De afgelopen maand heeft Giovanni Sartori zijn gevoel voor tijd verloren.
https://time.com/5816874/italy-coronavirus-patients-treating-home/
Zijn jongere broer….hoge koorts…met de door zijn huisarts voorgeschreven paracetamol…Tien dagen later was hij dood.
Hij weet niet meer precies wanneer zijn jongere broer, een sterke en gezonde 53-jarige met wie hij samenleefde, hoge koorts en ademhalingsproblemen begon te krijgen. Maar hij weet dat hij na ongeveer een week in die toestand, met de door zijn huisarts voorgeschreven paracetamol, naar het ziekenhuis werd gebracht. Tien dagen later was hij dood.
Sartori, 60 jaar, bleef alleen achter met zijn 90-jarige moeder in Castana di Pradello, een dorp in Emilia Romagna, Italië waar meer koeien en schapen zijn dan mensen. Hun huis is meer dan 3 mijl van de dichtstbijzijnde apotheek en kruidenierswinkel, en 30 mijl van het ziekenhuis in Codogno, waar de eerste uitbraak van COVID-19 in Italië werd geregistreerd. Nu vertoont de moeder van Sartori symptomen van het virus. “Ze is al een paar weken zo en ze wilde niet naar het ziekenhuis”, legt hij uit in een telefonisch interview.
…besefte hij dat er te veel ernstig zieke COVID-19 patiënten op de spoedeisende hulp aankwamen…..terwijl de meeste van hen eerder thuis behandeld hadden kunnen worden
“Gelukkig kwam Dr. Cavanna op een dag bij ons thuis. Toen ik hem binnen zag lopen, voelde ik me herboren.” Luigi Cavanna is het hoofd van de oncologieafdeling in het nabijgelegen Piacenza-ziekenhuis. Vanaf de tweede week van maart, toen de lockdown in Italië begon, besefte hij dat er te veel ernstig zieke COVID-19 patiënten op de spoedeisende hulp aankwamen – terwijl de meeste van hen eerder thuis behandeld hadden kunnen worden, voordat hun symptomen te ernstig werden.
Ze brengen de patiënten medicijnen en een apparaat dat het zuurstofgehalte in het bloed controleert
Daarom reist hij nu elke dag door de gebieden rond Piacenza, samen met een aantal collega’s. Zijn drie teams hebben samen meer dan 300 mensen met COVID-19 symptomen bezocht. Ze brengen de patiënten medicijnen en een apparaat dat het zuurstofgehalte in het bloed controleert, dat ze terugbrengen nadat ze hersteld zijn. In meer kritieke gevallen verlaat Cavanna tanks met zuurstof en, net als bij Sartori’s moeder, zakken met vloeistof met voedingsstoffen voor niet-orale voeding. “Mijn moeder is al beter,” zegt Sartori. “In haar eigen bed liggen in plaats van in een druk ziekenhuis is wat het verschil maakt.”
We moeten proberen het te stoppen voordat het de longen beschadigt op een manier die soms onomkeerbaar is
“Toen ik besefte dat de spoedeisende hulp overvol was met mensen die al in ernstige conditie waren, wist ik dat er iets niet klopte. “Dit is geen beroerte of een hartaanval, maar een virus dat op verschillende manieren kan toeslaan en dat zijn beloop volgt. We moeten proberen het te stoppen voordat het de longen beschadigt op een manier die soms onomkeerbaar is”. Volgens de gegevens die hij in de eerste maand heeft verzameld, is minder dan 10% van de patiënten die hij thuis heeft behandeld, verslechterd tot het punt waarop ze in het ziekenhuis moesten worden opgenomen.
Dus nu gebruikt hij……alleen hydroxychloroquine.
Tot vorige week gaf Cavanna de meeste van zijn patiënten zowel hydroxychloroquine (vaak gebruikt voor malaria en bepaalde ontstekingsziekten zoals reumatoïde artritis) als een antiviraal middel dat meestal wordt voorgeschreven voor HIV. Vervolgens gaf AIFA, het Italiaanse equivalent van de Amerikaanse Food and Drug Administration, een nota uit waarin werd geadviseerd om ze samen heel voorzichtig voor te schrijven. Dus nu gebruikt hij, behalve in zeldzame gevallen, alleen hydroxychloroquine.
Cavanna benadrukt het belang van een dokter die de medicatie voorschrijft en goed in de gaten houdt.
Hoewel het medicijn niet is getest op het coronavirus, zegt hij dat het de “meest effectieve behandeling is voor nu.” Het Witte Huis heeft de drug ook enthousiast aanbevolen als behandeling voor het coronavirus, met president Donald Trump die het beschrijft als een “wondermiddel” – een goedkeuring die tekorten riskeert. Cavanna benadrukt het belang van een dokter die de medicatie voorschrijft en goed in de gaten houdt. “Elke dag krijg ik tientallen telefoontjes en beantwoord ik ze allemaal. Ik beantwoord de telefoon liever om 2 uur ’s nachts dan dat ik hoor dat een patiënt erger wordt”, zegt Cavanna.
