Het extreem lage risico in verband met een vroege HCQ-gebaseerde behandeling staat in schril contrast met een hoog risico op overlijden, dat meer dan 10% kan bedragen, wanneer COVID-19 niet vroegtijdig wordt behandeld en men in plaats daarvan vertrouwt op “behandeling met een hoge mortaliteit in het ziekenhuis”.
http://covexit.com/thousands-can-still-be-saved-from-covid-19/
Jean-Pierre Kiekens is een onafhankelijke beleidsanalist. Hij is voormalig docent aan de Universiteit van Brussel en afgestudeerd aan de universiteiten van Oxford en Brussel.
Dit artikel gaat over de Canadese situatie, waar de epidemie nog steeds actief is, vooral in Québec en Ontario, en waar de komende maanden duizenden doden kunnen vallen door COVID-19.
Het artikel stelt dat er nog steeds veel levens kunnen worden gered met een eenvoudige beleidswijziging door de federale en provinciale overheden. De beleidswijziging vereist dat men zich concentreert op een vroege behandeling van de ziekte, met de beste beschikbare therapieën.
Het artikel is grotendeels van toepassing op andere landen zoals het Verenigd Koninkrijk, Australië en andere, die ook “wachten op het onderzoek” voordat ze echte therapeutische actie ondernemen en ondertussen, zoals Canada, alleen maar ziekenhuisbehandelingen met hoge mortaliteit aanbieden aan mensen die lijden aan COVID-19.
In een artikel in het American Journal of Epidemiology dat op 27 mei werd gepubliceerd, beargumenteert dokter en Yale epidemiologieprofessor Harvey Risch dat:
“Het is onze plicht om niet toe te geven… aangezien de oude en zieke en de binnenstad van ons door deze ziekte worden gedood en onze economie erdoor wordt vernietigd en we niets anders te bieden hebben dan een ziekenhuisbehandeling met hoge sterftecijfers.”
Professor Risch raadt aan om Hydroxychloroquine + Azithromycine (of Doxycycline) te gebruiken, bij voorkeur met zink, als een poliklinische behandeling, “tenminste tot we iets beters vinden of toevoegen”.
“Het beschikbare bewijs voor de werkzaamheid van HCQ+AZ is in de media herhaaldelijk beschreven als “anekdotisch”, maar dat is zeker niet het geval”, schrijft professor Risch.
Wat professor Risch aanbeveelt is in wezen de vroege behandeling die met succes is uitgevoerd door professor Raoult en zijn team sinds maart in het IHU-Marseille, het gespecialiseerde Franse instituut voor infectieziekten, met zo’n 700 medewerkers en een aantal van de beste deskundigen ter wereld.
Wat is het therapeutische systeem van het IHU Marseille? Het gaat om een massale screening en een vroege behandeling onder medisch toezicht, hetzij in het ziekenhuis, hetzij als polikliniek. Het omvat ook isolatie van de geïnfecteerden, om verdere verspreiding van de ziekte te voorkomen.
Op 27 mei publiceerde het IHU-Marseille de samenvatting van hun laatste bevindingen bij de behandeling van patiënten voor COVID-19. De studie heeft betrekking op 3.737 patiënten en bevestigt dat de behandeling met hydroxychloroquine en azithromycine het risico op ziekenhuisopname, het risico op overbrenging naar de ICU en het risico op overlijden vermindert.
Deze studie is slechts de laatste van een reeks studies die op de IHU-Marseille zijn uitgevoerd en die sinds maart zijn gepubliceerd. Het team van Marseille heeft zich daadwerkelijk gebaseerd op vroege therapeutische resultaten in China en heeft de behandelingsprotocollen verbeterd.
