Deel 3: cults, pragmatici en minimalisten
Door Paul Frijters, emeritus professor welzijnseconomie aan de London School of Economics
Inleiding
In ons nieuwe boekje “the Great Covid Panic”[1] verdelen we de landen van de wereld in drie groepen:
- de minimalisten die in 2020 nauwelijks aan vrijheidsbeperkende maatregelen deden
- de pragmatici die wel aan maatregelen deden in 2020 maar de ergste vrijheidsbeperkende maatregelen schuwden
- de cult landen die in 2020 maandenlang hun eigen bevolking opsloten en gek maakten[2].
Ik wil hier schetsen welke landen in welke groep zitten. Het blijkt namelijk dat overal ter wereld er landen geweest zijn die niet aan de onzin meededen en dus ook betere uitkomsten hadden.
Hoe meten we dit trouwens? We gebruiken de Oxford Blavatnik Stringency Index die gebaseerd is op negen maatregelen van regeringen: school sluitingen, werkplaats sluitingen, afgelasting van publieke evenementen, restricties op bijeenkomsten, afgelasting van publiek transport, restricties op interne reizen, restricties op internationaal reizen, en of er een covid-georiënteerde publieke gezondheidscampagne is.
De laagste waarde mogelijk is 0 en de hoogste is 100[3]. We noemen een waarde van boven de 70 een lockdown. Als een land meer dan 2 maanden in 2020 een lockdown had, noemen we dat een cult. Als landen onder de 40 zaten noemen we ze minimalist. De pragmatici zijn de rest. Laten we een aantal karakteristieken van die drie groepen landen bekijken.
Hoe erg waren de restricties in deze drie groepen landen over de tijd?
De grafiek hieronder laat zien hoe restrictief die drie groepen landen geweest zijn. Hoewel de landen ingedeeld zijn op basis van hun beleid in 2020 zien we, dat het patroon ook in 2021 gelijk is gebleven: de cult landen deden zowel in 2020 als in 2021 meer aan restricties dan de pragmatici. Deze hadden dan weer meer restricties dan de minimalisten. Hoewel er wel wat landen waren die in 2020 minimalistisch waren en daarna aan veel meer restricties gingen doen (zoals Japan), was het beleidspatroon dus al in 2020 neergezet.
Wat minder goed nieuws is voor de hoop dat het snel over zal zijn met de onzin is dat restricties in de cult landen, waar 90% van de wereldbevolking leeft, nauwelijks gedaald zijn de laatste 3 maanden (de data gaat tot eind augustus 2021). De gekte is dus wel een beetje, maar nog niet spectaculair aan het afnemen.
Wie waren die minimalisten eigenlijk?
Het zijn 20 landen, inclusief wat landen met een burgeroorlog of zware binnenlandse problemen (Afghanistan, Wit-Rusland, Somalië en Jemen), maar ook relatief rustige landen die de onzin de gehele periode ontlopen hebben (zoals Estland, Taiwan, Tanzania, en Mauritanië).
Er waren ook 23 pragmatische landen, waaronder bijna 10 in Europa (heel Scandinavië, Servië, Bulgarije, Zwitserland, en Letland). Overal in de wereld heb je zulke landen gehad (zoals Uruguay, Hong Kong, Papua New Guinea, en Turkmenistan), meestal temidden een zee van cult landen.
Als we binnen de VS kijken zien we natuurlijk sommige deelstaten die ook minimalistisch werden en daarmee een lichtend voorbeeld werden binnen dat land (zoals Zuid Dakota en Florida), steeds meer gevolgd door andere staten.
