“Lieve dr Pieksma,
Een aantal dagen zijn inmiddels verstreken en ik wilde u laten weten dat het inmiddels goed gaat met m’n moeder en mij. Ik word emotioneel als ik denk wat u voor ons heeft gedaan.
Toen ik u sprak was mijn moeder een aantal dagen ziek en haar toestand ging voor mijn gevoel snel achteruit. Ze lag alleen nog te slapen, kon niet zelfstandig omhoog komen of opstaan, liep schuifelend en trillend, ondersteuning behoevend, dronk amper, had hoge koorts en haar saturatie waarde daalde snel van 97 naar 92 (haar handen werden blauw).
Ik had haar huisdokter die ochtend al gebeld maar toen ik m’n moeder vertelde dat we een afspraak hadden, zei ze dat het niet hoefde, dat ze zich redelijk goed voelde. Later realiseerde ik me dat zij zich niet bewust was van haar toestand, hoe slecht ze eraan toe was. Haar gedrag deed mij denken aan de keer dat ik haar aantrof met een sepsis.
Ik wist dat ik de volgende dag de huisarts opnieuw moest bellen en was erg bang dat ze dan opgenomen zou worden in het ziekenhuis. Ze heeft ooit eens aangegeven niet geïntubeerd te willen worden en ik zou haar dan ook niet meer kunnen zien omdat ik zelf ook Corona had.
Ik was zo ontzettend blij dat u ondanks het late tijdstip en ondanks dat wij geen patiënten van u zijn, mij zo snel terug belde en gehoor gaf aan mijn hulp oproep! Ik had meerdere onderzoeken gelezen en ervaringen gehoord en wilde dat mijn moeder ook een kans kreeg op een behandeling met Ivermectine.
Maar wat ik zag was zelfs meer dan ik had durven te hopen. Binnen een paar uur na inname van de eerste dosis was ze ineens weer bij! Ze kon uit zichzelf omhoog komen, de saturatiewaarde steeg naar 95 en haar koorts daalde. Één dag later zat ze rechtop aan haar bed, “even rechtzitten” en na haar tweede dosis stond ze op om haar haar te kammen en er een kruispeld in te doen! Vanaf die dosis was ze volledig terug.
Geen koorts meer, blijvend gestegen saturatiewaarden, zelfstandig actief en er helemaal weer bij. Een wereld van verschil.
Ik heb vanochtend mijn voicemail afgeluisterd en gehoord hoe vaak u heeft ingesproken. Het emotioneert mij hoe u ongeacht dag of tijdstip aan ons heeft gedacht en voor ons heeft gezorgd.
Ik ben er van overtuigd dat er een hele grote kans is dat u mijn moeders leven heeft gered. Mijn moeder is mijn alles.
Op de Engelse tv zagen we een arts vertellen dat Queen Elisabeth Ivermectine voorgeschreven heeft gekregen. Mijn moeder had u. Godzijdank. Met het vreselijke effect van dit virus, zou iedereen Ivermectine moeten krijgen en dat dit niet het geval is, dat dit niet mogelijk wordt gemaakt, is naar mijn mening echt een groot verlies aan focus op prioriteit.
Ik kan u niet genoeg bedanken. U signaleert een patiënt in nood en helpt, waarbij u uw eigen belang volledig opzij zet. U bent een echte arts en ik stuur u al mijn liefde en dank.
Heel veel liefs uit Amsterdam”