Onderzoek onder, vanwege COVID-19, zieke artsen (en hun medewerkers en familie) toont aan dat de totale ziekteverzuimperiode afneemt met 65% (van 25,8 naar 9,2 dagen) indien vroegbehandeling met HCQ + AZM wordt toegepast.
De patiënten waren zelf artsen of leden van hun families en verzorgers.
NB dit is nog zonder inzet van zink!
De uitdaging met betrekking tot COVID-19 is om complicaties en fatale evolutie te voorkomen.
Azithromycine (AZM) en hydroxychloroquine (HCQ) hebben hun antivirale werking in vitro bewezen.
We wilden de werkzaamheid en veiligheid van AZM alleen of in combinatie met HCQ, voorgeschreven in een vroeg stadium, bij patiënten met Covid-19, in een eerstelijnsgezondheidszorgomgeving beoordelen.
We wilden de werkzaamheid en veiligheid van AZM alleen of in combinatie met HCQ, voorgeschreven in een vroeg stadium, bij patiënten met Covid-19, in een eerstelijnsgezondheidszorgomgeving beoordelen.
Achtentachtig patiënten kregen geen of een symptomatische behandeling (NST) (n=34) of AZM alleen (n=34) of AZM+HCQ (n=20). Het eindpunt van de werkzaamheid was de tijd tot klinisch herstel en het veiligheidseindpunt was het optreden van cardiovasculaire aandoeningen.
De gemiddelde (SD) tijd om klinisch herstel te bereiken was respectievelijk 25,8 dagen (11,1), 12,9 dagen (13,4) en 9,2 dagen (9,3), met een statistisch significant verschil tussen NST en AZM alleen (p<0,0001) of AZM+HCQ (p<0,0001).
Om het bewijsniveau te verbeteren werd een case-controlanalyse uitgevoerd op een steekproef van 57 patiënten (19/groep) die qua leeftijd, geslacht en BMI met elkaar overeenstemmen.
Het statistisch verschil tussen NST en AZM werd bevestigd (p=0,0149) evenals het verschil met AZM+HCQ (p=0,0002). Er werd geen cardiale toxiciteit geregistreerd bij een patiënt. Er werd geen statistisch verschil aangetoond tussen AZM en AZM+HCQ-groepen, hoewel de duale therapie meestal effectiever was bij patiënten ouder dan 50 jaar, op basis van een analyse met het cox-model.
Concluderend, AZM en AZM+HCQ hadden een gunstige invloed op het verloop van de ziekte.
Concluderend, AZM en AZM+HCQ hadden een gunstige invloed op het verloop van de ziekte.
We hebben trials nodig, idealiter prospectief/dubbelblind, om aan te tonen of er een statistisch verschil kan worden aangetoond met een bredere groep, en om de indicaties van elke behandeling te verduidelijken, afhankelijk van de initiële klinische presentatie.