Bedankt voor dit bezoek. Viruswaarheid gaat door als Voorwaarheid!

Het effect van de Corona-paniek in arme landen.

Paul Frijters is emeritus-hoogleraar welzijnseconomie aan de London School of Economics, voorheen hoogleraar gezondheidseconomie in Australie en expert op het gebied van kosten-baten analyses.

De ramp die het kabinet het rijke Nederland aandoet met zijn experimentele poging een virus te bedwingen door het sociale leven te verbieden is al erg genoeg: miljoenen eenzamen, een verloren generatie kinderen[1], een slinkend MKB[2], uitholling van de rechtstaat, verwaarloosde gezondheidsproblemen, en een constante stroom staatspropaganda die de aandacht weghoudt van de slachtoffers van het beleid en hun daarmee extra kleineert. Dat beleid verzwakt ons land zowel economisch, sociaal, en qua gezondheid, zodat we er jaren over zullen doen weer terug te krabbelen en onze menselijkheid te hervinden. Als dat de rekening is in een rijk land[3], hoe erg is de schade wel niet in arme landen?

Er zijn ondertussen vele websites die de schade van het corona-beleid in de wereld bijhouden (zoals collateralglobal.org), een zaak waarmee de VN en Unicef in juli begonnen toen die doorkregen dat er epidemieën en hongersnoden zaten aan te komen vanwege de obsessie met corona en de schade van het eenkennige beleid die uit die obsessie vloeide. Laat ik de aard en omvang van die schade schetsen door een tabel te bespreken die een medicus in Canada (Ori Joffe[4]) bij elkaar sprokkelde uit de gepubliceerde literatuur. Zoals je ziet aan de titel van de tabel zetten de effecten de gehoopte “sustainable development goals” (‘duurzame ontwikkelingsdoelen’) sterk achteruit, wat duidelijk maakt dat de ambitie van de Great Reset om via de crisis juist die doelen te halen tot het rijk der fabeltjes behoort.

 

Deze tabel komt van een medicus, dus heeft ie het vooral over fysieke gezondheidseffecten op korte en lange termijn. Wat eerst in het oog valt is de melding dat een aantal grote internationale inentingsprogramma’s (voor mazelen, difterie, cholera, en polio) afgelast of ingekort zijn in wel 70 landen. Dat gebeurde al heel snel omdat westerse experts niet meer mee konden doen en ook lokale overheden meegingen in de waan en dus zogenaamd vanwege gezondheidsrisico’s programma’s aflastten waardoor miljoenen in de toekomst gaan sterven. Het is maar wat je een risico noemt! De landen in dat rijtje ‘arm’ zijn vooral de meeste Afrikaanse landen, India, Pakistan, Indonesië, delen van Midden-Amerika, en de armere landen in Azië (Myanmar, Laos, Maleisië, etc.). De arme helft van de wereldbevolking dus.

Belangrijk te vermelden is dat in de arme landen corona zelf nauwelijks slachtoffers gemaakt heeft. Terwijl in Europa ongeveer 1 in de 800 gezegd wordt eraan te overleden zijn, is dat in arme landen nog geen 1 op de 8.000. In veel landen zijn zaken als verkeer en moord stukken gevaarlijker, laat staan echt grote killers als malaria of tuberculose. Waarom corona zo weinig slachtoffers maakt in de armste landen is niet geheel bekend, maar aannemelijk is dat in veel arme landen men veel ergere ziektes kan krijgen en er dus nauwelijks potentiële coronaslachtoffers over zijn. Op wat rijkere gebieden na heeft corona in Afrika en arm Azië dan ook zeer weinig slachtoffers gemaakt en moet het als volstrekt secundair gezondheidsprobleem gezien worden.

Afgestelde vaccinaties voor veel ergere ziektes zijn echter wel een enorm probleem voor arme landen en een direct gevolg van de hysterie. In die afgelaste programma’s kun je dan ook een algemeen verschijnsel zien: ieder voor zich. De solidariteit met arme landen werd opgeheven door het Westen.

Het Westen heeft de arme landen keihard laten vallen op allerlei manieren. De vraag uit het Westen naar goederen en diensten van arme landen is enorm achteruitgegaan, wat verarming in steden meebracht en waarmee het vernieuwende gedeelte van arme landen is afgebrokkeld. De grenzen zijn ook nagenoeg gesloten, wat toerisme onmogelijk maakte en handelsverkeer verder belemmerde. Hulpprogramma’s zijn stopgezet of verminderd. Misschien nog wel het ergste: door met de waan mee te gaan en zelf de eigen bevolking en rechtstaat geweld aan te doen hield het Westen op het goede voorbeeld te zijn. Het werd een gretig gevolgd slecht voorbeeld.

