Door Willem Engel
Er is heel veel te doen om de ‘vervuiling’ in de mRNA-injecties. Waar gaat dit eigenlijk over?
Door middel van deep-sequencing hebben verschillende onderzoeksgroepen plasmide DNA gevonden in de mRNA-injecties. Misschien vraag je je af waarom dat zo’n groot probleem is.
Op de eerste plaats hebben de fabrikanten tot nu toe ontkend dat er plasmide DNA in hun mRNA-injecties aanwezig is. Tot nu toe, want onlangs heeft Health Canada* dit toegegeven. Daarmee staat vast dat het er in zit.
[* Health Canada is het federale departement dat verantwoordelijk is voor het ondersteunen van Canadezen bij het behouden en verbeteren van hun gezondheid, met respect voor individuele keuzes en omstandigheden, red.]
Onze eigen onderzoeksgroep heeft in navolging van Kevin McKernan ook plasmide DNA aangetoond in de monovalente injectie van Pfizer (Kevin McKernan gebruikte een bivalente injectie voor zijn analyse).
Er zijn nu meerdere verificaties van deze resultaten; we mogen dan ook aannemen dat het in vrijwel alle mRNA-prikken zit. Dit komt door de methode van fabricage van het mRNA. In dit artikel in de New York Times wordt dat met trots uitgelegd.
Bij de fabricage van het mRNA is gebruikgemaakt van de E-coli-bacterie. De E-coli-bacterie is genetisch gemodificeerd: het gen voor het spike-eiwit van het SARS-CoV-2-virus is ingebouwd in de plasmide van de bacterie.
Daarnaast zijn er ook andere genen extra ingebouwd, waaronder een promotorregio van het Simian Virus 40 (SV40), waarschijnlijk om meer kopieën te creëren van de mRNA-spike-sequentie.
Het probleem hiervan is dat SV40 ook wordt geassocieerd met kanker. Omdat het gevonden DNA in veel gevallen nog intact is, kan dit veel makkelijker integreren in het menselijk genoom dan mRNA (voor integratie van mRNA is reverse transcription nodig).
Dus behalve dat het spike-gen in theorie de rest van je leven het spike-eiwit aanmaakt met alle auto-immuun- of immuunsuppressieproblemen van dien, kan het ook zo zijn dat zo’n promotorregio van het SV40-virus integreert in je DNA met als mogelijk gevolg turbokanker….
Verder is er nog een ander potentieel probleem. E. coli komt van nature voor in onze darmen. Het lijkt er op dat er ook antibiotica resistentiegenen zijn ingebouwd bij de gemodificeerde bacteriefabriekjes. Handig, zodat je door middel van een antibioticum de juiste bacteriën kan laten overleven en daarmee je productieproces strakker controleert, maar…..
Als dit DNA in contact komt met ons eigen microbioom, dan zou dat potentieel tot antibioticaresistente bacteriestammen kunnen leiden, met alle gevolgen van dien.
Bovendien scheiden we deze bacteriën weer uit, dus ook onze omgeving krijgt ermee te maken, denk hierbij bijvoorbeeld aan waterzuiveringsinstallaties en dergelijke.
Nu zijn dit veel “alsen” en “maren”, het probleem is echter dat er heel veel mensen zijn geïnjecteerd en dat er nog steeds spuitjes worden gegeven. Dus bij een aantal individuele personen zullen de onwaarschijnlijke mogelijkheden toch optreden.
Welke gevolgen dit alles zal hebben is niet te overzien. Wellicht doet het vrijwel niks, maar duidelijk is wel dat de EMA, FDA en dergelijke instanties falen. Zou er direct geluisterd zijn en volgens de procedures voor GMO’s en gentherapie gehandeld, dan wisten we nu veel meer over de effecten van dit genetische experiment op wereldschaal.
In meerdere landen zijn inmiddels juridische procedures gestart of in voorbereiding: in de VS, Canada, Nederland, Italië, Japan en Australië, en wellicht zijn er nog meer. Met deze groepen is contact, we zullen jullie op de hoogte houden en zoveel mogelijk informatie delen.