Nu het aantal gevallen van het coronavirus in Italië hoogtij heeft gevierd, kijken medische ambtenaren naar wat werkte en wat niet werkte – en steeds vaker wenden ze zich tot nieuwe initiatieven zoals dat van Cavanna. Lokale overheden in andere regio’s en niet-winstgevende instellingen zoals Artsen zonder Grenzen organiseren groepen van artsen om diensten te verlenen aan huis en in de meest risicovolle inrichtingen, zoals verpleeghuizen.
“We hebben een fout gemaakt…We waren volledig gericht op het vergroten van het aantal bedden op de intensive care”
“We hebben een fout gemaakt, vooral in Lombardije” legt Ivan Cavicchi, hoogleraar sociologie van de gezondheid aan de Universiteit van Tor Vergata in Rome, uit. “We waren volledig gericht op het vergroten van het aantal bedden op de intensive care, zonder dat we genoeg anesthesisten hadden”, zegt hij. “Maar in dit soort situaties is het versterken van het hele systeem essentieel. Alleen dan kunnen ziekenhuizen goed functioneren.”
Hij zegt dat in plaats daarvan huisartsen en andere primaire zorgverleners “in de steek zijn gelaten”
Hij zegt dat in plaats daarvan huisartsen en andere primaire zorgverleners “in de steek zijn gelaten” en “zonder bescherming zijn achtergelaten”. Tot nu toe zijn in Italië bijna 100 artsen overleden, waarvan ongeveer de helft huisartsen. Cavanna en zijn team zijn in staat om bij de patiënten thuis te komen omdat ze de nodige beschermende kleding hebben, zowel door het ziekenhuis waar ze werken als door privé-donoren. Tijdens hun expedities dragen ze een beschermend pak dat Cavanna gekscherend omschrijft als vergelijkbaar met die van “vliegeniers in de films”, en daarbovenop dragen ze bij elk bezoek een extra wegwerpjurk. Ze dragen ook googles, twee maskers, twee handschoenen, twee petten en schoenovertrekken.
Bartoletti en zijn medewerkers denken nu al aan de volgende winter, wanneer in het ergste geval het virus weer met geweld zou kunnen toeslaan
Ambtenaren proberen ook faciliteiten voor te bereiden op een mogelijke heropleving van het coronavirus. “Naast de reorganisatie van de ziekenhuizen moeten we ook de dokterswerkplaatsen in de hele regio reorganiseren”, legt Pier Luigi Bartoletti, adjunct-secretaris van FIMMG, de Italiaanse federatie van huisartsen, uit. Bartoletti en zijn medewerkers denken nu al aan de volgende winter, wanneer in het ergste geval het virus weer met geweld zou kunnen toeslaan. “Al in oktober moeten de wachtkamers van de dokterskantoren opnieuw worden ingericht, met aparte routes voor mensen met griepverschijnselen”, zegt hij. “Bovendien moeten we artsen beschermende kleding en training bieden om het goed te kunnen gebruiken, samen met de juiste diagnostische hulpmiddelen.”
Bartoletti werkt samen met artsen van het Spallanzani Ziekenhuis in Rome om een apparaat te testen dat een snelle COVID-19 test mogelijk maakt met slechts een druppel bloed die uit de vinger wordt genomen. Vandaag de dag kunnen coronavirustests 4 of zelfs 5 dagen nodig hebben om een resultaat te krijgen. Dat is te lang, als je de preventieve strategie volgt. In plaats van te wachten op de tests, neemt Cavanna een apparaat ter grootte van een mobiele telefoon mee voor het uitvoeren van een echografie van de borstkas. “We weten dat in zo’n getroffen gebied mensen met tekenen van bronchitis of longontsteking vrijwel zeker positief zijn”, legt hij uit. “Ik bewaar het uitstrijkje in geval van twijfel of voor nabehandeling, om er zeker van te zijn dat ze niet meer besmettelijk zijn als ze eenmaal genezen zijn.”
“Als we dezelfde fouten herhalen, zal het ook onze schuld zijn.”
Artsen en deskundigen zijn het erover eens dat de pandemie een eyeopener is geweest – niet alleen voor de Italianen, maar ook voor de rest van de wereld – met betrekking tot de sterke en zwakke punten van de verschillende gezondheidszorgstelsels. Maar geen enkel systeem is tot nu toe uitgerust gebleken om het hoofd te bieden aan een extreme situatie zoals de huidige pandemie. “We werden verrast toen we ons onsterfelijk voelden, maar nu is het voor iedereen duidelijk dat dit niet het geval is”, zegt Pier Luigi Bartoletti. “Als we dezelfde fouten herhalen, zal het ook onze schuld zijn.”