De neiging het Westen te volgen zie je in de tweede lijn van de tabel: 1.5 miljard kinderen (90% van de kinderbevolking) waarvan de scholen tijdelijk gesloten zijn geweest, wat vooral negatieve effecten heeft voor kinderen zonder hoog opgeleidde en goed georganiseerde ouders die de taak van onderwijzer overnemen, dus nagenoeg alle kinderen in arme landen. Dat betekent verarming op de lange termijn wat je kunt lezen in een lijvig rapport van Unicef[5].

Die volgreflex waarin arme landen het rijke Westen volgen zie je trouwens het duidelijkst in India die het VK op de voet volgde met lockdowns en daarmee eenzelfde ramp over zich afriep: wel 10% krimp van de economie, wat in een land als India honderden miljoenen verloren levensjaren betekent zoals via uitstel van rioleringsprogrammas, minder voedsel, en meer geweld. In het VK zelf was het in de publieke discussies, behalve voor een enkele nobele ziel zoals professor Senutra Gupta in Oxford, geen moment belangrijk of andere gemenebestlanden zouden lijden door Britse keuzes. Ook in Nederland is mogelijk volggedrag geen moment in de algemene discussies echt belangrijk geweest. “Wat nou gidsland?” zou je je moeten afvragen.

Je ziet de volgreflex ook in de manier waarop veel regeringen in arme landen reageerden op corona: door ook extra dictatoriaal te doen en zich niets van vrijheden aan te trekken. Iedereen opsluiten, vooral de oppositie, was het devies. The Economist, nou niet bepaald een links blaadje, harkte vorige week[6] de vele internationale rapporten over nieuwe dictaturen en verminderde democratie over de hele wereld bij elkaar, concluderend dat het nog nooit zo hard achteruit ging met de democratie in de wereld als in het laatste jaar. In tientallen landen zijn verkiezingen uitgesteld, parlementen opzijgezet, per decreet regeren ingesteld, opposities monddood gemaakt, etc.

Zelfs Nederland wordt door The Economist niet meer in de bovenste groep van de volledige democratiëen geteld (een score boven de 9 op hun index), wat helaas terecht is. Het regeren per decreet, het veronachtzamen van basisrechten, en het verzuim van rechters om zelf een mening te vormen over wat een noodsituatie is en dus zich onbevoegd verklaren te beslissen of iets een noodmaateregel of een ordinaire machtsgreep is, bewijst inderdaad dat Nederland op dit moment geen volwaardige democratie met gescheidden machten meer is. In Europa wordt nu alleen Ierland en Scandinavië geteld als volwaardige democratie. Niet toevallig is in Scandinavië dus ook nergens een strenge tweede lockdown geweest is zijn er dus ook minder corona-doden (want het is allang duidelijk dat de meeste corona-maatregelen slecht zijn voor de volksgezondheid zoals nog maar eens recentelijk bevestigd door een artikel van gezondheidswetenschappers uit Stanford[7]).

Het derde lijntje in de tabel geeft iets paradoxaals aan, namelijk dat nu verwacht wordt dat er in arme landen weer meer kinderen gaan komen, vanwege minder aandacht voor contraceptie maar ook indirect vanwege verminderde scholing en verslechterende vooruitzichten van jonge mensen om mee te draaien in de moderne economie. Als baantjes waar je voor naar school moet er toch niet in zitten, dan gaan arme jongeren met een groot gezin proberen een bestaan bij elkaar te schrapen. Dus terwijl in de rijke landen een enorme bevolkingskrimp eraan zit te komen vanwege het coronabeleid, is dat in de armste landen omgekeerd terwijl het wat dat betreft juist de laatste 10 jaren zo de goede kant op ging met overal verbeterende scholing en uitstel van gezinsvorming. Je hoeft niet helderziende te zijn om door te hebben waar die neergang in arme landen op termijn toe leidt, namelijk burgeroorlogen en migratiestromen.

Het vierde en vijfde lijntje in de tabel is eigenlijk de grootste directe ramp, namelijk hongernoden en extreme armoede. De genoemde cijfers komen van de wereldvoedselorganisatie (de FAO) die schat dat we iets al 100 miljoen extra extreme armen hebben die nu extreem ondervoed zijn. We beginnen inderdaad weer de uitgemergelde lichaampjes op tv te zien, waarvan het ergste is dat die er waarschijnlijk niet geweest waren als het Westen niet het slechte voorbeeld had gegeven in de reactie op het vijfde coronavirus (we hadden er al vier). Per coronaslachtoffer in het Westen heb je iets als 100 extra uitgemergelde mensen elders op de wereld waarvan er velen zullen overlijden. Verarming in arme landen betekend trouwens niet alleen miljoenen verkoombare doden maar ook een extra belasting op de natuur, iets wat meteen in maart 2020 voorspeld werd[8]. Denk maar niet dat verhongerende groepen of hun regeringen zich druk gaan maken over CO2 in de lucht of het uitsterven van andere diersoorten!