Belangrijke uitkomsten
We komen er natuurlijk niet onderuit even in de volgende grafiek te kijken naar de hoeveel geclaimde covid-doden in de drie groepen landen gedurende deze periode (deze data is ook te vinden op die Oxford Blavatnik website en komt van landen zelf, dus wel een beetje verdacht):
Deze grafiek laat vrij dramatisch zien welk een onzin de wereld verkocht is door media en staatspropaganda (alsook door hele hordes nep-wetenschappers). De cult landen hadden veel meer doden dan de pragmatische landen en de minimalisten, zowel in 2020 als in 2021. Het hele verhaal dat wie niet aan lockdowns zou doen onherroepelijk veel meer covid-doden zou krijgen is dus volstrekt onwaar gebleken. Daarmee kan nagenoeg iedere voorspelling van het RIVM de prullenbak in, aangezien die modellen gebruiken waarin dat ingebakken zit. Sterker nog, je ziet dat in de cult landen de grote golf covid-doden vele maanden na de restricties gekomen zijn. Dit wijst er juist op dat die restricties de bevolking zwakker en vatbaarder heeft gemaakt [4]. Het is dus niet verwonderlijk dat in de top 30 landen met covid-doden per miljoen inwoners er maar één land is dat niet een cult land is (Servië), maar dat dit land ook cult buurlanden heeft met meer covid-doden (Hongarije). Je ziet eigenlijk in ieder continent dat de landen die verzuimd hebben hun eigen bevolking maandenlang via lockdowns te terroriseren minder of net zoveel covid-doden hadden als hun terroriserende buurlanden. Dat geldt zelfs voor Oceanië waar Timor en Papoea-Nieuw Guinea (pragmatische landen) ongeveer evenveel covid-doden per miljoen inwoners hebben gehad als Australië (cult landen) en Nieuw Zeeland (minimalist in 2020, cult in 2021). Tenzij je dus de statistieken flest moet je concluderen, dat die lockdowns volstrekte onzin waren, zelfs als je alleen in covid-doden geïnteresseerd bent en niet in gezondheid in het algemeen.
En andere uitkomsten dan?
Er is ondertussen een hele waslijst onderzoeken gedaan met die restrictie-index. Daaruit blijkt zonneklaar dat sterke restricties slecht zijn voor ongeveer alles wat belangrijk is, zoals je goed op de website collateralglobal.org kan lezen.
Hieronder een grafiek van mijzelf waarin je de relatie kan zien tussen de gemiddelde sterkte van de restricties en de projecties van Europese ministeries van financiën aangaande de groei in overheidsschuld tussen 2020 en 2021, dus hoeveel ze bezig waren te lenen. Die officiële data kun je vinden op https://tradingeconomics.com/forecast/government-debt-to-gdp. Die overheidsschuld is enorm belangrijk voor toekomstig welzijn, want die hogere schulden moeten in de toekomst terugbetaald worden via vermindering van de overheidsuitgaven en dat gaat veel ellende opleveren.
Zoals je kunt zien is er een vrij sterk verband: een 5.5 punt toename in restricties – wat ongeveer 2 weken zware lockdowns is – betekent een extra procent BBP overheidsschuld. Hierbij mag opgemerkt worden dat dit verband veel sterker blijkt als je de meer ‘verdachte’ datapunten uit deze grafiek haalt (zoals Cyprus). Het is echter maar een voorbeeld van de analyses die gedaan kunnen worden en waar veel aan te sleutelen valt (zoals ook al gedaan wordt).
Conclusie
Je kunt de landen in de wereld aan de hand van hoe streng de restricties waren indelen in cult landen, pragmatische landen en minimalisten. In ieder continent zie je landen die niet aan de waanzin meegedaan hebben en die landen hebben betere uitkomsten dan hun buren. Hoe je ook tuurt naar de data, er is dus niets goeds te bekennen aan die restricties. Ze voorkomen zelfs geen golven corona, integendeel! Lockdowns zijn dus alleen maar kostbaar en een affront tegen liefde en waarheid.
[2] Definities zijn te vinden in Des te langer de lockdowns, des te meer covid-doden?
[3] Allemaal mooi uitgelegd in: Variation in government responses to COVID-19
[4] Het feit dat deze indeling, gebaseerd op beleid in 2020, ook betere uitkomsten in 2021 voorspeld (in ieder continent) betekent dat het niet zo is dat we hier kijken naar een puur ‘selectie-effect’. Terwijl er wel een zwak verband is tussen het aantal covid-doden in de eerste golf en beleid, zie je dat ook de pragmatische landen een heuse golf kregen aan het eind van 2020, maar daarna gewoon niet meer, wat er juist op wijst dat lockdown beleid meer doden veroorzaakt heeft.