Het gebruik van hydroxychloroquine voor virale infecties is geen nieuw concept. In een artikel in The Lancet van november 2003 hebben Dr. Savarino en medewerkers al betoogd over de voordelen van het medicijn:
In de studie van Lancet uit 2003 werd ook gesteld dat de behandeling veilig is:
“Chloroquine/hydroxychloroquine heeft een goed bestudeerd toxiciteitsprofiel. Het gebruik van dit geneesmiddel voor de behandeling van malaria, dat al een halve eeuw duurt, toont aan dat acute toediening van chloroquine aan de mens veilig is.
Terwijl er in de afgelopen maanden veel controverse is geweest over vermeende veiligheidsrisico’s met hydroxychloroquine, en zelfs een politisering van de medicatie, bevestigden de IHU-Marseille gegevens die op 27 mei werden vrijgegeven een lage toxiciteit, zelfs wanneer hydroxychloroquine in combinatie met azithromycine wordt genomen, zolang het maar onder medisch toezicht wordt gedaan.
Onder de 3.737 patiënten die in de studie aan bod kwamen, leidde de hartbewaking in slechts 3 gevallen tot een stopzetting van de behandeling. “Er werden geen gevallen van torsade de pointe of plotselinge dood waargenomen,” merkt de samenvatting van de studie op.
Dit extreem lage risico in verband met een vroege hydroxychloroquine-gebaseerde behandeling moet worden gecontrasteerd met een hoog risico op overlijden, dat meer dan 10% kan bedragen, wanneer COVID-19 niet vroegtijdig wordt behandeld en men in plaats daarvan vertrouwt op wat professor Risch “behandeling met hoge mortaliteit in het ziekenhuis” noemt.
Soms wordt niet genoeg benadrukt dat veel patiënten die COVID-19 niet vroeg behandelen, nog steeds aanzienlijke orgaanschade zullen oplopen, ook aan de longen, met mogelijke levenslange gevolgen. Dit is een extra reden waarom vroege testen en behandeling zo belangrijk zijn.
Duizenden kunnen nog worden gered
Vandaag de dag bedraagt het dodental van COVID-19 in Canada meer dan 7000 doden, en het aantal nieuwe dagelijkse gevallen bedraagt nog steeds meer dan 700. Die bevinden zich meestal in Québec en Ontario, en er is geen duidelijke trend in die twee provincies in de richting van een snel einde van de epidemie, aangezien de gemeenschapsoverdracht actief blijft.
Het gemiddelde sterftecijfer in Canada – het aantal sterfgevallen gedeeld door het aantal gevallen – is 8%. Laten we dit vergelijken met Marseille, waar veel, maar niet alle patiënten werden behandeld in het universitaire ziekenhuis van professor Raoult, het IHU-Marseille.
Voor de patiënten die in het IHU werden behandeld, bedroeg het sterftecijfer minder dan 1%, terwijl het elders in Marseille ongeveer 8% bedroeg, volgens een analyse in de France-Soir-krant.
Het is niet onredelijk om te suggereren dat het sterftecijfer als gevolg van de ziekte ongeveer 8 keer lager kan zijn, dankzij de vroege behandelingen op basis van hydroxychloroquine. Het is eigenlijk in overeenstemming met wat wordt waargenomen in de placebo-armen van klinische proeven, waar sterftecijfers van ongeveer 12% niet ongewoon zijn.
Een dergelijke vermindering van het sterftecijfer is aanzienlijk, aangezien het neerkomt op een vermindering van meer dan 80% van het sterftecijfer onder de geïnfecteerden, terwijl het risico ongeveer nihil is, zolang de behandeling onder medisch toezicht staat.
Wanneer men praat met artsen die COVID-19 patiënten behandelen, is de boodschap meestal altijd hetzelfde. Bij de eerste symptomen moet je medische hulp zoeken. In een recent interview dringt dr. J. Varon, die hoogleraar Acute en Continuing Care is aan de University of Texas Health en Chief of Critical Care in United Memorial Medical Center in Houston, aan op een vroege behandeling.
Professor Varon benadrukt dat hoe eerder de patiënten worden behandeld, hoe beter de kans op een snel herstel en het vermijden van lange termijn schade aan de longen en andere organen.
