimes, and the consequently very large spatial and temporal heterogeneity in distribution and climatic and ecological impacts of aerosols.”
Er zijn vooral veel invloeden op de luchtlagen en aerosol loading die geen menselijke aard hebben, daarom is dit weer erg onvoorspelbaar. Welke grens wordt er overschreden? Ook hier lijkt het meer te gaan om een politieke vraag over de wenselijkheid van menselijke invloed op luchtkwaliteit, op klimaatsystemen en het weer.
Acidification of oceans
“The control variable used is the carbonate ion concentration in surface seawater (specifically, Ωarag, the average global surface ocean saturation state with respect to aragonite). The original boundary quantification [≥80% of the preindustrial averaged global Ωarag of 3.44 (1)] is retained.”
CaCO3 is de manier om koolstof te bufferen. De gedachte dat alle koraal zou oplossen en schelpen hun omhulsel zouden verliezen is wel debunked; in veel gebieden zien we juist een aangroei van koraal, niets duidt op verzuring van oceanen.
Dit is heel makkelijk te meten overigens: pH-meter in het water.
“Between 1950 and 2020, the average pH of the ocean surface fell from approximately 8.15 to 8.05”.
En dan hebben we het over oppervlaktewater. Wat het hooguit doet is de samenstelling van dieren en planten veranderen, er is geen aanwijzing dat het slecht gaat door verzuring.
Deforestation
“Land-use conversion and fires are causing rapid change in forest area (73, 74), and deforestation of the Amazon tropical forest has increased such that it has now transgressed the planetary boundary.”
Die vuren worden aangestoken. Maar ook de conversie van landgebruik is niet direct slecht voor de planeet: monoculturen kunnen gevoelig zijn voor ziektes en het kan de bodem uitputten. Dat zijn echter menselijke en geen planetaire problemen. Ik hou ook van bossen. Prima dat we meer bomen planten en minder in de fik steken, maar dat gaat niet over de planeet, dat gaat over wat wij prettig vinden in onze omgeving.
Artificial fertilizer
“According to Food and Agriculture Organization (84), the total introduction of anthropogenically fixed N applied to the agricultural system is ~190 Tg year−1 so this boundary is also globally transgressed.”
Het wonder van kunstmest is dat we hiermee veel meer opbrengst met hetzelfde oppervlak kunnen bereiken. Hier tegen zijn is ook niet anders uit te leggen dan anti-mens-denken. Zonder kunstmest moeten we namelijk minimaal 4x meer oppervlakte bewerken voor dezelfde voedselproductie. Dat betekent meer bossen kappen, meer irrigeren etc etc. tenzij…….we het aantal mensen reduceren, dan kunnen we met dezelfde oppervlakten zonder kunstmest voor een kleinere populatie zorgen…
Het is een heel verhaal geworden, samenvattend:
- Het is geen onderzoek, het is ook niet wetenschappelijk.
- Er wordt uitgegaan van eindpunten en van daaruit wordt er teruggeredeneerd op basis van zeer beperkte data en modellen. Dit heet een cirkelredenatie.
- Verdragen die per definitie politiek zijn, worden als feiten en basisaannames genomen. Zie punt 2.
- Het artikel heeft veel weg van de “alles-is-met-elkaar-verbonden-theorie”. In werkelijkheid zijn bepaalde processen op verschillende tijdschalen en groottes actief. Er wordt niet een echte doorrekening gemaakt met eenheden en grootheden. Er is dus vrijwel niks te zeggen over de interactie tussen de systemen.
- Wensdenken: het artikel staat bol van ideologie en daarachter gaat een anti-mens-denken schuil zoals beschreven door Malthus “1798, An Essay on the Principle of Population” :
“Yet in all societies, even those that are most vicious, the tendency to a virtuous attachment [i.e., marriage] is so strong that there is a constant effort towards an increase of population. This constant effort as constantly tends to subject the lower classes of the society to distress and to prevent any great permanent amelioration of their condition.”
&
“If the subsistence for man that the earth affords was to be increased every twenty-five years by a quantity equal to what the whole world at present produces, this would allow the power of production in the earth to be absolutely unlimited, and its ratio of increase much greater than we can conceive that any possible exertions of mankind could make it … yet still the power of population being a power of a superior order, the increase of the human species can only be kept commensurate to the increase of the means of subsistence by the constant operation of the strong law of necessity acting as a check upon the greater power.”