De laatste twee lijntjes in deze tabel verhalen over de miljoenen extra doden die nu verwacht worden vanwege verminderde weerstand en aandacht voor de gezondheidsproblemen van arme landen, zoals kraamzorg en ziektes als malaria en tuberculose. Dat effect wordt op vele miljoenen extra doden geschat, waar Ari Joffe zich kon beroepen op toonaangevende studies in bladen als Nature, Science, Lancet, etc. Het is niet een controversiële schatting.

Vele wrange keuzes zijn verantwoordelijk voor die miljoenen doden. Een daarvan is de extreme aandacht voor het ontwikkelen van vaccins tegen corona. Wel 200 onderzoeksgroepen in de wereld hebben coronavaccins zitten te ontwikkelen het laatste jaar. Dat klinkt geweldig totdat je je beseft wat ze dus niet hebben ontwikkeld: vaccins voor veel ergere ziektes waar veel meer mensen die veel langer te leven hadden aan overlijden, zoals HIV en cholera. Hierin zie dus weer het volledig wegvallen van solidariteit met de rest van de wereld: de problemen waar arme mensen aan overlijden zijn op slag irrelevant verklaard en het grote medische geld heeft zich gestort op ontzettend verkwistende activiteiten zoals obsessief testen op corona en volstrekte overkill qua ontwikkelen van coronavaccins.

Het is eigenlijk nog erger als je bedenkt wat nu wel niet geroepen wordt naar de arme landen wat betreft corona: arme landen worden nu ook gevraagd massaal te vaccineren en te testen op corona. Dat lijkt logisch, totdat je je bedenkt dat ieder vaccin zeker 20 euro kost en een test wel 50 euro. Dat voor een ziekte waar zoiets als 1 in de 8.000 aan overlijdt in arme landen en die toch continu muteert en dus waarschijnlijk jaarlijks terugkomt[9] (net als griep). Om in een arm land een coronadode te voorkomen via massavaccinatie zou dus meer dan 160.000 euro uitgeven moeten worden, waar een land als India makkelijk 50 kinderen voor kan redden via basale gezondheidszorg (kraamhulp en voeding). Hoe zou je de oproep aan arme landen om jaarlijks iedereen voor de nieuwe coronavarianten in te enten dan noemen? Egoïstisch, idioot, misdadig, genocidaal? Het is maar hoe eerlijk je durft te zijn naar de beweegredenen van rijke landen om dit arme landen door de strot proberen te duwen.

Bovenop de fysieke gezondheidseffecten in de tabel komen nog alle psychische effecten en natuurlijk de kosten van een veel dictatorialere wereld waarin onder het mom van wetenschap het omgekeerde bedreven is. Dat effect is eigenlijk in potentie nog veel groter want het is juist van echte wetenschap en diversiteit van meningen en initiatieven waar de armste landen de laatste 20 jaar zo van profiteerden: de groei en de vooruitgang kwamen van duizenden verschillende initiatieven waarvan de succesvolle gevolgd werden, niet van geniale dictaturen die centraal de juiste lijn bedachten en afdwongen.

Democratie en het gesprek tussen vele afwijkende initiatieven zijn dan ook geen luxe die je je in een crisis niet meer kan permitteren, maar juist het middel waarmee landen onverwachte paden ontdekken om met complexe problemen om te gaan. Het kostte Westerse landen honderden jaren om te ontdekken dat in diversiteit van ideeën en initiatieven de weg naar rijkdom, wijsheid, en geluk schuilt: het is het wezen van de markteconomie, wetenschap, en democratie. Zowel arme als rijke landen zijn ook nu beter af met ruime gesprekken waarin het gezamenlijk belang vooropstaat en de mogelijkheid van ongelijk hebben niet bij voorhand afgewezen wordt maar gretig omarmt als leermoment, een ruimheid van geest die egoïsme en dictatuur niet heeft. Daarom: liefde en waarheid.

Bronnenlijst:

[1] https://voorwaarheid.nl/informeren/hoe-groot-is-de-sociale-en-economische-schade-van-het-corona-beleid/

[2] https://voorwaarheid.nl/informeren/winnaars-en-verliezers-van-lockdowns-aandeelmarkten-en-het-mkb/

[3] Zie hier een lijst van vele andere kosten het VK, zoals mishandelde vrouwen, alcoholisme, etc.: https://www.costoflockdown.co.uk/

[4] https://www.preprints.org/manuscript/202010.0330/v1 Binnenkort uitkomend in Frontiers in Public Health.

[5] https://www.unicef.org/press-releases/unicef-calls-averting-lost-generation-covid-19-threatens-cause-irreversible-harm

[6] https://www.economist.com/graphic-detail/2021/02/02/global-democracy-has-a-very-bad-year

[7] https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/eci.13484

[8] https://clubtroppo.com.au/2020/03/18/has-the-coronavirus-panic-cost-us-at-least-10-million-lives-already/

[9] https://www.wsj.com/articles/as-vaccines-raise-hope-cold-reality-dawns-covid-19-is-likely-here-to-stay-11612693803

Meld je aan voor de nieuwsbrief