Professor Varon maakt, net als professor Paul Marik van de Eastern Virginia Medical Group, deel uit van een netwerk van uitmuntendheid in de behandeling van COVID-19 dat steunt op hydroxychloroquine als onderdeel van hun behandelingsprotocollen.
Uitmuntendheid in ziekenhuisbehandeling verbetert de kans op herstel en vermindert de kans op overlijden. Toch zijn deze eerstelijns medische experts, die ook gewaardeerd worden door academici, het er allemaal over eens dat het nog beter is om ziekenhuisopname te vermijden en een vroege behandeling te krijgen, die meestal poliklinisch kan plaatsvinden.
Hoe zit het nu met de vroege behandeling in Canada? Het officiële standpunt van de federale overheid is om te wachten op klinische proeven. Professor Risch, in de context van de VS, analyseert de implicatie van een dergelijke positie van het wachten op de resultaten van in eigen land uitgevoerde klinische proeven met hydroxychloroquine / azithromycine.
“Voor de vroegste trial, tussen nu en september, uitgaande van een vlakke epidemiecurve van 10.000 sterfgevallen per week, schat ik dat er ongeveer 180.000 meer sterfgevallen zullen plaatsvinden in de VS voordat de resultaten van de trial bekend zijn”.
In Canada zijn er 38 geautoriseerde klinische studies voor COVID-19, maar geen van hen test de beste beschikbare therapie die bestaat uit hydroxychloroquine, azithromycine en zink. In de meeste therapeutische studies wordt alleen hydroxychloroquine getest, waarvan al bekend is dat het veel minder effectief is.
Slechts één Canadese proef test hydroxychloroquine in combinatie met azithromycine, maar het gebruikt ook de meer toxische chlooroquine, en slaagt er niet in om te controleren op zink. Kortom, de lopende klinische studies in Canada kunnen helaas niet worden verwacht dat ze veel helpen om de beste therapeutische praktijken voor COVID-19 te begeleiden.
De therapeutische kennis is aanzienlijk geëvolueerd sinds de klinische testprotocollen in Canada werden ontworpen. Conventioneel onderzoek is gewoonweg te traag en niet wendbaar genoeg om een goed antwoord te bieden op de COVID-19-crisis. Canada moet in plaats daarvan vertrouwen op internationale kennis, op de beste beschikbare therapeutische protocollen, die toevallig betrekking hebben op de vroege behandeling van de ziekte.
Net als in de VS kunnen er duizenden doden vallen voordat de resultaten van de Canadese trials worden gepubliceerd. Er staan te veel levens op het spel. Er is geen tijd te verliezen.
>> Canada volgt de WHO-richtlijnen, schort proeven met hydroxychloroquine op…
De weg vooruit voor Canada
Wat moet er in de Canadese context worden gedaan? We kunnen opnieuw de aanbevelingen van professor Harvey Risch volgen, die eigenlijk een periode als faculteitslid in de epidemiologie en biostatistiek aan de Universiteit van Toronto heeft gewerkt.
“We kunnen ons de luxe van perfecte kennis niet veroorloven en moeten nu en voortdurend het bewijs voor het voordeel en het risico van deze medicijnen evalueren.”
“voor de grote meerderheid … Hydroxychloroquine+Azithromycine of HCQ+Doxycycline, bij voorkeur met Zink, kan deze poliklinische behandeling”
“we hebben een oplossing, onvolmaakt, om te proberen de ziekte aan te pakken. We moeten artsen met een goed klinisch oordeel het laten gebruiken en de patiënten laten kiezen”.
“Er is een kleine kans dat het niet werkt. Maar de urgentie vereist dat we op zijn minst dat risico nemen en evalueren wat er gebeurt, en als onze situatie niet verbetert, kunnen we het stoppen…”
“… maar we zullen weten dat we alles hebben gedaan wat we konden in plaats van te zitten en … duizenden te laten sterven omdat we niet de moed hadden om te handelen volgens onze rationele berekeningen.”